برای ماه رمضان، تشابه حیوان و انسان/علی رحیم پور دکتری اقتصاد

اختصاصی همای گیلان، ۱)حیوان؛غریزه دارد.
گرسنگی،خشم،حسادت،
ناامنی و… در وجودش
غریزی است.او را تحریک
می کند و به واکنش،وادار
تا خوراکی،فراهم آورد.
?۲)حیوان،در شرایطی،
برای بقا،جنگ و رقابت هم
می کند.
انسان؛درجاهایی،غریزی
عمل می کند.مانند
گرسنگی،خشم و…•
?۳)حیوان و انسان بطور
غریزی،خانواده خود را،
بیشتر دوست دارند.
درنتیجه،حیوان و انسان،
قدرت را برای کسب خوراک
دوست دارند.
?۴)حیوان و انسان،از
قدرت و ثروت،برای فریب
دیگران،استفاده می کنند.

?تفاوت انسان و حیوان?

❇️۱)انسان شعور دارد و
آینده نگر هم هست.
❇️۲)انسان،”ذخیره سازی”
می کند،برای آینده.
مورچگان و پلنگان،هم،
“ذخیره سازی”می کنند.
مورچگان با ذخیره دانه
و کالاهای خشک.
همه انسان ها،به تناسب
قدرت،ثروت و احترام خود،
ذخیره سازی می کنند.
?هر چه در یک کشوری،
توزیع قدرت،ثروت و احترام،
ناعادلانه ترباشد.ریاکاری،
زورگویی و پنهانکاری هم،
بیشتر است.
?انسان ها،به نسبتی که
قدرت،ثروت و احترام شان،
بیشتر باشد،ذخیره سازی
شان هم بیشتر است،برای
مصرف خانواده خود و
برای کسب درآمد بیشتر.
???
?بر همین اساس،هر
حکومتی موظّف است
که”آمار”همه کالاها و
خدمات یکسال را،داشته
باشد و”برنامه ریزی”هم.
?هر قدر”حکومت مرکزی”
یک کشور در”علم آمار”و
“برنامه ریزی”؛ضعیف تر
و با مردم خود،شفافیت
کمتری داشته باشد و
آزادی در گفتار واقعیات
را؛ناپسندتر بداند،یقین
بدانید که دُزدی،بی قانونی جنگ،خودخواهی و زیاده
خواهی مردم آن کشور،
هم بیشتر است.
?در این شرایط،برخی از
انسان های<باشعور>و دارای
قدرت،ثروت و احترام،بطور
مستقیم و غیر مستقیم،به
<<بیت المال>>،دستبرد می
زنند و”ماحصل”را در درجه
نخست در اختیار خانواده
خود و در درجه دوم در
اختیار خویشان خود،قرار
می دهند مانند گله”شیران”،
“کفتاران”و”گرگان”.
این انسان های<باشعور>،
در این”تنگنا”به غریزه شان،
باز می گردند و<<حیوان
صفت>>می شوند.
?همه انسان ها،<باشعور>،
هستند.
●کمتر از یک درصد مردم
جهان،”عقب ماندگی ذهنی”؛
دارند●
?افراد<<با شعور
اجتماعی>>؛همواره،
منافع جامعه را،بر منافع
خانواده خود،ترجیح می
دهند.مانند انبیا،اولیا،
صالحان.
?مثل اعلا:حکومت
پنجساله(۵)امام علی
بر بیت المال?
?انسان صرفاً<باشعور>،
فقط،در”حاکمیت قانون”،
رفتارقانونمدارانه را،رعایت،
می کند.
?مانندکشورهای
اسکاندیناوی?
❇️<<ماه رمضان>>،
تمرین قانون،آزادی،عدالت،
رعایت حقوق دیگران و
در یک کلام،ترجیح دادن
منافع اجتماع،بر منافع
خانواده خود.
?انسان<<باشعور
اجتماعی>>،یک”پلًه”،
بالاترایستاده است از
انسان<باشعور>.
?انسان<<باشعور
اجتماعی>>؛<خود>را،
در<دیگران>می بیند.
انسان<باشعور><خود>را،
در<خود>می بیند.
?نتیجه?
هرقدر،یک حکومت،قانونمند،
عدالت گرا،آماردان،برنامه ریز
و با شعور اجتماعی باشد،
مردم آن کشور هم،<<آینه>>
آن،حکومت می شوند.
《النّاس عَلی دین مُلوکَهِم》
▶️سرشک▶️
۱۸اردیبهشت۱۳۹۹