در اوایل دهه هفتاد و در آستانه سفر مرحوم هاشمی رفسنجانی به گیلان یک ترانه ای از صدا وسیمای گیلان پخش می شد با این مضمون که” هاشمی تی پا قدم گیلکن بسازه”.
سالها آسفالت بخش عمده ای از شهر بخصوص روبروی کارخانه ابریشمی (سابق) از شرایط بسیار نامطلوبی برخوردار بود که با سفر پر برکت ایشان همه لکه گیری وآسفالت شد.
تقریبا یک سال ونیم پیش نیز هم زمان با سفر روحانی هنگام بازگشت از سر کار شاهد فعالیت کارگران برای آسفالت معابر اصلی بخصوص یاسر ۸ بودم که یاد همان جمله تی پا قدم گیلکن بسازه افتادم.(البته این بار برای روحانی)
اما آسفالت دوره هاشمی خیلی پر پیمان بود وخراب نشد اما این آسفالت ولکه گیری بعد ازیک ماه مجددا شرایط بد تری پیدا کرد.
امااخیرا در فضای مجازی شاهد جوابیه شهرداری لاهیجان به یکی از شهروندان بودیم که این منطقه را محدوده شهری نمی دانند که در این خصوص چند نکته حائز اهمیت است.
۱_اول اینکه در تیر ماه سال گذشته اهالی کوچه طی نامه ای به شهرداری لاهیجان خواستار حل این معضل شده بودند واتفاقا قائم مقام محترم شهردار لاهیجان. در هامش نامه به واحد عمران شهری دستور اقدام صادر نموده است.
۲_در مرحله دوم واحد عمران شهرداری لاهیجان ضمن بازدید از محل وتائید ضرورت آسفالت ولکه گیری ,ادعا نمودند که این مساله در دستور کار قرار دارد ودر صدد انعقاد قرار داد با پیمانکار هستند.
۳_تابلو نصب شده در ابتدای کوچه از سوی شهرداری لاهیجان وخود تائید کننده این موضوع است که محدوده مذکور در حوزه شهری قرار دارد.
حال چرا روابط عمومی شهرداری منکر این شده که این نقطه در محدوده شهر نیست جای بررسی دارد.(حداقل درنصب تابلو هماهنگ نیستند)
اما مساله فقط جوابیه شهرداری و اقدام یا عدم اقدام این مجموعه نیست .
نمی دانم چرا اما هرگز به شهرداری اعتماد نداشته ام و انتظار بیشتری نیست.
اما فرماندار عزیز و معاون عمرانی ایشان از عمق فاجعه خبر دارند واتفاقا برای مسئولین این شهر جالب نیست که فقط چشم به راه رئیس جمهور بمانند وخیابانها را لکه گیری کنند.
این رفتار که در آستانه سفر مسئولی نواقص پوشانده شود و بعد مردم به حال خود رها شوند منطقی به نظر نمی رسد.
شنیده ام آقای فرماندار عزیزمان انسان شریفی است ایشان را به چالش کوچک بازدید از منطقه و قدم زدن در این چاله ها دعوت می کنم تا حداقل با ما شهروندان همدردی کنند.
حل مشکل بماند تا پا قدم رئیس جمهور دیگر برای ما بسازد.