خلیج فارس یا اقیانوس نا آرام؟/جلال میرزااقایی

اختصاصی همای گیلان: موضع گیری ناسیونالیستی نسبت به حرفهای رئیس جمهور آمریکا در باره خلیج فارس و نمایش شمایل خلیج فارس ،بعنوان اعتراض در انواع رسانه های گروهی و از جمله در فضاهای مجازی و در پی وی ها ،نشان از یکنوع حس وطن پرستی در چارچوب ناسیو نال دمو گرافی (nationaldemography)درگستره جغرافیایی سرزمینی می باشد یعنی هرکس در هر کجای این دنیا زندگی میکرد ،چون تعلقات سرزمینی به این جغرافیا داشت ،عکس العمل اعتراضی خود را نشان داد .اما خطر اصلی در خلیج فارس حتی در صورت حمله نظامی ارتش میلیتاریستی ارتش آمریکا نیست بلکه در اقیانوس نا آرام داخلی می باشد که شکاف اجتمایی بجا مانده از نظام اجتمایی و سیاسی تبعیض آمیز ، که موجد سونامی های خطر ناک در این اقیانوس می باشد .دو شکاف اجتمایی خطر ناک که تهدیدی بالفعل می باشندو باید هرچه زودتر ترمیم و گامهای اساسی برای پر کردن آنها برداشت :

الف–شکاف اجتمایی

این شکاف بر اثر نادیده انگاشتن و یا سرکوب حقوق اساسی اقوام و ملیت ها و گروههای سیاسی و ملی و اقلیت های قومی که در انقلاب قولش را به مردم داده بودندو حتی قرار بود که کمونیست ها هم آزاد باشند ولی اینک آنقدر دایره طرفداران انقلاب را روز بروز تنگ تر کردند که حتی امثال آقای خاتمی و اندیشه های مرحوم مطهری و مرحوم هاشمی و….هم تحمل نمیشوند و متعاقب آن سرکوب خواست های صنفی و کارگری و کشاورزی و صنعتکاران و همه اقشاری که دل در گرو این انقلاب بسته بودند و لی بجای آن، حاکم شدن قشری که بقایش را در سرکوب و حذف می بیند و ریشه های انقلاب را چون موریانه از درون خورد و چیزی از هسته اصلی این ساختار باقی نگذاشت و اختلافات را به عمق بافت های ملی و قومی و ترکیبات جمعییتی برد .جامعه امروز به شکاف اجتمایی مذهبی و غیر مذهبی و دینی و غیر دینی و ارزشی و غیر ارزشی و حتی با حجاب و بی حجاب و طرفدار حکومت و مخالف حکومت و حزب اللهی و غیر حزب اللهی و یا نفرتی که بین مردم نسبت به سیایت های تبعیض آمیز وجود دارد و …..این شکاف دقیقا مشهود و نوک قله یخی عیان می باشد که انکار آن ،سرپوش گذاشتن بر آن است .

ب–شکاف زیست محیطی

وضعیت بوم زیستی و طبیعت زیستی محیط در قبل از انقلاب با بعد از انقلاب ،قابل مقایسه نیستند .تقریبا نود درصد عوامل طبیعی و محیط زیست با توجه به سیاست های مخرب در حوزه کلان تصمیم سازی برای حفظ محیط زیست ازبین رفته است و از تاک ،نشانی نیست .حوزه آب و مرتع و جنگل ها اولین قربانیان این سیاست های چنگیزی بود و متعاقب آت تالاب هاو رود خانه ها و در یاچه ها یکی بعد از دیگری از بین رفته اند و بقول یکی از مسئولین (اکبر ترکان) کاری با محیط زیست و علی الخصوص با مقوله آب کشور کردند که اگر مغولان بودن ،رحم و شفقت بیشتری داشتند و تاثیر این بافت جغرافیایی در بافت و شکاف طبقاتی که باعث جابجایی ترکیب جمعیتی کشور به مناطق قابل زیست بهتری و با توجه به اختلافات بنیادین متاثر از سیاست های غلط و تبعیض آمیز در حوزه کلان سیاسی و نزاع و تنازع بر سر حیات و زیست جغرافیایی ،این گسلهای عمیق را در راستای یکدیگر تقویت خواهد کرد و در عمق بافت و ساخت اقلیم جغرافیایی خواهد کشاند که سالهای سال از ترمیم این شکاف کوتاهی و یه به عمد به اینجا کشانده شد و با تشدید این شکاف ها در بستر این اقیانوس تاریخی ،فاجعه بار خواهد بود که اگر هم اکنون نخواهیم کاری انجام بشود و همچنان بر طبل شکاف اجتمایی و سیاسی و تخریب اقلیم جعرافیایی و محیط زیست بکوبیم .

با کانال همای خبر همراه شوید