اختصاصی همای گیلان: این روزها ملتهب بودن اقتصاد کشور ، موضوعی است که فکر و ذهن مردم را مشغول نموده است وموجب نابهنجاری های زیاد در کشور شده است. فشار اقتصادی موجب شرمساری سرپرستان خانواده شده است این روزها مردم باهم غریبه اند گویا از ملت مختلف هستند که نه زبان همدیگر را در ک می کنند ونه درد هم را!!!
ای روز ها هرکس به فکر معیشت خود است. گروهی به دنبال سود کلان هستند گروهی هم زیر دست و پا، له می شوند.اگر بگویم این خویشتن خواهی ها ریشه در فرهنگ ایرانی دارد سخنی گزاف است اما واقعیت این است که این حرکات ریشه در مسایل اجتماعی و نا امنی اقتصادی کشور دارد. سالهاست فساد مثل خوره ای به جان اقتصاد افتاده ومردمی که هم سو وهمگام انقلاب بودند شاهد اختلاس های متواتر چند هزار میلیاردی هستند واینجا ست که مردم باهم غریبه شده اند.
احتکار مبحثی است که می تواند صحه ای برگفته های من باشد که بیش از پیش موجب غربیگی مردم مستضعف جامعه هستیم .آدم متعجب است که این ملت همان ملتی است که در کنار دولت ماند تا در جنگ نابرابر پیروز شود؟!
همان ملتی که سرشار از عزت بود وغیرت واخلاص ؟ مشکل از آن جا شروع شد که اختلاس جای اخلاص را گرفت و همین شد فاصله ی بین مردم و مسئولین .حرف من این نیست که خدای ناکرده همه مسئولین به این درد مبتلا هستند اما نقطه نظارتی اینقدر ضعیف عمل کرد که چون فضله ای در انبار افتادگمان می شودکه تمام انبار را فرا گرفته است .
اگر به داهیه رهبر انقلاب که چندین سال را حمایت از تولید ملی نام نهادند توجه می کردیم امروز شاهد این هرج ومرج در بازار و تولید خود نبودیم امروزحداقل توان تولید در پوش آب معدنی را داشتیم!
برخی( عموما بازاریان) بالاتر رفتن دلار را عامل اصلی گرانی می دانند و برخی دیگر خروج ترامپ را از برجام و تحریم ها را عامل نابساماندهی فساد کشور بیان می کنند. در این راه، گروه دیگر هم افزایش نقدینگی از ۴۳۰ هزارمیلیارد تومان به ۱۴۹۰ هزار میلیارد از سال ۹۲ تا ۹۶ را عامل آشفتگی بازار بیان می کنند. در این راستا برخی افزایش دلار را بهانه ای از سوی دولتمردان می دانند تا کسری بودجه خود را تامین نمایند .
حقیقتا ساختار اقتصادی یک کشور رابطه بسیار نزدیکی با ساختار سیاسی دارد زیرا سیاست اقتصاد را اداره می کند و سیستم سیاسی منعکس کننده اقتصاد کشور می باشد و قطعا تصمیمات متغیر از سوی سیاست مداران بر آشفتگی کشور اثرگذار است اما آنچه که باعث رنجش و آزار مردم میشود منفعل شدن تیم اقتصادی دولت است که هیچ تصمیم موثری در جهت کنترل بازار انجام نمی دهد .قیمت کالاها نجومی افزایش می یابد و مردم نمی دانند جهت کنترل بازار و جلوگیری از گران فروشی به کجا مراجعه کنند.
قلم ها و رسانه ها مستأصل ازحل اوضاع نابسامان کشور می باشند.سرمایه داران با سرمایه خود سوداگری می کنند و چهار ٬ پنج دهک جامعه هم با آبروی خود .سرمایه داران به اقتصاد کاذب روی می آورند ارز می خرند و می فروشند و اینها هم به فکر حفظ عرض و آبروی خویش.
در چنین جامعه ای چقدر سخت است دینداری .به قول امام (ع) از دری که فقر وارد شود از در دیگری دین و ایمان خارج می شود.
در حل این معما مانده ام برای شهادت امام حسین (ع) بر سر و سینه خود می زنیم نذری می دهیم همه را دعوت به اطعام می کنیم اما بعدازظهر عاشورا کالا احتکار می کنیم تا چندبرابر بفروشیم . مسئولین عزیز تاکید می شود برای اصلاح ساختار جامعه بدون توجه به فرهنگ و آموزش و پرورش نمیتوان به جایی رسید توجه به آموزش و پرورش لازمه توجه به دیگر حوزه ها است و نمی شود فرهنگ را تقویت نکرد اماتوسعه جامعه را رقم زد.در پایان این امید واری وجود دارد تا دولت نسبت به افزایش نجومی قیمت کالا واکنش نشان دهد و مردم هم تولید را به خاطر تولید وایجاد اشتغال دوست داشته باشندنه فقط به دلیل منافع شخصی شعاری که موجب تحول وتوسعه کشور ژ اپن شد.
علی علی پور مدیر مسئول هفته نامه و پایگاه خبری همای گیلان