اختصاصی همای گیلان: گاهی در فیلم های کوتاه (ساختگی یا واقعی)می بینیم که مردم به بینوا یا بینوایان کمک می کنند که امری انسانی است و اما موثًر نیست !
با یک ظرف غذا یا ۵۰ هزار تومان پول، اگر مُشکل ِجامعه؛حل می شد .
دیگر نظام اقتصادی برای چیست؟!
این شیوه؛یک”وسیله”در شرایط خیلی اضطراری است نه یک”هدف” در کشور ثروتمند ِایران! آیا اگر این شیوه “گدا پروری”نیست؟!
پس چیست؟!
علی(ع)به”مالک اشتر”گفت:
مردم یا هم دین ات هستند یا انسان .
پس”عدالت”را اجرا کن.
اگر جامعه “قانون”داشته باشد.
شاغل و بیکار، پیر و جوان؛شغل یا حقوق دارندو نیازی به خیرات و مبّرات هم ندارند و شخصیّت شان هم، حفظ می شود.
این داستان های خیرات ِکم ارزش و سراسری در کشور ایران،ساخت ِدستگاه ِافراد ِعَوامفریب است .
طرف در بازار، اداره،کارخانه و واردات و صادرات؛مردم کشورش را غارت می کند و سپس برای آرامش ِ وجدانش،این بازی های خیرات را راه می اندازد.
مانند”خیرات”در ماه های رَمَضان و مُحرًم،ساخت مدارس،دیوار مهربانی،کُمیته ی امداد و…که هدفمندانه اجرا می شود .
اِنگار نمی دانند که نفت و گاز -این میراث خدادادی-همان “ثروت عمومی”یا”انفال”است که از نظر مکتب اقتصادی اسلام به همه ی مردم ایران و به همه ی نسل ها تعلُّق دارد .
درآمد حاصل از فروش نفت و مُشتقًاتش به بیگانگان؛باید سرمایه گذاری و سود حاصله؛به صورت حُقوق و مزایا در سفره ی آحاد ملّت ایران آورده شود .
“حُقوق”یعنی مطالباتیکه مردم ایران از دولت ها و حکومت ها دارند .
“وظایف”یعنی کار و کوششی که یک ملًت؛در جُغرافیای کشور ِخود؛برای نهادها،افراد و دولت ها و حکومت ها انجام می دهند.
پس،هرجایی که وظایفی تعریف شده باشد در مقابل ِآن؛ حقوقی مُطالبه می شود.
یک دانش آموز؛مُوظّف است که به معلّم خود احترام بگذارد و درس هم بخواند.
این احترام گذاشتن و درس خواندن؛از حُقوق ِمُعلِّم است .
یک مُعلّم نیز؛موظًف است که به نیکی رفتار کند و عاشقانه درس دهد.
این رفتار نیک و عاشقانه درس دادن از حقوق ِدانش آموز است .
مردم ایران؛موظًف اند که دولت و حکومت ایران را در مقابله با دُشمنان خارجی و در میدان های تولید کالا و خدمات،کُمک کار و کُمک حال باشند.
از حقوق این مِلّت هم این است که آزادی،عدالت،رفاه،معنویت و زیست شرافتمندانه داشته باشند.
بنابراین،وظایف ِدولت ها و حکومت های ایران؛تحقُّق ِآزادی و عدالت پیوسته باید باشد.
“خیرات”،یک امر بسیار فرعی و در شرایط اضطراری مانند جنگ،توفان ، سیل و زلزله می باشد که مکانیسم عرضه و تقاضای کالاها و خدمات؛در کوتاه مُدّت،نابسامان می شود.
دولت یا حکومتی که”خیرات”را؛ استراتژی یا هدف خود قرار می دهد، زیرکانه به ملّت ایران می گوید که به عدالت و آزادی برای مردم ایران، مطلقاً باور ندارد .
این شیوه؛گریزی رندانه،شیّادانه و عوامفریبانه است و “احساس”را که امری”انسانی است؛جایگزین”عقل”و “وحی”می کنند .
《ما انبیا را با راه های روشن فرستادیم و همراه شان کتاب و ترازو تا مردم<<قیام به قسط>>کُنند.
[قرآن — حدید –۲۵].
بنابراین،آمدن”انبیاء”برای برپایی و پیوستگی”عدالت”است .
“خیرات”یک امر ِاضطراری و آنی است و اصالت ندارد .
¤نام”ِاحمد”،نام ِجُمله
انبیاست¤
¤چون که”صد”آمد،
“نَوَد”هم پیش ِماست¤
[مولانا]
“صد”همان”عدالت”است .
“نَوَد”همان”خیرات”است .
¤سرشک¤
۲۹ خرداد ماه ۱۳۹۷