اختصاصی همای گیلان: در محرم سال سیزدهم هجری ” خالد بن ولید ” از عراق به شام رفت و پس از رفتن خالد ، ” مثنی بن حارث شیبانی ” در عراق به امارت لشکریان اسلام ماند و دست به چپاول حدود ایران زد. تهدید حدود مرزهای ایران از طرف مسلمین باعث شد که دربار ایران رستم فرخزاد حاکم خراسان را خواسته اختیارات تام به او برای جنگ با اعراب داد و او لشکری آراست و به فرماندهی” بهمن جادویه ” (یا بهمن دراز ابرو) به حدود فرستاد.
رستم فرخزاد دهقانان سواد را به دفع اعراب واداشت و به هر آبادی کسی را فرستاد تا مردم را بر عرب بشوراند و همه را آمادهٔ جنگ بدارد. همه جا لشکر گسیل کرد و در هر جا که لشکر بود آن را تقویت کرد. مثنی بن حارث شیبانی چون این احوال سخت را بدید آهنگ مدینه کرد. خلیفهٔ تازه عمر بن الخطاب مردم مدینه را وعدهٔ پیروزی و غنیمت داد و به آهنگ عراق و جنگ با ایران شورانید. مثنی بن حارث شیبانی نیز برای مردم عرب از ضعف خسروان و آسانی جنگ با ایران گفت. و خلیفه عمر، ابوعبید مسعود ثقفی را که زودتر از دیگران داوطلب شده بود به فرماندهی این لشکر برگزید.
.
چون ابوعبید مسعود ثقفی به عراق رسید در حدود حیره فرود آمد و به امر او مسلمین پلی از قایقها ساخته برای جنگ با ایرانیان ازفرات گذشتند. فیلهای جنگیای که در قشون ایران بودند، باعث وحشت اسبهای اعراب گردیدند، بطوریکه آنها اطاعت سواران خود نکردند و اعراب مجبور شدند پیاده جنگ کنند و ابوعبید حمله به فیل سفیدی برده او را زخمی کرد و فیل او را در زیر پای خود گرفت و او را هلاک کرد.
.
پس از آن بهرهمندی با ایرانیان شد و سرکردگان لشکر عرب کشته شدند. در این حال مثنی بن حارث شیبانی همراه با قسمتی از سپاه عرب به صفوف ایرانیان زدند و قسمتی دیگر به تعمیر پل و حفظ آن شتافتند، تا مسلمین با عجله عقبنشینی نمایند…
.
در این جنگ تلفات مسلمین چهار هزار نفر بود. این تنها جنگی بود که به فتح ایرانیان تمام شد و موسوم به جنگ پل است… در این جنگ بهمن جاذویه را شوکت و دستگاه بسیار بود و گویند درفش کاویانی هم در این جنگ در دستان بهمن بود…
.
مثنی بن حارث شیبانی چندی بعد ، از زخمی که در جنگ پل برداشته بود فوت کرد…
منبع :تاریخ ایران بعد از اسلام _ عبدالحسین زرین کوب