آغاز رهاسازی بچهماهیان تولیدشده مراکز بازسازی ذخائر گیلان
همای خبر، به نقل از ایسنا گیلان/ مدیرکل شیلات گیلان از آغاز رهاسازی بچهماهیان تولید شده مراکز بازسازی ذخائر آبزیان این استان از هفته اول خرداد خبر داد و گفت: با توجه به برنامههای تولید و تعهدات سازمانی، روند رهاسازی تا پایان شهریور سال جاری ادامه خواهد داشت.
کوروش خلیلی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: با توجه به اعلام مراکز و نظر به شرایط و تعهدات تولید با توجه به تقویم زمانی، از اواخر هفته اول خرداد رسما رهاسازی بچه ماهیان گونههای تجاری استخوانی و استروژن بومی در مصب رودخانههای معین استان آغاز میشود.
مدیرکل شیلات استان گیلان تصریح کرد: با توجه به برنامههای تولید و تعهدات سازمانی، روند رهاسازی تا پایان شهریور سال جاری ادامه خواهد داشت. پیشبینی می شود با توجه به تامین مولدین و استفاده از ذخایر زنده مولد در مراکز بیش از تعهدات سازمانی برای مراکز بازسازی ذخایر آبزیان گیلان که ۱۵۰ میلیون قطعه است تولید و رهاسازی این مراکز در سال جاری به انجام برسد.
وی با بیان اینکه عرصه فعال مراکز در حال حاضر قریب به ۴۰۰ هکتار است که امکان تولید ۲۰۰ میلیون قطعه انواع بچه ماهی را به روش تکثیر و لاروی کالچر در استخرهای خاکی نگهداری و پرورش لارو فراهم میکند، افزود: بچه ماهیان تولیدی در مصب رودخانههای معین که عملاً مولدین اصلی از آنجا تامین شدهاند برابر تقویم زمانی رهاسازی میشوند.
خلیلی تاکید کرد: استان گیلان یک مرکز اختصاصی ماهیان استخوانی، یک مرکز اختصاصی ماهیان استروژن همچنین یک مرکز بازسازی ذخائر ترکیبی و اختصاصی ماهیان در شهرستان رشت و سیاهکل دارد.
وی با بیان اینکه رهاسازی بچه ماهیان تولیدی این مراکز قطعاً در حفظ جمعیت آبزیان تجاری خزر تاثیرگذار است، افزود: استان گیلان با دارا بودن سه مرکز مهم بازسازی ذخائر و حفاظت از آبزیان؛ نقش اصلی در تکثیر و تولید انواع گونههای آبزیان اقتصادی و بومی و دریایی را در نوار ساحلی خزر بر عهده دارد و برابر تعهدات سازمانی و وظایف حاکمیتی نسبت به تامین مولدین لازم برای این کار اقدام میکند.
مدیرکل شیلات استان گیلان تصریح کرد: در تقویم زمانی مراکز عملاً کار تولید از اسفند شروع و در مهرماه خاتمه پیدا میکند و در ادامه مراکز نسبت به بازسازی استخرها و سالنهای تکثیر اقدام میکنند تا برای فصل بعدی آماده باشند.
خلیلی با بیان اینکه رهاسازی بچه ماهیان تولیدی این مراکز ماحصل اقدامات در راستای احیای ذخائر آبزیان است، گفت: آنچه مسلم است اثرات این کار به نوع مداخلات انسانی در حوزه اجتماعی و اقتصادی در حاشیه مصبها و نواحی ساحلی بستگی دارد. هر چقدر محدودههای مصب رودخانهها و نوار ساحلی در زمان رهاسازی مورد تهاجم قرار نگیرد و تلفات بچه ماهیان که وزن بسیار کم و در محدوده یک گِرم دارند کمتر باشد؛ شرایط بازگشت پایدارتری در زمان بلوغ خود خواهند داشت.
مدیرکل شیلات استان گیلان تصریح کرد: بیشترین بچه ماهی برای بازسازی و احیا با توجه به درجه تجاری بالا و سهم صید و اثر بر معیشت صیادان مجاز در این مراکز را ماهی سفید است که بیش از ۶۰ درصد تولید و تکثیر و رهاسازی از بچه ماهیان این گونه تجاری است.
احیای ذخائر آبزیان به منظور پایداری شغل ماهیگیری در نوار ساحلی انجام میشود
خلیلی با اشاره به اینکه برای احیای ذخائر آبزیان؛ خصوصاً گونههای تجاری به منظور پایداری شغل ماهیگیری در نوار ساحلی استراتژیهای مختلفی وجود دارد، تاکید کرد: اولین مورد احیای زیستگاه آبزیان است زیستگاههایی که به شدت تخریب و آلوده شده اند با مداخلات انسانی و توسعه شهرنشینی و گسترش استفاده از سموم کشاورزی این حجم تخریب هر ساله بالا رفته است همچنین کاهش فشار صید از طریق ماهیگیری مسئولانه را میتوان به عنوان مورد دوم نام برد.
وی با بیان اینکه مورد سوم نیز تکثیر و تولید بچه ماهی و استفاده از تکنیکهای تولید لارو و رهاسازی در مصب رودخانهها است، افزود: در بحث احیای زیستگاه به نوعی هم باید به احیا و حفاظت از رودخانهها، مصبها، تپههای مرجانی در مناطق ساحلی، ممنوعیتهای طولانی مدت برداشت تجاری آبزیان همچنین ایجاد زیستگاههای مصنوعی در مناطق دریایی و ساحلی اشاره کرد.
خلیلی تصریح کرد: در حوزه مدیریت ماهیگیری عملاً با محدودیتهای زمانی برداشت، صید، ممنوعیت در فصل زاد و ولد، محدودیتهای استفاده از ابزار و ادوات غیر مجاز، کنترل چشمههای تور صیادان، کنترلهای طول و وزن گونههای صید شده و رهاسازی ماهیان جوان و نابالغ میتوان اعمال مدیریت کرد.
صید بیرویه و صید غیر مجاز؛ مهمترین عامل کاهش جمعیت آبزیان دریای خزر
مدیرکل شیلات استان گیلان تاکید کرد: اما مهمترین اصل در تخریب زیستگاهها و جمعیت آبزیان، صید بیرویه و صید غیر مجاز است که در واقع دستدرازی به انفال عمومی بدون کسب اجازه از حاکمیت محسوب میشود و شدت این کار و استفاده این افراد از ادوات غیر مجاز در سواحل خزر خصوصا تورهای منو فلامنت نایلونی که علاوه بر استفاده در صورت گم شدن در دریا تخریب کنندگی خود را سالهای متمادی حفظ میکند عملاً از اصلیترین عوامل کاهش جمعیت ماهیان خصوصاً ماهیان تجاری شده است
