اختصاصی همای گیلان:آنچه مرا براین وا می دارد تا همواره از وضعیت نابسامان تولید سخن بگویم ،نام گذاری این سال به نام《جهش تولید》 توسط مقام معظم رهبری می باشد.
درابتدای سال، مسئولین وعالی مقامان خبرنویدبخش ومسرت آمیزی درزمینه ی ترسالی دادندوترس ودلهره داشتندکه مبادا آب سد، سرریزشودوخدای ناکرده شاهدحوادث غیرمترقبه شویم.با خود می گفتم خدارا شکر که تولیدات کشاورزی افزون می شود.خداراسپاس ازاین نعمت بی کران که موجب کم شدن فاصله طبقاتی می گردد.خدا را سپاس که همواره نگاهی مهرآمیز به کشاورزان -این قشرمظلوم- دارد، امادیدم بابا آب داد ،ولی عدم مدیریت منابع آب باعث شد تا ترسالی هم فرقی با خشکسالی نداشته باشد ومرا به یادجمله استادشهیروشهید دکترشریعتی انداخت که نان نه تنهاطعم ومزه اش بین دوطایفه فرق می کندبلکه اندازه هندسی آن هم بین دوطایفه متفاوت است.کشاورزی که زحمت می کشد اما آبی جهت سیراب کردن مزارع خود ندارد،یک نگاه به نان داردوآن کسی که برنج را واردمی کند و پاروی پامی اندازد تعبیر دیگری از نان دارد وآن مدیری که به نظرکارشناسان اکتفا می کندودرابتدای بهار،خبرازحل مشکلات کشاورزان درزمینه کم آبی می دهد،هم به نان نگاهی دیگر دارد.آن وقت نمایندگان ما در مجلس حرف ازواردات بی رویه برنج می زنند!
برادر شمامشکل کم آبی را حل کن و ذوقی درکشاورزبه وجود آور،شایدبتوانیم اندکی ازواردات بی رویه بکاهیم.بگذریم که وقت پنج دقیقه نماینده این استان ،صرف سلام ودرود وتشکرازاین وآن می شود.برادر،مردم در انتخابات به شماسلام گفتند،اکنون وقت جواب سلام و بیان مشکلات مردم می باشد نه مجیزگویی.
وقتی مشکلات تولیدحل گردد ،مشکل اشتغال ،بیکاری ،بزهکاری،ناملایمات اجتماعی وفساداقتصادی هم کاهش می یابد.
می پرسم چگونه وقتی که مشکلات آب مزارع کشاورزی حل نمی شودبایدنسبت به تولیدامیدواربود.یا سوال می کنم با اینکه این همه اعتبار برای آب رسانی به بخش کشاورزی تخصیص داده شده ، چرا هنوز مشکل کم آبی مرتفع نشده و ازشرق تا غرب گیلان با مشکل کم آبی مواجه هستیم؟
یا ملتمسانه درخواست دارم به شبهات من پاسخ دهند،تابدانم که دلیل عدم تغییرکاربری چیست؟وقتی زمینی برای کشاورز سود نداشته باشدآیا می توان آن را زمین کشاورزی نامید؟
اخیراً یکی ازاساتید دانشگاه تهران ویدیویی برایم ارسال نمود که در آن تعدادی ازسوداندوزان اصفهانی ویلاهای مجللی ساخته بودند وبه قیمت گزاف به فروش می رساندند،ازمن خواستند تا مطلبی دراین زمینه تهیه کنم .استادمحترم دانشگاه تهران آیا وقتی کشاورزبرای مشروب کردن زمین کشاورزی خودبا چالش بزرگ مواجه می شود، آیا منِ رسانه می توانم اورا قانع کنم که نسبت به حفظ این زمین کوشاباشد!
هزارمقاله هم که بنویسم وحدودوثغورهمه ادبیات جهان راکنارهم بچینم هم باز اومطیع نخواهدشد. استاد گرامی؛ مسئله این است که متاسفانه عزم جدی برای حل مشکلات کشاورزی دیده نمی شود.
استادبزرگوار ممنونم از إمعان نظر حضرتعالی
که درکمال ادب ، عمق درد جامعه سبز گیلان مهجور را باقلم شانه زدید
متشکرم
سلام خسته نباشید بسیلر عالی
سلام خسته نباشید بسیلر عالی درود بر قلم شیوای و رسای شما