اجرای قانون یا گفتار درمانی/علی رحیم پور

اختصاصی همای گیلان، در ممالک پیشرفته،وضع قوانین
و اجرای دقیق آن،
وظیفه ی هر نهاد یا سازمان یا
قوای ۳ گانه را؛در کارهای
گوناگون،معلوم ساخته است.
چنانچه انحراف یا خطایی ،
توسط اشخاص حقیقی یا
حقوقی صورت بگیرد،
بدون هیچ ملاحظه ای،
بند بند قوانین،برای خطاکاران،
جاری می شود.
به عبارت زیر توجه کنید:
فرهاد دژپسند،
(وزیر امور اقتصادی و دارایی)
از توزیع ۲۱ میلیون کیلو گوشت
در ایران در هفته آینده
خبر داده است.
«انتظار داریم فعالان اقتصادی
که با ارز ۴۲۰۰ تومانی
مبادرت به واردات گوشت
می‌کنند، با اقدامی منصفانه
این گوشت را برای استفاده
مردم به بازار عرضه کنند.
با کسانی که از این اقدام
تخطی کنند،برخورد می‌کنیم.»
◇خبرگزاری ایسنا،
۲۱ بهمن ماه ۱۳۹۷◇
°°°
وزیر اقتصاد و دارایی ایران،
به جای آنکه خواهان
ِنظارت دقیق،
بر روند توزیع باشد .
نقش ِمُعلّم ِاخلاق را،بازی می کند.
در یک کشور ِقانونمند و دارای،
قوه ی قضائیه و گمرکات ِسالم،
قانون را جاری می کنند نه
موعظه و پند و اندرز را !
•••
اگر در سال های گذشته و
در شرایط نامساعد اقتصادی،
با احتکارگران و انحصارگران
اقتصادی، برخورد قانونی
و دقیق و بدون ملاحظه ای
انجام می شد .
آنان “قانون گریز” نمی شدند.
اما یاد ضرب المثلی افتادم :
<<در ِ”دیزی”باز است؛
حیای”گربه”،کجا رفته>>
گربه ماهیتاً،”بی حیا”ست.
و بازاری ما،زر اندوز.
بهتر است که
سرچشمه را ببندیم .
هنگامی دلار ۴۲۰۰ تومانی
برای واردات،تخصیص
داده می شود،
ماهیتاً،تولید فساد
و زراندوزی می کند.
بنابراین شگفت آور
نخواهد بود که
متقاضیان ِارز رانتی،
(۴۲۰۰ تومانی)
فزاینده شوند.
آنهم در وضعیتی که
ارز در بازار آزاد سه برابر
آن یعنی ۱۲ هزار تومان هست .
°°°
۷۰ سالی هست که مغرب زمین
با وضع و اجرای قوانین،
گلوگاه های مفسده را
بسته است .
مغرب زمین با وضع قوانین ِ
سخت در رانندگی،تجارت،
تولید،توزیع و مالیات،
چرخه ی اقتصاد ملّی
و بین المللی شان را،
سالم نگه داشته اند .
به دیگر سُخَن با تدوین
“مجازات”های سنگین و
“موثّر”در امور گوناگون؛
“فرهنگ سازی” می کنند .
البته،در امور سیاسی و برخورد
با احزاب ِمخالف ِدولت،
همواره مُدارا و مماشات
داشته اند.
°°°
در کشور پهناور ایران،
در میدان های رانندگی،تجارت،
تولید،توزیع و مالیّات،
مُدارا و مُماشات،
حاکم شده است .
وجود “ِمُجازات”های سبُک؛
در ایران،سبب”فرهنگ سازی”
نشده است .
آن چیزی که در رسانه های دولتی و خصوصی ایران؛رواج دارد فقط و
فقط”گُفتار درمانی”است و در
قالب ِموعظه و پند و اندرز،
نمایش داده می شود.
اگر،شیوه ی”گفتار درمانی”
موثّر و کارآمد بود،
می بایست،میزان جرائم
و فساد؛کم و کمتر می شد.
در صورتی که واقعیت اجتماعی،
خلاف آنرا،آشکار ساخته است.

¤سرشک¤
۲۲ بهمن ماه ۱۳۹۷