همای گیلان: در کجای این جهان زندگی می کنیم؟ شاید در کرمانشاه که انباشت زباله ها و انقراض گونه های نادر جانوری اش چند وقتی تیتر روزنامه ها بود یا شاید ارومیه، جایی که دریاچه اش بعد از ۷۰۰۰ سال در زمانه ما خشک شد؛ نه احتمالا در ایلام نفس می کشیم، کنار خاکستر جنگل های بلوط که دود سوختنشان سالهاست بلند شده است. آیا مسئولیتی در قبال مکانی که در آن نفس می کشیم داریم یا هدف، تنها نفس کشیدن است؟ عده ای احتمالا پس از خواندن این یادداشت، به کلمه «مسئولیت» خواهند خندید؛ چرا که ما ایرانی ها عادت داریم منتظر «دیگری»ای باشیم تا کارها را نظم بدهد و بعد با خیال راحت تخمه بشکنیم و آشغال ها را از شیشه های ماشین بیرون بیندازیم و به ریش آنهایی که کمپین پاکسازی محیط زیست راه انداخته اند، بخندیم و درنهایت جُک بسازیم اما این بار مثل دفعات قبل نیست. اگر دقیق تر به محیط اطرافمان نگاه کنیم ،به وضوح می بینیم که حال زمین خوب نیست و آسمان هم خشمِ زمین را با خود به شهرهای مختلف ایران از جمله اهواز و ریزگردهای کشنده اش می برد. هوای سالم در تهران وجود ندارد و ما برای رسیدن به هوا و فضایی پاک، مثل همیشه به شمال فرار می کنیم.
یکی از شهرهای زیبای شمال آستاراست؛ جایی که فعالان محیط زیست از چندوقت پیش کمپینی برای نجات دریاچه استیل، از دست اندازی شهرداری این شهرستان به راه انداختند و تلاششان به ثمر نشست تا من و شما اگر از دست آلودگی به شمال فرار کردیم، بتوانیم زیبایی را در چشمانمان ثبت کنیم، پس قاعدتا در عوضِ هدیه آستارا و شمال، ما نیز مسئولیتی خواهیم داشت؛ اینکه تا قبل از نابودی سرزمینی که در آن زندگی می کنیم به فکر چاره ای بیفتیم اما چگونه؟ پویشی به نام کمپین پاکسازی رودخانه مردابِ آستارا چند وقتی است که شکل گرفته است تا حرکتی برای رسیدن به رودخانه های بدون زباله در ایران باشد. این پویشگران محیط زیست براین باورند که می توان پاکسازی را از یک برنامه نمایشی به رسمی آیینی در کل کشور تبدیل کرد، پس ذره بین خود را به سمت فرهنگ سازی و استفاده از نوجوانان گرفته اند تا به این وسیله شهرداری و نهادهای مسئول شهرستان و کشور را به سمت وظایف قانونی شان سوق بدهند؛ از جمله این وظایف، نصب سطل زباله های مناسب در جوار رودخانه است، اختصاص دادن قایق و پاکبان برای نظافت هر روزه رودخانه از دیگر برنامه هاست و… .
کمپین پاکسازی رودخانه مرداب آستارا، قصد دارد تا به کمک رسانه ها و مردم بتواند در فرهنگ سازی و زیبا نگهداشتن این رودخانه موثر بیفتد؛ همچنین این کمپین در نظر دارد تا پیش از نابودی این رودخانه و مکان های زیست محیطی دیگر، به جریانی برای حفظ محیط زیست تبدیل شود. پس در تلاش است تا ۲۳ اسفند ۱۳۹۶(روز جهانی اقدام برای حمایت از رودخانهها و مقابله با سد سازی) رودخانه مرداب آستارا را به اولین رودخانه بدون زباله ایران مبدل کند. کمک به این کمپین می تواند شروعی برای پویشی همگانی در جهت حفظ محیط زیست باشد./قانون
به به چه عالی