جایگاه دهیاری در توسعه اشتغال روستایی/علی نخست

اختصاصی همای گیلان: اشتغال یکی از مهم ترین موضاعات به لحاظ اجتماعی و اقتصادی در کشور است؛بیکاری به عنوان یک معضل اساسی و یکی از جدی ترین تهدید های شناخته شده در حوضه ی مشائل اجتماعی و ریشه ی بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی به شمار می رود که قطعا با یک برنامه ریزی دقیق می توان این تهدید خطرساز را به یک فرصت استثنایی به نام اشتغال مولد و پایه تبدیل نمود.
برنامه های چهارم،پنجم،ششم توسعه در شرایطی تدوین شد،که اقتصاد کشور با نرخ نسبتا بالایی مواجه بود.نرخ بیکاری جوانان در مقایسه با نرخ بیکاری کشور در سطح بالایی قرار گرفته و نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاه ها با سرعت زیادی در حال افزایش است.
در چنین شرایطی یکی از مهم ترین دقدقه های دولت،کاهش نرخ بیکاری و ایجاد اشتغال مولد در کشور است.در مناطق روستایی نیز علیرغم انجام اقدامات عمرانی پس از انقلاب،متاسفانه به دلیل عدم ایجاد فرصت های شغلی و تامین درامد های مکفی برای روستایی رو به کاهش است.وشکل گیری دهیاری ها به عنوان یک نهاد عمومی غیر دولتی در روستاهای کشور با توجه به وظایف متعددی در عرصه ی مدیریت روستایی به عهده دارند،زمینه های مناسبی را در بیش از ۱۹۰۰۰ روستایی کشور برای توجه به مسئله ی اشتغال ایجاد کرده است.
دهیاری و اشتغال روستایی
با تصویب قانون تاسیس دهیاری های خودکفا در روستاهای کشور نهاد دهیاری به عنوان یک نهاد عمومی غیردولتی و به عنوان بازوی اجرایی شورای اسلامی روستا،که با درخواست و احساس نیاز عمومی اهالی روستا جهت ارائه خدمات عمومی به اهالی روستا تشکیل شده است،عملا پا به عرصه ی مدیریت روستایی کشور نهاد.وفق ماده ی ۱۰ اساس نامه،تشکیلات و سازمان دهیاری ها وظایف متعددی در قالب ۴۹ بند برای دهیاری ها تعریف شده است که از جمله ی وظایف مرتبط با اشتغال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
_شناسایی زمینه های اشتغال ومساعدت در جهت تامین کاربرای جویای کار با همکاری دستگاه های زیربط (ماده ۱۰،بند ۴۷)
_تشویق وترغیب روستاییان به توسعه صنایع دستی واهتمام به ترویج ، وتوسعه وبازاریابی محصولات کشاورزی ودامی روستا (ماده۱۰،بند۸)
درهمین راستا تفاهم نامه های مشترکی بین وزارت کشور با وزارتخانه ها وسازمان های مرتبط منعقد گردیده است که می توان به انعقاد تفاهم نامه با وزارت جهاد کشاورزی و وزارت تعاون وکار .
هدف از انعقاد تفاهم نامه مشترک با بخش کشاورزی ، توانمند سازی دهیاران برای همکاری با بخش کشاورزی که مهمترین زیر بنای اقتصادی روستا است.
دهیاربه عنوان مدیر روستا می تواند با هدف ایجاد زمینه های شغلی مناسب ، جهت ارتقاء وضعیت اقتصادی اهالی روستا گام بردارد .نکته ای که دهیار باید مد نظر داشته باشد ، بررسی توانمندی ها وپتانسل های موجود در روستا است، که با هدف تامین بستر وفضای اقتصادی مناسب ، سعی در ایجاد فرصت های شغلی برای اهالی روستا نماید.
به طور خلاصه زمینه هایی که دهیار ودهیاری می تواند در جهت ایجاد اشتغال در روستا برنامه ریزی واقدام نماید را به شرح ذیل نام برد
۱_شناسایی زمینه ها وپتانسیل های اشتغال و اقدام به اشتغال زایی در راستای ان با توجه به مزیت های نسبی وظرفیت هاوپتانسیل های موجود روستا تحت مدیریت ( گردشگری روستایی فرصتی برای پیشرفت ، توسعه وایجاداشتغال در روستا است)
۲_ شناسایی موانع و محدودیت ها
۳_تشویق ، ترغیب وهدایت اهالی روستا
۴_ پشتیبانی وحمایت از طریق در اختیار گذاشتن امکانات وتجهیزات موجود
نتیجه گیری : چنانچه دهیار به عنوان متولی امور مدیریت روستا و مجری تحقق توسعه پایدار روستایی خواهان کنترل و یا معکوس نمودن فرایند مهاجرت از روستا به شهر باشد، ابتدا بایستی به ایجاد و توسعه زمینه های اشتغال در روستا بپردازد که فراهم نمودن ان برای افراد روستا به ویژه جوانان و افراد تحصیل کرده علاوه بر پویایی و شکوفایی اقتصاد روستا، باعث اشتغال زایی مولد و پایه و کاهش نرخ بیکاری می شود.

انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

با کانال همای خبر همراه باشید