انتخابات یا مظهر تجلی مشارکت عموم برای تعیین سرنوشت/دکتر حسین کلهر، کارشناس مسایل سیاسی

اختصاصی همای گیلان/در دنیای امروز، کشورهای که اساس اداره ی جامعه ی خود را بر محور مردم سالاری و جلب مشارکت عموم مردم بنا نهاده اند، انتخابات را به عنوان یکی از ارکان چهارگانه ی دموکراسی، مهمترین عرصه‌ی تجلی مشارکت برای تسریع در روند توسعه ی همه جانبه می دانند. بی شک این نگاه به فراخور مشخصه های فرهنگی و تاریخی هر ملت و سرزمینی، در قالبهای خاص خود شکل می گیرد و متناسب با خواست و اراده ی ملی، در راستای منافع مندرج در حوزه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به اهداف مورد نظر منتهی می شود.
جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان یک حکومت دینی مردم سالار ، از این قاعده مستثنی نیست؛ گرچه ویژگی های ساختاری و هدف گذاری های آن، این نظام حاکمیتی را با بسیاری از نظام های سکولار و غیر دینی متمایز می نماید؛ اما واقعیت این است که ظرفیت های مادی و معنوی نهفته در ایران اسلامی شرایطی فراهم نموده تا این امکان وجود داشته باشد که در بخش های مختلفی همچون اقتصاد، اجتماع و فرهنگ، علم و فناوری، سیاست، اخلاق و درنهایت گسترش روز افزون عمق استراتژیک خود- که برگرفته از دکترین انقلاب اسلامی ست – موفق و موفق تر عمل نماید.
نگارنده در این بخش بنا ندارم میزان موفقیت و چالشهای موجود در هر یک از این عرصه ها را واکاوی نمایم. اما با یک نگاه منصفانه و عملگرا می‌توان اذعان نمود که تاکنون بخشی از این توانمندی های بالقوه در عرصه‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی تا حدودی قابل قبول، تجلی یافته و بخش دیگری مورد غفلت و سهل انگاری واقع شده، که نیازمند پیگیری جدی تری ست. چالش های مهمی همچون نبود توزیع عادلانه ثروت در کشوری که حدود یک درصد جمعیت جهان را داراست اما ۴ درصد منابع طبیعی و ثروت‌های خدادادی آن را در خود جای داده است!؟ یا نبود اراده کافی برای بهره گیری متوازن و عادلانه از ظرفیت‌های عظیم نیروی انسانی این سرزمین، که به بلندای تاریخ افتخارآفرینی دارد.،اما متاسفانه امروز به جایی رسیده که حتی برای نیروی جوان، تحصیل کرده و خلاق این سرزمین نیز فرصت فعالیت ایجاد نکرده و شرایط ابراز وجود در عرصه کار و فناوری را از آنان سلب نموده است. از این مصادیق بسیار می توان مطابق با مطالبات به حق مردمی نام برد، که خود در طول بیش از چهار دهه از تاریخ پر فراز و نشیب ایران اسلامی، حماسه های ماندگاری از اخلاص، گذشت، ایثار، مروت و پایمردی را به یادگار گذاشته اند و جوانان غیور خود را به عنوان بزرگترین سرمایه های معنوی حیات خویش، در راه آرمان‌های والای انقلاب اسلامی تقدیم نموده اند. انقلابی که عدالت خواهی، ظلم ناپذیری، استکبارستیزی، حق جویی و کمال طلبی را می توان از مشخصات بارز آن برشمرد.
متاسفانه در شرایط فعلی، بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران سیاسی و اقتصادی بر این باورند، که به علت بروز مشکلات عدیده ی داخلی در حوزه های اقتصادی و معیشتی، نظام اداری و مدیریتی، سیاست، فرهنگ و در نهایت آسیب‌های اجتماعی را، نه در تحریم ها و جنگ اقتصادی دشمنان، بلکه باید در ناکارآمدی نظام اداری و ضعف در مدیریت ها جستجو نمود.
در اینجا باید صادقانه اذعان کرد که نگرانی برخی شخصیت‌ها و محافل سیاسی، از پایین بودن مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰، دغدغه ایی قریب به یقین است. انتخاباتی که به اقتضای شرایط خاص داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و می تواند آینده ی این سرزمین را در برشهای میان‌مدت و بلندمدت تحت تاثیر عمیق قرار دهد.
برای درک این مدعا همین بس که بدانیم چرا دنیای استکبار و ایادی غربی و منطقه‌ای او، بیشترین تمرکز خود را به رصد فعالیت‌های ایران در حوزه‌های منطقه‌ای، علم و فناوری، قدرت دفاعی و توان رزمی کشورمان معطوف داشته و هر روز به بهانه ها و شیوه های مختلف، درصدد مسکوت گذاشتن آن برآمده اند!؟ (حتی اگر این ترفندهای استکبار به بهای ارائه امتیازاتی مادی به دولت ما باشد.) فراموش نکنید که این فشارها را همواره در قالب اجرای پروژه ای به نام جریان نفوذ اعمال نموده و با بهره گیری از مهره های مختلف خود در صدد ضربه زدن به پایه‌های نظام اسلامی بر آمده اند. ماجرای انفجار و اخلال در سایت‌ها و ترور دانشمندان هسته‌ای، سرقت اسناد محرمانه و بسیاری مسائل دیگر، جملگی در همین راستا قابل تحلیل است.
حال در چنین شرایطی افکار عمومی جامعه ما با چالشی اساسی مواجه است انتخابات ۱۴۰۰ آری یا خیر؟ پروژه ای طراحی شده از سوی جریان های معاند و یا حداقل مخالف که دانسته و ندانسته نقشه ی سازمان های جاسوسی و اندیشکده های غربی و دنیای استکبار را دنبال می‌کنند و به طور حتم بخشی از این جریانات، که شاید ادعای ایران دوستی و وطن پرستی نیز داشته باشند، از نتایج عمل خود به شایستگی آگاهی ندارند!؟ متاسفانه باید بپذیریم که بخشی از افکار عمومی جامعه امروز ما را نیز از این شبهه ها متاثر ساخته اند. بی دلیل نیست که در سنوات گذشته، رهبر انقلاب در راستای تبیین اهمیت حضور گسترده در انتخابات، ایراندوستان مخالف حکومت را نیز به شرکت در انتخابات دعوت کردند و آن را برای آینده کشور و ملت، مفید و اثرگذار دانستند. از منظری دیگر روی سخنم با جوامع استانی ست. مردم بزرگ و فهیمی که با تعدد اقوام و فرهنگ موزاییکی خویش، هویت اصیل جامعه ی ایرانی را احیا ساخته و تحت لوای بیرق ملی مان، ایرانی یکپارچه و مقتدر را در سطوح منطقه ایی و بین المللی معرفی نموده اند. ملت بصیری که هر یک به دلیل داشتن پیشینه غنی فرهنگی، مذهبی و تاریخی، مطالبات به حقی را دنبال می‌کنند و در هر مقطعی با روی کار آمدن دولت‌های مختلف، توجه دولتمردان به عمده‌ترین چالشهای اقتصادی، معیشتی، تولیدی، محیط زیستی و اشتغال زایی و در نهایت توسعه متوازن و همه جانبه را انتظار می کشند. برای بسیاری از شهروندان عزیز به وضوح نمایان است که حمایت پرشور و گسترده ی مردم از روسای جمهور منتخب، بعدها اراده ی دولتمردان کابینه را برای رسیدگی به مطالبات مردم دو چندان نموده و عزم وزرا و مدیران دولت جدید را برای خدمت هر چه بیشتر به آحاد ملت جزم تر می نماید.
اگر این بار در انتخابات پیشرو، ذکاوت و دوراندیشی عموم مردم در بستر تمرکز بر برنامه های واقع گرای نامزدی شاخص، به مشارکتی ارزنده منتهی شود؛ و زمینه روی کار آمدن فرد اصلحی را برای حضور در راس عالی‌ترین قوه اجرایی کشور فراهم سازد، می توان امید داشت که تکیه بر توان داخلی، مدیریت جهادی و روحیه انقلابی، فرصت رویارویی و مقابله با چالش‌های اساسی جامعه امروز ایران عزیز و سربلند را فراهم آورد.

دکتر حسین کلهر، کارشناس مسایل سیاسی

با کانال همای خبر همراه باشیدhttp://@homaygilanir