در نگاهی گذرا به انتخابات سال ۸۴ ،در می یابیم که چگونه اصولگرایان از غفلت اصلاح طلبان و اعتدالگرایان که با چند قطبی کردن انتخابات در طیف خودشان انتخابات ریاست جمهوری را به دور دوم کشاندند، و همین اشتباه استرا تژیکشان در کارزار رقابت انتخابات (بعدها حتی به گواه تمامی کاندیدای اصلاح طلب آن زمان ) اسباب پیروزی رقیب انتخاباتیشان یعنی اصوالگرایان را مهیا کرد. از این رو در انتخابات سال ۹۲ نیز اصولگرایان تمام امیدشان را به همین تاکتیک بسته بودند . اما اصلاح طلبان و اعتدال گرایان با درس گرفتن از گذشته توانستند دری ک حرکت کاملا هوشمندانه با کنار کشیدن عارف در یک رقابت نفس گیر حدود ۵۱ درصد اکثریت آرا را کسب کنند منتها این کسب درصد آراء جهت پوشیدن ردای ریاست جمهوری روزنه های امیدی شد برای رقیب انتخاباتیشان در انتخابات پیش روی ۲۹ اردیبهشت ماه.
از آنجایی که اصولگریان از هوشیاری و نحوه ی عملکرد در چینش کاندیدای «اصلاح طلبان» و «اعتدالگرایان» در رقابت انتخاباتی همانند انتخاباتهای سال ۹۲ و تا حدودی در انتخابات (مجلس و خبرگان ۹۴ ) و حمایت قاطع اصلاح طلبان از کاندیدای مد نظر اعتدال گرایان (دکتر روحانی ) در انتخابات ۹۶ پی برده اند. این بار میخواهند همانند الگوی سال ۸۴ با استفاده (از قانون بیش از ۵۰درصد اکثریت آرا ) نه بر اساس اشتباه استراژیک رقیبشان بلکه به فکر راه انداختن یک دوئل در بین جریان خود (مشخصا احمدی نژاد و رئیسی ) هستند، تا بتوانند با سنگین تر کردن کفه ترازوی سبد آرا جریان خود از کسب کردن بیش از پنجاه درصد اکثریت آرای روحانی جلوگیری کنند، و انتخابات را به دور دوم بکشانند و به زعم خودشان در دور دوم از پیروزی رقیبشان جلوگیری کنند، اما نکته قابل تامل اینجاست که شواهد و قرائن نشان از آن دارد که این بار با (رئیسی )می خواهند انتخابات را در خوشبینانه ترین حالت به دور دوم بکشانند، نه با احمدی نژاد (چون عملکرد و تصمیمات خلق الساعه احمدی نژاد در دوران هشت سال ریاست جمهوری و بعضا همراهی نداشتن او با برخی از سیاستها، وی را حتی برای اصولگرایان نیز به یک چهره ی غیر قابل پیش بینی تبدیل کرده است) ، اما سوال اینجاست، اصولگرایان در این برزخ احمدی نژاد و رئیسی (با توجه به حرکت های انتحاری رئیس دولت نهم و دهم در عرصه انتخابات پیشرو ) چگونه و با چه تضمینی می خواهند رئیسی را به دور دوم بکشانند؟! حال که اصولگرایان خودشان دریافته اند در دور اول غلبه بر روحانی تقریبا غیر ممکن است ،از طرفی آیا بیم آن ندارند که احمدی نژاد همانند تجربه سال ۸۴ این بار ممکن است رقیب خود خوانده را کنار بزند و به دور دوم برود که البته بنظر میرسد اگر این حالت پیش بیاید نوعی از چاله به چاه افتادن برای اصولگرایان در رقابت انتخاباتی می باشد؟! و تمامی تلاش های جمنایی ها برای نشاندن گزینه خودشان بر کرسی ریاست جمهوری نقش بر آب می شود . باید منتظر ماند تا پایان ثبت نامها و صلاحیت ها تا ببینیم معادلات چگونه رقم میخورد در هر صورت شواهد نشان میدهد که این دوئل مطروحه تنها کورسوی امیدیشان برای غلبه بر روحانی باشد البته تا این لحظه!
/جابر زمانی جلیسه (مشاور فرماندار سیاهکل)