اختصاصی همای گیلان،یقینا ما همگی قدری با اصول ریاضی آشنا هستیم و می دانیم دو به اضافه دو می شود چهار و هیچ آدم ویا عالمی پیدا نمی شود که به جواب دیگری جز این رسیده باشد.
اما در اوضاع بحرانی و بی‌مثال فعلی کشور، شاهد همه نوع رخداد عجیب و غریبی در همه جا و از جمله در وادی ریاضیات هستیم؛ مثلا آنکه گوجه‌ای که در بازار ۱۳۰۰ به فروش می رسد معلوم نیست به چه قیمتی از کشاورز خریداری شده است؟!
حال در شرایطی که می‌دانیم گوجه فرنگی برای سلامت بدن بسیار مفید است و برعکس رب گوجه با آن حجم از مواد افزودنی و نگهدارنده ،بی شک برای سلامتی مضرر است، حاضریم ۱۸ هزار تومان برای خرید هر کیلو از آن هزینه کنیـــم! واقعا چه کلمه ای، چه توضیحی یا چه توجیهی برای آن داریم جز آنکه در کشور ما عدالت نیست یا بهتر بگویم ابزار عدالت نیست. هنوز ما بر این عقیده‌ایم که انسان عادل می تواند عدالت را اجرا نماید. غافل از اینکه فقط ابزار عدالت است که می تواند عدالت را اجرا نماید…
یا مثلا اگر ورزش فوتبال ایران را با فوتبال اروپا مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد چه ناعدالتی هایی در فوتبال ما رخ می‌دهد . ناعدالتی‌هایی که به دلیل عدم تشخیص داور فوتبال و ظرفیت فکری او شکل می گیرد حالا اما هرچقدر برای داور ؛ آیه و حدیث و توصیه های دینی بیاوریم ، در نهایت وی باز بر اساس میزان تشخیص خود داوری می کند. مع الوصف در این بین ممکن است همین عامل انسانی او باعث فساد در فوتبال ،رانت، قمار و شرط بندی شود و در نتیجه پای بسیاری از دلالان را به این رشته باز نماید. اینجاست که دیگر هیچ شخصی حقیقی،حقوقی و یا هیچ مقام و ارگانی نمی تواند اطراف خود را مصون از فساد بداند.

طبیعی است این عدم رعایت عدالت در فوتبال، گاه خشونت را هم به دنبال دارد .ورزشگاه‌ها جومناسبی برای ورود زنان نیستند اما در فوتبال پیشرفته اروپا تنها به آموزش داوری اکتفا نمی شود بلکه به ابزار مهمتری مراجعه می شود. ابزاری به نام دوربین‌های (VAR). به این معنی که اگر داور مرتکب اشتباهی در حین داوری شده و تیمی در این میان مظلوم واقع شد؛ این دستگاه وسیله‌ای شود برای ایجاد عدالت و اجتناب از ظلم و ناداوری. پر واضح است در اینجا نه پای رانت به میان می‌آید ، نه قمار نه فساد ..
حال سوال اینجاست که دین اسلام که دین کاملی است و در کتاب آسمانی ما نیز بارها دوری جستن از فسادهای مالی و رانت و… در آن تاکید شده وعواقب سوء آن هم برای همگان روشن است، چرا در چنین جامعه ای فسادهای مالی و رانتی به وقوع می پیوندد؟؟
اینجاست و دقیقا به این خاطر است که ما عدالت را از مسئولانمان می خواهیم و البته این ابزار عدالت است که می توان توسط آن عدالت را در کشور اجرا کرد .

چگونه است که زنان در بسیاری کشور‌ها به ورزشگاه می روند وامنیت دارند؟ شاید چون تصمیمات غلط داوری بر روح واعصاب مردان و زنان حاضر در ورزشگاه اثر منفی نمی گذارد..‌.

در جوامع پیشرفته همواره پیشگیری مقدم بر درمان شمرده میشود و اقدامات اجتماعی بیشتر پیشگیرنده است تا علاج کننده. برخلاف جوامعی امثال ما که بیشتر به دنبال درمان هستیم تا پیشگیری.
متاسفانه هزینه ای که ما برای فردی معتاد در نظر می گیریم به مراتب بیشتر از انسانهای سالم است.
ما در این جامعه گرفتار به انسان سالم که به دنبال یک شغل و تشکیل زندگی است هیچگونه عنایتی نداریم اما اگر همین فرد معتاد شود برای او کلاس آموزش ترتیب می دهیم و او را به کمپ اعتیاد می بریم تا سالم شود.
نمیدانیم چگونه جوامع پیشرفته‌ی امروز، به دو موضوع بهداشت و درمان و آموزش توجهات بسیار ویژه ای دارند؟! چرا که معتقدند که جامعه سالم نیازمند فرد سالم است از این رو رایگان بودن درمان و آموزش در دستور کار آنها قرار می گیرد….

آنها در بحث نظارت تنها به انسانها اکتفا نمی کنند چرا که معتقدند انسان به دلیل همین انسان بودنش و نقصان در کار قادر به نظارت دقیق نیست از این رو تلاش می شود تا بر میزان درآمد و خرج کرد روزانه و سالانه او به صورت آنلاین نظارت شود و اگر مشاهده شد که اگر میزان دارایی او با میزان درآمد او مطابقت ندارد عدالت را اجرا می‌نمایند تا در مورد آن هم بازخواست و هم اعمال قانون شود.
همه ما می دانیم در کشور ما توزیع عادلانه ثروت نیست اما با علم به امر بازهم یارانه بین همه افراد توزیع می گردد. این خود مصداق ابزاری تعریف نشده است تا دولت دهک های جامعه را از هم تشخیص دهد وتشخیص قطع آن را برعهده استانداران وفرماندارا می گذاریم در حالی که بایدبر میزان درآمد های مردم کشور خود مطلع باشد تا هر کس متخصص ترست ویا تلاش بیشتر می کند در آمد بهتری کسب کند نه متوسل به جناح یا حزبی شود تا بتواند از راه رانت پولی کسب نماید . دولت حمل پول بیش از ۱۵ هزار تومان را پول شویی می داند اما هیچ نظارتی بر فردی که یک شبه هزار ان میلیارد بر جیب می زند نمی کند . به راستی دلیل این همه فساد در کشور چیست چون ما هنوزانسان را نقطه نظارت می دانیم به ابزارهایی که می تواند اورا به اجرایی عدالت نزدیک نماید اعتقادی نداریم .یقینا در کشوری که هرکس به دنبال مال اندوزی خود می باشد اگر علی بن ابی طالب هم باشد نمی تواند عدالت را اجرا نماید مگر اینکه ابزار عدالت در اختیار داشته باشد. لذا نباید در چنیــن جامعه‌ای انتظار داشت با گوجه ۱۳۰۰ تومانی رب ۱۸ هزار تومانی با انواع مواد نگهدارنده و فلان و فلان به دست مردم بینوا ندهد.
با افزایش دلار،کالا هم بالامی رودبا کاهش دلاربازهم کالا افزیش می بابدواقعااین معما لاینحل است.

علی علی پور مدیر مسئول پایگاه خبر همای خبر و هفته نامه همای گیلان

با کانال همای خبر همراه باشید