بررسی علت مرگ چنگیزخان
تهیه کننده و مولف علی غلامرضائی مدرس دانشگاه وپژوهشگرتاریخ ایران
روایتهای زیادی در مورد علت مرگ چنگیزخان مغول وجود داشت.
یک تحقیق تازه میگوید، خان مغول در اثر طاعون خیارکی مرده است.
در اثنای آخرین سفر جنگی خود ؛ نزدیک شدن مرگ خود را دریافت و فرزندان خود را حاضر ساخت و اوگتای را به جانشینی خود تعیین کرد.
او دستور داد تا میان اوگتای و برادران پیماننامهای نوشتند که به موجب آن هیچیک از برادران نباید از فرمان او سرپیچی کنند.
پس از آن وصیت کرد که چون مرگش برسد کسی گریه نکند و مرگش را پنهان دارند تا دشمن آگاه نشود.
همچنین او را مخفیانه دفن کردند تا دشمنان متوجه مرگ او نشوند و از نبود او سوء استفاده نکنند و یا به جسد او بی احترامی نکنند.
سرانجام پس از ۲۵ سال حکمرانی در سن ۷۳ سالگی از جهان رفت (دربارهٔ تولد ؛ طول عمر و سال تولد چنگیزخان میان محققین و مورخین اختلاف نظر است).
بر پایه یک افسانه ، چنگیز خان از نزدیکانش خواستهاست که او را بدون هیچ علامت و نشانه مشخصی از محل دفن، به خاک بسپارند.
به این ترتیب ملازمان سختیهای فراوانی را به جان خریدند که مکانی بیابند که قابلیت مخفی ماندن را داشته باشد.
طبق این روایت پس از آن بردگانی که آرامگاه را ساخته بودند، همگی به قتل رسیدند و پس از آنها سربازانی که آنها را همراهی کرده بودند هم به قتل رسیدند و تنها شمار کمی از نزدیکان باقی ماندند که محل دقیق دفن را میدانستند.
احتمالاً آنها هم این راز را با خود به گور بردند.
نامعلوم بودن محل دفن چنگیز دلیل دیگری است بر اینکه علت مرگ او هم در هالهای از افسانه فرورفته است.
روایات های دیگری از مرگ چنگیزخان
آنچه اما تا امروز و پس از گذشت تقریبا ۸۰۰ سال از مرگ چنگیز خان نامعلوم است، علت مرگ و محل دفن اوست.
چندین افسانه و روایت در مورد مرگ چنگیز خان وجود دارد؛ افسانههایی ساخته دوست یا دشمن. آنها که میپرستیدندش مرگی قهرمانانه و پهلوانانه به او نسبت دادهاند و آنها که از او متنفر بودهاند علت و روندی دیگر برای مرگش یافتهاند:
۱- یک روایت مشهورتر از بقیه میگوید، چنگیز خان از اسب به زمین افتاده و در اثر خونریزی داخلی مرده است؛ مرگی در قامت فرمانراوای جنگجو!
۲- روایت دیگری برگرفته از منابع روسی میگوید، او در نبردی علیه تانگوتها (تنغوتها) در میدان نبرد از اسب به زمین افتاده و کشته شده؛ در خور یک خان مغول!
۳- افسانه دیگری مرگ او را در اثر ضربه خنجری میداند که شاهزاده خانم تانگوتی اسیر شده به دست مغولها به او وارد کرده است، هنگامی که خان مغول قصد تجاوز به او را داشته است.
شاید روایتی ساخته و پرداخته از سوی دشمنان!آنچه در تمامی این روایات مشترک است این است که فرمانروا در بستر خواب و بیماری نمرده است؛ در اثر مرگی خفتبار و نه چندان شایسته یک کشورگشا!
اما حالا نتایج تحقیق پژوهشگران دانشگاه آدلاید استرالیا نشان میدهد که فرمانروای نیمی از آسیا، فاتح سرزمینهایی از اقیانوس آرام تا دریای خزر، نه به زخم شمشیر و نه ایستاده و در نبرد که در اثر طاعون خیارکی مرده است.
مهمترین منبع محققان دانشگاه آدلاید “تاریخ یوآن” است؛ یکی از آثار تاریخی رسمی چین که به نام “۲۴ تاریخ چین” هم شناخته میشود.
این کتاب درباره دودمان مینگ، و تحت رهبری سونگ لیان (۱۳۱۰–۱۳۸۱) نوشته شد یعنی تقریبا ۱۵۰ سال پس از مرگ چنگیز خان. یوآن سلسلهای است که نوه چنگیز خان آن را تأسیس کرد.
طبق دادههای تاریخ یوآن، بین ۱۸ تا ۲۵ اوت سال ۱۲۲۷ میلادی، چنگیز خان در حین یک لشکرکشی علیه شیای غربی (امپراتوری تنغوت یا تانگوت) به یک بیماری مبتلا شده و در عرض ۸ روز در اثر این بیماری که با تب همراه بوده، مرده است.
محققان تاکنون بر این باور بودند که بیماری که چنگیز خان در آن سال به آن دچار شده بوده، حصبه بوده است. اما این نظریه مخالفان زیادی دارد چون نشانههای معمول بیماری مانند دلدرد و تهوع هیچکجا ذکر نشدهاند، بلکه به گفته پژوهشگران، نشانههای بیماری که تشریح شدهاند، بیشتر با بیماری طاعون خیارکی همخوانی دارند.__________________________
برای مطالعه بیشتر درباره چنگیزخان رجوع شود به کتاب غارت تمدن ایران توسط مغولان مولف علی غلامرضائی ،انتشارات دافوس
انتهای پیام/ همای خبر
سلام و درود بر استاد گرانقدر
بسیار بسیار عالی