سیاه زخم/هادی سعیدی کارشناس مهندسی بهداشت محیط ،استان کردستان

اختصاصی همای گیلان: سیاه زخم بیماری حاد باکتریایی مشترک بین انسان و حیوان است بوده که معمولا بر پوست اثر گذاشته ولی ممکن است ناحیه حلقی،مدتاسین و ردوه را نیز تحت تاثیر قرار دهد . عمدتا در اثر تماس با دام یا فرآورده های دامی به انسان منتقل می شود . این بیماری در تمام فصول وجود دارد ولی در فصل گرم شایعتر است.

عامل بیماری: عامل اصلی بیماری باکتری باسیلوس آنتراسیس است ، باکتری میله ای شکل که به صورت هوازی و بی هوازی رشد می کند و به سه صورت ریوی ، روده ای و جلدی(پوستی) ظاهر می شود که نوع سوم شایعترین و خطرناکترین نوع آن است. این باکتری آنقدر مقاوم است که مدتها در خاک زنده می ماند.

مخزن بیماری: حیوانات وحشی و اهلی مخزن اصلی می باشند.
راههای انتقال: تماس با پوست، پشم و شاخ حیوانات آلوده، مصرف شیر و فرآورده های آلوده و انتقال انسان به انسان در مناطقی که سطح بهداشت پایین باشد.
علایم بالینی: در محل ورود باکتری به پوست ،پوست دچار خراش شده و محل آن به صورت تاول در می آید . در عرض ۲ تا ۶ روز به صورت یک جوش بزرگ سیاه رنگ روی بدن ظاهر می شود و ضایعات شدیدی در اطراف گردن و چشم بوجود می آورد که خطرناک می باشند. کاهش دمای بدن، تهوع و استفراغ و کاهش فشارخون از دیگر علایم بالینی بیماری می باشد.
راه تشخیص: از روی علایم بالینی و روش آزمایشگاهی فلورسنت آنتی بادی قابل تشخیص می باشد.
پیشگیری: اساس پیشگیری کنترل حیوانات می باشد. سوزاندن اجساد حیوانات آلوده، ضدعفونی کردن زمین، عدم مصرف شیرحیوانات آلوده و واکسیناسیون می باشد.
درمان: بهترین داروی انتخابی پنی سیلین است که نیاز به درمان و تزریق آمپول در سه مرحله بوده که در حالت عادی به فاصله ۶ هفته تزریق می گردد.

با کانال همای خبر همراه باشید