حیات وحش.. حیات وحش؛ نامی است که ما بر روی موجوداتی گذاشته ایم که اجازه بهره کشی و سوددهی به ما ندادند و در برابر سوءاستفاده های نابجای ما ایستادند یا فرار کردند.. به همین دلیل بیجا، انسان هایی که متمرد و سرکش و نافرمان بودند هم صفت “وحشی” گرفتند!

حیات وحش..

 

حیات وحش؛ نامی است که ما بر روی موجوداتی گذاشته ایم که اجازه بهره کشی و سوددهی به ما ندادند و در برابر سوءاستفاده های نابجای ما ایستادند یا فرار کردند..

به همین دلیل بیجا، انسان هایی که متمرد و سرکش و نافرمان بودند هم صفت “وحشی” گرفتند!

در درازنای تاریخ، اگر بدرستی نگاه کنیم، زمانی که انسان به قدرت های گوناگون خویش پی برد، در فکر تسخیر و چیرگی جهان و هرچه در او هست، افتاد..

دستبرد او به همه بخش های طبعیت( ثابت و متحرک) گاهی بصورت نیاز پایه و گاهی برای تفریح، گردش و لذت، جزئی از کارهای معمول او می گردد..

با افزایش جمعیت و نیاز روزافزون برای ماندگاری بیشتر و ادامه زندگی، چهره زیبای طبیعت دگرگون گردید. موجودات زیادی از صحنه محیط زیست حذف شدند. تا جایی که بعضی از گونه کمیاب، و یا در خطر انقراض قرار گرفتند.

بشر نخستین، برای افزایش قلمرو خود، از تجربه جنگ با طبیعت، جنگ با موجودات زنده دیگر و حتی با همنوع خویش را نیز تجربه کرد و یاد گرفت.

خطرناک ترین و مخوف ترین سلاح ها را ساخت. جالب اینجاست که به تعریف از آنها هم بسنده نکرد و با براه انداختن جنگ های های آزمایشی، آن را به بوته آزمایش گذاشت.

در این مسیر پرخطر و نابودگر، سیبل او موجودات زنده دیگر و انسان ها بودند. به گمان خود مالک همه آنها بود و سرنوشت آنها را دردست دارد و کسی جز خود، صاحب و مالک آنها نیست!

در جای جای این کره خالی، مدافعین زیادی برای این موجودات انسانی و غیرانسانی پیدا شدند و قوانین فراوانی نوشتند و خواستار اجرای دقیق آن شدند..

اکنون ما مانده ایم با دنیایی از جنگ افزارهای مختلف. نسل و نژاد بسیاری از گونه های حیوانی و گیاهی که نابود شدند. عرصه زندگی عادی در معرض بزرگترین خطرات قرار گرفتند..

پیش بینی سال های خشکسالی متوالی، زندگی در عرصه های طبیعی بسیار سخت و با کموآبی درازمدت روبرو شده و حتی پرورش ماهی ها و آبزیان دیگر در لجنزارهایی ادامه دارد که زمانی بهترین زیستگاه های طبیعی بود..

در یک طبیعت گردی خردمندانه ما، به ازای هر نفر نزدیک به ۱۰۰ گرم زباله غیرقابل بازیاف می توان دید..

این حرف ها را بارها از زبان مردم، بویژه کنشگران محیط زیست، شما دوستان عزیز هم شنیده ام. ولی هیچکدام آن را به کار نبسته ایم..

 

شعر، سرود و زندگی؛ بسیار زیباست. ولی در یک محیط سالم و تمیز..

ــ ما انسانیم و باید تمیز باشیم و بهداشت را رعایت کنیم..

ما که از موجوداتی نیستیم که در لجن و گنداب غوطه ور باشیم!

 

*** یکی پیدا شود، ما را واکسینه کند؛

تا طبیعت را آلوده نکنیم..

 

با گونه های دیگر طبیعت مهربان باشیم..

یک زندگی عاری از زباله را تجربه کنیم..

 

*دکتر براتعلی حذار

کنشگر محیط زیست