اختصاصی همای گیلان: در سال ۱۷۲۴ دولت عثمانی هنگامی که شنید پتر_یکم امپراتور روسیه با ۴۵ هزار سرباز و صدها توپ در حاجی طرخان مستقر شده و قصد راندن به جنوب و رساندن خود به آبهای اصطلاحا گرم اقیانوس هند را دارد که هدف نهایی اوست پیشنهاد انعقاد قرارداد ۱۷۲۴(طبق این قراردادغرب ایران به. عثمانی وسواحل ساحلی شمال ایران به روسیه تعلق گرفت )را داده بود تا میان دو کشور بر سر ایران که اوضاع مبهمی داشت درگیری روی ندهد و به علاوه، روسها طمع به غرب ایران نکنند. پتر یکم با این پیشنهاد موافقت کرده بود.
روسها، پس از اطلاع از ظهور نادر و قلع و قمع قندهاری ها و عقب راندن عثمانی و برکنار کردن طهماسب دوم شاه صفوی، حساب کار خود را کردند و ضمن لغو یکجانبه قراردادی که باعثمانی امضاء کرده بودند از همه دعاوی خود دست برداشتند و دستور بازگشت نیروها را صادر کردند. باوجود لغو این قرار داد و باز گرداندن نیروها، روسیه در بیرون بردن باقیمانده واحدهای نظامی خود از بادکوبه (باکو) تعلل می ورزید که نادر دو سال بعد عازم داغستان شد و روسها با شنیدن این خبر به واحدهای باقیمانده در دژ بادکوبه دستور تخلیه و بازگشت فوری دادند و شتاب در این کار به قدری زیاد بود که سربازان روس تعدادی از توپهای خود را برجای گذاردند. به تزار وقت روسیه گزارش کرده بودند که اگر نادر از منطقه دربند قفقاز عبور کند به تصرف روسیه قانع نخواهد شد و تا اروپای مرکزی پیش خواهد راند.
منبع :کتاب اوضاع ایران درزمان نادرشاه، علی غلامرضایی
سلام بسیار ممنون
درود بی پایان استاد عزیزم
کاش قدرت و اقتدار و فرهنگ والای ایران و ایرانی همیشه بدرخشد
این مرز و بوم بزرگان تاریخ خویش را هرگز فراموش نخواهد کرد
سلام
جالب بود
ممنون
سلام و درود
ای کاش نادرشاه،،فرزند خودش را کور نمیکرد و نادرشاه های بیشتر در کشور میبودند.