همای گیلان:فرارسیدن ۱۳رجب سالروز میلاد باسعادت حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) اولین پیشوای شیعیان و روز پدر گرامی باد.
امام علی (ع) نماد عدالت و شجاعت، سمبل فداکاری و رشادت و یاور همیشگی حضرت محمد مصطفی(ص) در برافراشتن پرچم دین مبین اسلام و درعینحال پدری بزرگوار برای فرزندان آسمانی خود و همسری فداکار برای حضرت فاطمه زهرا(س) دخت گرامی نبی مکرم اسلام است که همگی، نمادها و نشانههای بزرگی برای ما هستند تا از اخلاق حسنه و شیوه متعالی زندگی حضرت درس بگیریم و در زندگی عادی خود و فرزندانمان جاری سازیم.
پدر یعنی تپش در قلبِ خانه پدر یعنی تسلّط بر زمانه
پدر احساسِ خوب تکیهبر کوه پدر یعنی تسلّی، وقتِ اندوه
پدر یعنی زمن نام و نشانه پدر یعنی فدایِ اهل خانه
پدر یعنی غرور و مستی من پدر یعنی تمامِ هستیِ من
پدر؛ تکیهگاهی است که بهشت زیر پای او هم هست؛ و او همیشه به جرم پدر بودن ایستادگی کرده است به گواه این سرزمین (ایران اسلامی)؛ و باوجود همه مشکلات به تو ای پسر همیشه لبخند زده است تا تو دلگرم شوی که اگر بدانی … اگر بدانی چه کسی کشتی زندگیات را از میان موجهای سهمگین روزگار پرتلاطم به ساحل آرام رؤیاهایت رسانده است؛ «پدرت»را میپرستیدی … «پدرت»را میپرستیدی … «پدرت»را میپرستیدی … و اشکهای مادرت را از چشمان خستهاش بیرون نمیآوردی!
پشتم به تو گرم است امروز هم پدر. نمیدانم اگر تو نبودی، زبانم چطور میچرخید، صدایت نزنم! راستش را بخواهی، گاهی، حتی وقتی با توکاری ندارم، برای دل خودم صدایت میزنم؛ بابا! تا شاید در اوج میانسالی کمی آرام گیرم. آنقدر با دستهایت انس گرفتهام که گاهی دلم لک میزند، دستانم را بگیری؛ هرچند در گیرودار کار وزندگی با روزگاری.
هر بار دستانم را میگیری، خیالم راحت میشود؛ میدانم که هوایم راداری و من میان ازدحام غریبی همهی ناملایمات دنیا بعد از خدا به تو ای پدر و به دعاهای مادرم امیدوارم و دلبستهام.
من گم نمیشوم و میدانم تو هیچوقت دستم را رها نمیکنی تا گم شوم.
پسرها باید بدون پدر مثل خودکاری می مونه که شکل عوض نمی کنه ولی یه دفعه میبینی که نمی نویسه ، مادر مثل مدادی رو می مونه که هرلحظه تراشیده شدن شو میبینی تا اینکه تمام می شه و ما فرزندان تموم شدن پدر و مادر رو درک نمی کنیم.
پدر بشنو این حرف فرزند خویش عزیز و گرامی و دلبند خویش تویی مایهی بود و پیدایشم کنارت به ناز و به آسایشم پدر تکیهگاه وجود منی تو سرمایهی هست و بود منی
ای تکیهگاه محکم من، ای پدر ،ای ابر بازندهی مهر و لطف و احسان ای نام زیبایت همیشه اعتبار فرزندان،
خدمت به تو در همه حال، خواهد بود افتخار من فرزند نادان.
وقتی پشت سر پدرم از پلهها میام پایین و میبینم چقدر آهسته میره ، میفهمم پیر شده ! وقتی داره صورتش رو با آب وضو می کنه و دستش می لرزه ، میفهمم پیر شده ! وقتی قبل و بعد غذا یه مشت دارو می خوره ، میفهمم چقدر درد داره اما هیچی نمی گه … و وقتی میفهمم نصف موهای سفیدش به خاطر غصههای من فرزند هستش ، دلم می خواد بمیرم و پدرم را این طور نبینم !
فرزندان ایرانزمین ایکاش تنها زمانی که بزرگ شدید و از پدر و مادر دور شدید (زمانی که با خانه پدری وداع کرده و به خانه خودتان میروید ) تنها در این زمان کمی به بزرگی و عظمت و گذشت پدر در ک کنید! اما افسوس که راه نفوذ دشمن را نشناخته وارده آن شدید و از حریم احترام به پدر و مادر دست کشیدید تا دست حقیقی پدر و مادر را کنار زنید و در پس پرده اجازه دادهاید تا فضای مجازی بر سرتان دست بکشد و شمارا سرگرم خود نماید به قیمت دور شدن از همهی بزرگواریهای پدر و مادر خانواده!
امروزه باروی کار آمدن فضای مجازی ،زندگی فرزندانمان دچار تغییراتی شده است. از عشق به اینترنت تا روابط پیچیدهای که در این دنیای مجازی همواره شکل میگیرد؛تا فرزندانمان دیگر متعلق به پدران و مادران خود نباشند .
درگذشته «چَت رومهای » شبکههای پیامرسان «یاهو مسنجر» دارای کاربران زیادی بود که در آن افراد با یکدیگر آشنا میشدند؛ این مقوله تنها به تبادل اطلاعات نوشتاری ختم نشده و با تبادل عکس و با داشتن یک «وب کم» حتی به تبادل ویدئوهای شخصی نیز رسید. مقولهای که با افزایش برنامههای نرمافزاری وایبر، تلگرام، وی چت و فیسبوک و … رنگ تازهای گرفت که میتوان آن را امروزه «عشقهای مجازی» نامید؛ چراکه بسیاری از آن روابط مجازی به ازدواجهای مجازی طرفین ختم شده است؛ و ظاهراً پیوند آسمانی اتفاق است ؛که البته این ظاهر قضیه است زیرا این عشق در فضای حقیقی رخ نداده است بلکه عشق مجازی است و بسیار کمدوام!
نامهنگاریهای عاشقانه در دهه هفتاد با آمدن اینترنت جنبه مجازی پیدا کرد و دوستیابیها و عشق در دهه هشتاد و نود با پیشرفت فنّاوری رنگ جدیدی به خود گرفت. چَت کردن یکی از کارهای روزانه فرزندانمان شده است. تلفن همراه به دست میگیرند و در تاکسی، اتوبوس، خانه تا نزدیک سحرگاهان و در محل کار به صحبت با دیگران به دو صورت مجازی مکالمه میپردازند بدون آنکه در فضای حقیقی بهصورت مشروع آن را حس کرده باشند. افرادی که شناسایی ما از آنها از صفرتا صد است؛ میتواند یکی از اعضای خانوادهمان و یا یک فرد غریبه باشد ؛ آنچه مسلم است ،دیگر عشق حقیقی کمرنگ شده و با گسست نسلی میرود که جایگزین عشق مجازی گردد.
پایگاههای مجازی مختلف اعم از یاهو، گوگل، مایکروسافت و بسیاری از شبکههای مجازی امروزه به دنبال این هستند که نرمافزار خود را ارتقاء داده تا روابط اینترنتی را نزدیک و نزدیکتر کنند. بسیاری از روابط دوستی و حتی همسریابیها نیز در دهه اخیر از این طریق انجام میشود. در این میان به حوزه فضای مجازی، دختران بیش از دیگران در معرض خطر قرار دارند از کلاهبرداریهای تصویری و انتشار تصاویر و یا تهدید به آن تا کلاهبرداریهای احساسی زیادی که دراینبین انجام میشود. باوجوداین تمایل ، بیشتر پسران دیگر تمایلی به شنیدن پند واندرز پدران و مادران دهه ماقبل شصت ندارند . ترجیح دختران این است که روابط خود را بیشتر معطوف به اینترنت کنند.
«فرآیند رابطههای مجازی یه سری فرآیند فزاینده است که نمیتوان آن را کامل دانست. موضوع رابطههای عاشقانه مجازی یک مسئله اجتماعی است که میتوان با دانستن آمارها اطلاعات زیادی از آن استخراج کرد. نکته قابل تأکید این است که این موضوع یک مسئله اجتماعی بوده و نمیتوان نام هنجار را روی آن گذاشت.»
«ضعف در اقتصاد خانوادهها و همچنین بعدهای فرهنگی و اجتماعی بهطور مستقیم بر این موضوع تأثیر دارد ؛اما بیشتر ضعفها از نخواستن و نپرداختن به عشق حقیقی یعنی خدا ، پدر و مادر است که فرزندان ایرانزمین اغلب از آن هرروز بیشتر فاصله میگیرند!
«بیشتر افرادی که وارد این حیطه از روابط میشوند، کمبودهایی در زمینه های اقتصادی و اجتماعی خود ندارند. به عبارت دیگر غرایزی وجود دارد که فرد به دنبال تامین آن است ،نه مشکلات خانوادگی!»
«بسیاری از افراد که نوعی ناپختگی و درک ناقصی از زندگی در جامعه کنونی دارند درگیر این نوع روابط میشوند که در بسیاری از موارد به نتایج بدی منجر میشود که به ضرر خود شخص است.»
باید توجه داشته باشیم که بسیاری از روابطی که بهطور سنتی به احترام ختم میشود نیز در دهه کنونی با عدم موفقیت همراه بوده که آمار بالای بزه، بیبند باری، خلافهای اینترنتی و ضد اخلاقی در فضای مجازی و طلاق در کشور ما شاهد این موضوع است( عشق به فضای مجازی) نه عشق و علاقه به وجود پدر ومادرو نگرانی آنها از آینده فرزند!
باوجوداین موضوع سؤالی که مطرح میشود این است که سرنوشت عشقهای مجازی آخر چه خواهد شد؟».
نامگذاری سالروز ولادت حضرت امیر به نام روز پدر اقدام خجستهای است و با اغتنام از این فرصت به همه پدران فداکار این مرزوبوم و پدران فداکار آسمانی ، این روز را باید تبریک گفت و آرزو میکنیم سایه مهر و حضورشان، در پرتو عنایات حقتعالی همواره سایهسار کانون گرم خانواده هاشان باشد.
پروردگارا به خواب پدر من آسایش ،به بیداریش عافیت، به عشقش ثبات، به مهرش تداوم ،و به عمرش برکت جاودان عطا کن و فرزندانمان در پناه امام زمان هدایت و سعادت را نصیب فرما ، شکرانه بی پایان از عنایاتت با پدران دلسوخته./با کانال همای خبر همراه باشید
روز پدر برهمه شیعیان مبارک