اقتصاد غم انگیز برنج/دکتر رحیم پور دکتری اقتصاد
عطیه نصرتی
فروردین 30, 1398
مقاله
574 Views
اختصاصی همای گیلان،<<سرشکه>>در ۱۰ کیلومتری
لاهیجان و ۵ کیلومتری سیاهکل
قرار دارد .
تقریبا ۳۰۰ هکتار زمین برنجکاری
و ۲۵۰ هکتار هم باغ دارد.
جمعیت فعلی اش،به سختی؛
به ۱۰۰۰ نفر می رسد.
همسایگان سرشکه :
لفمجان،کلشتاجان،انارستان،دهسر،
دراپشتان،جوپیش،تهام،امیرهنده.
°°°
کِشت اصلی:برنجکاری.
در ۱۵ سال گذشته:
۵۰ هکتار برنجکاری؛در
<<سرشکه>>،کِشت نشده است.
(به دلیل کوچ و کهنسالی).
محصول هر هکتار برنجزار
(بطور متوسط)۲ تُن؛می باشد.
با این حساب،سالانه ۱۰۰ تُن از تولید برنج،<<سرشکه>>کم شده است.
☆قیمت یک کیلو برنج=پانزده
(۱۵)هزارتومان☆
فقط در سال۱۳۹۷معادل
یک و نیم میلیارد تومان در<<سرشکه>>،نابود شده است.
اگر این۵۰ هکتار زمین را؛
بین ۵۰ خانوار؛تقسیم کنیم،
هر خانوار یک هکتار و معادل ۲ تُن
برنج خواهند داشت که می شود
۳۰ میلیون تومان.
ماهانه دو و نیم تومان درآمد.
°°°
در ۲ سال گذشته؛قیمت برنج،
فقط ۴۰ درصد در کارخانه ها،
رشد داشته؛در صورتی
سهم عوامل تولید
(کاشت و داشت و برداشت)
بیش از ۱۰۰ درصد رشد داشته است .
چرا ؟
چون واردات بیرویه،سبب
پایین ماندن ِقیمت برنج
(نسبت به نرخ رشد تورّم سالانه)
و پیامد آن؛ سبب ِناتوانی اقتصاد ِ
برنجکاری شده است.
○○○
در <<اقتصاد اسلامی>>؛
زمین؛از آن ِخداست.
اگر فردی سه(۳)سال پیاپی
زمین اش را کِشت نکند و
آثار آبادانی درآن از بین برود،
دیگری می تواند آن زمین را آباد
کرده و بهره مند شود.
•••
۱۵ سال است که این ۵۰ هکتار؛
توسط خریداران سوداگر،
خریداری و رها؛شده است.
سالانه بر مساحت این
زمین های رها شده افزوده
می شود.
هیچگاه،نماینده ای از
<<جهادکشاورزی لاهیجان>>
به <<سرشکه>>نیامده و از مردم
نپرسیده که چرا این چنین است!
و شما را چه می شود؟!
چرا؟
چون دولت های ایران،همواره؛
گُماشته ی بازاریان سوداگر هستند.
سوداگران وارداتی؛کشت نشدن
برنجکاری یا رها سازی زمین های کشاورزی را به فال نیک گرفته
و مجوّز های لازم را به
<“عُمده خر”های وارداتی>
داده تا برنج باسماتی پاکستانی
و آرسنیک دار ِهندی و…وارد کنند.
تا از سود چند صد میلیارد تومانی،
بهره مند شوند .
●پیامد واردات بیرویه ی برنج:
۱)پایین ماندن قیمت برنج ایرانی .
۲)تغییر کاربری زمین های کشاورزی.
۳)ویلا سازی های نوکیسگان.
۴)افزایش سوداگری.
۵)از بین رفتن پوشش گیاهی.
۶)کوچ فزاینده به کلانشهر ها.
۷)کم شدن تولید ملّی.
. “سرشکه”یک نمونه کوچک،
از هزاران روستایی است
که حالشان خوب نیست.
به اصطلاح،
《مُشت،نمونه ی خروار است》
فراوانند خانوار های
کهنسال ۲نفره؛
(زن و شوهر)در<<سرشکه>>
که ماهانه فقط و فقط
سیصد و شصت
(۳۶۰)هزار تومان
(یارانه و امداد) درآمد داشته
و روزگار می گذرانند.
به کجا باید پناه برد؟!
¤سرشک¤
۲۸ فروردین ماه ۱۳۹۸