Tag Archives: وای برمن ! کجای این شب تیره بیاویزم عبای ژنده خود را…/علی دادخواه

وای برمن ! کجای این شب تیره بیاویزم عبای ژنده خود را…/علی دادخواه

اختصاصی همای گیلان: کشتگاه ذهنم مانند شالیزار اندیشه و احساس نیمایوشیج در آن سالهای پرخسارت و اندوه کودتا خشکیده است ، بدور از آفتاب روشن آزادی و‌حقیقت مگر می توان زندگانی را جست. آنچنانم که مدتهاست لبان تشنه قلمم را به جوهر مادیات با سینه کاغذ پیوندی نداده ام، ولی …

Read More »