جامعه محتاج وحدت است و حسن عباسی در مقابل وحدت ✍️به قلم مدیر مسئول همای خبر

اختصاصی همای خبر/باید گفت یک جامعه برای پیشرفت خود نیازمند انواع مشاغل است. پزشک، معلم، مهندس، کارگر، بازاری، ورزشکار و…
بدیهی است برخی مشاغل به دلیل خاصیت بازدارندگی از ناهنجاریهای اجتماع، هزینه هایی هم برای جامعه خواهند داشت و البته که علاقمندان زیادی هم در جامعه دارند.

از آنجا که دولت و تصمیم گیران فرهنگی جامعه، به دنبال ایجاد اوقات فراغتی سالم برای مردم هستند، لذا برخی فعالیتها مانند برگزاری کنسرت، توجه به انواع ورزشها از جمله فوتبال و فعالیت‌هایی از این قبیل را، آماده سازی کرده و سعی در ایجاد بستری مناسب برای رشد این رشته ها دارند. در این میان چه بسا الگو‌گیری جوانان از قهرمانان در عرصه ملی می‌تواند راه‌گشایی جهت برون رفت از مفاسد اجتماعی باشد.

البته باید اذعان داشت که همه ما انسانیم وعاری از اشتباه نیستیم و به همین منوال یک فوتبالیست صاحبنام هم ممکن است در برهه‌ای دچار خطا و اشتباه شود.اما وظیفه او بازی کردن است و اخذ مقام قهرمانی هر چند بازیکنانی هستند که در کنار روحیه قهرمانی روحیه پهلوانی هم دارند و اگر خدای ناکرده جنگی در کشور ما رخ دهد به طور حتم برخی عازم جبهه خواهند شدوشربت شهادت را نوش خواهند کرد.
به طور حتم نمی توان روحیه نشاط و سرزندگی که قهرمانان و ورزشکاران فوتبالیست در جامعه ایجاد می کنند را منکر شد و به نظر می‌رسد به همان اندازه که در دفاع از مرز وبوم باید جان‌فشانی و ایثار کرد، به مجاهدان عرصه ورزش و سایر تفریحات سالم هم باید ارزش و اعتبار قائل شد و به آنان میدان عمل داد.
واقف هستیم که شاد کردن دل مردم امر ستودنی است و فریضه است و کمتر آدمی لیاقت آن را دارد.
به قول حافظ شیرازی :
«مباش در پی آزار خلق و هر چه خواهی کن
که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست»

این هم اولین بار نیست که جناب آقای عباسی جار و جنجال براه انداخته است. البته جارو جنجال قبلی وی پیرامون حوزه سیاست و جناح بندی بود…
ما باید بدانیم که کشور به سرمایه های انسانی و اجتماعی، نخبگان، قهرمانان،و ورزشکاران و غیره نیازمند است؛ پس حکومتی می تواند به توسعه دست یابد که بتواند این سرمایه ها را حفظ کند و تریبون‌داران لازم است این مهم را در نظر داشته باشند.
یک حکومت موجه، علاوه بر بنیه نظامی باید در حوزه‌های دیگر چون سیاست ، اقتصاد، ورزش ،فرهنگ و… به توفیق برسد.
صدالبته که برای مردم، بخصوص قشر جوان جامعه، مهم است که کشورشان در جام جهانی سربلند ظاهر شود و در مقابل امریکا و انگلیس به نتایج خوبی دست یابد. آیا این مطلب برای جناب عباسی یک افتخار محسوب نمیشود؟! و اگر افتخاری در این راستا حاصل شود، بعدا نمی‌فرمایند که بچه‌های ما با همه تحریم های ظالمانه وعدم بازی های تدارکاتی به این موفقیت دست یافتند؟!
مگر رهبر انقلاب بعد از پیروزی تیم ملی بر امریکا در جام جهانی چند دوره قبل، پیام تبریک وخوشحالی صادر نکردند؟!
چرا باید چنین سخنانی بر زبان جاری شود و کام عده ای را تلخ نماید و ادبیات شیرین زبان فارسی به ادبیات مهجور تبدیل شود!
مگر نه این است که خروجی قلم و تریبون، تراوشات فکری هر کسی است و صاحبان تفکرات می‌توانند اتحاد را برای جامعه رقم بزنند و برعکس می توانند باعث افتراق و هرج و مرج عقاید در جامعه شوند؟!

سعدی در باب هشتم گلستان می فرماید:
«معصیت از هر که صادر شود ناپسندیده است و از علما ناخوبتر که علم، سلاح جنگ شیطان است و خداوند سلاح را چون به اسیری برند شرمساری بیش برد.
عالم نادان پریشان روزگار

به ز دانشمند ناپرهیزگار»

با کانال همای خبر همراه باشیدhttp://@homaygilanir