نامه ای برای رئیس جمهور/ جلال میرزاآقایی

اختصاصی همای گیلان: شهر یارا ! اندر دفاع “حق الناس” انگیزه و وسواسی نمی بینم.
مُلک را عدل مَلَک زیبنده کند و بهر حیات رعیت زنده کند و هشدار اگر ندا و صدا و ناله و نفیر از حلقوم, بهر شکایت به هوا شود , آنگاه سرای شهر یاری از هم پاشیده شود.سزاست بهر حفظ حقوق کافه خلق ,شهریاری کنید حتی اگر پیمان شکنان ,شهرآشوبی کنند .تحولات در زمان شهر یاری شما ,اگر چه نسبت به همتای قبلی ,قابل تقدیر است ولی هرجاه قصوری کردید ,در تسخیر میدان ,فتوری نکردند.

تلاش از بهرمعاش گر بی ثمر شود, به یقین تلاش منادیان معاد ابتر شود .درحفظ حقوق شهر وندی خانم مینو خالقی علارغم حمایت جبهه مردمی پایداری نکردید و میدان را هدیه “جبهه پایداری” کردید تا حقوق شهر وندی را که پیام ابتدای کار شما بود ویران کنند واندک اندک عاشقان ,با نا امیدی ,ترک میدان و قصد هجران کنند.گر “ناس”را تحمل باید ,شما را تعلل نشاید که زین نمط ,شهر یاری را نپاید.بهوش باش که آنان در انتخابات ریاست جمهوری,ریسک در حذف شما نخواهند کرد وبدیلی هم در حد و اندازه شما ندارند و تن به انتخابات ریاست جمهوری بی فروغ نخواهند سپرد چون به عواقب آن آگاهند وفقط شما را مستا صل وامید مردم را مستهلک می خواهند وبس,تا مانع گشایش اقتصاد ویران شده ما شوند که تنها پاشنه آشیل شماست و لشکر گرسنگان و پابرهنگان و برهنگان فرهنگی را به میدان و همه چیز را ویران کنند.اگر امروز بر حق اساسی ,پایداری و استواری نکنی ,ملت نا امید و حواریون فراری کنند وپوپولیستها و لمپنیستها وحتی ماکیاولیستهای اقتصادی فرصت طلب میدان داری کنند و سرای امید و کهن بی حضور مردم ,کنام پلنگان و شیران و دیو و دد و کرکسان و ناکسان شود .
شهر یارا
نقد نا صحان بشنو و پند حکیمان گیر,عقب نشینی از اصول قانون اساسی در خصوص حق مردم,ترا رئیس ولی انیس جمهورنخواهد کرد.دلریایی و دلگشایی از حق شاید در تاریخ نصیب کمتر کسی شود و “امیری”با “کبیری” ومصدقی با صدق ماندگاری شود و مابقی وبال و ولنگاری شود.
شهر یارا!بهتر از هرکس می دانی که مام وطن را آزرده و پژمرده و دلمرده کردند و هست و نیست را تاراج و بهر بیگانه , خراج و حراج دادند و اگر امروز از حلقومت نفیر ناید فردا نفرین بر آید و ذغن ها و ازغدیها قصد میدان کنند و خاک و تاک ویران کنند و عشاق وطن را لبانش دوخته و بهر آوارگی و غربت ,به هجران کنند.برسر میثاق ملی ,استقامت و پایداری کن تا فردا همگام و همراه با سیه چشمان هندی و ترکان شیرازی و کنیزکان سمر قندی ,پایوری کنی .

جلال میرزاآقایی