دولت امید، دست آوردها و مخالفت ها / رضا بژکول

همای گیلان: به نظر می رسد بعضی ازمخالفان برجام همه وقتشان را گذاشتن که روند توافق و تعامل با کشورهای قدرتمند درمسیردیگری قرارگیرد ، شاید بتوانند از این طریق دولت را در انتخابات ۹۶ به چالش بکشند ،مخالفان دولت  اگرکمی دقت کنند و جهان پیرامون شان را رصد نمایند به خوبی می بینند که چگونه ایران امروز، رکن اصلی گفتکوها ،تعامل اقتصادی با کشورها و ورود سرمایه گذاران جهانی و منطقه ای شده است ، تنها مانعی که در این عرصه آنها را با تردید همراه کرده حضور و نفوذمخالفان دولت است ، اگر مخالفان در این سه سال به جای تخریب به نقد سازنده  در جهت منافع ملی حرکت می کردند چه بسا حرکت رو به جلوی دولت شتاب بیشتریمی گرفت و ما از برجام هسته ای پس ازفرجام هسته ای به رشد مورد نظردست پیدا می کردیم.

اصولا در کشورهای توسعه یافته ، گروه ها و احزاب درعرصه رقابت  شکست می خورند ، اما پس ازشکست با نقدهای سازننده و تجربه های اندوخته شده ،نمیگذارند که منافع ملی کشورشان  فدای منافع حزبی اشان شود، ولی این موضوع در کشور ما گویا به عکس آن عمل می شود، اگرنقد ها و فریاد ها بر سردولت فعلی در ۸ سال دولت مهرورز رخ می داد اقتصاد ما چنین وضعیتی پیدا می کرد ؟چه عاملی اقتصاد ما را به چنین روزی انداخته ؟ درحالی که همه می دانند در ۸ سال گذشته یکی از پر در آمدترین سال های  ارزی تاریخ کشورمان بود (۷۰۰میلیارد دلار)اما طبق تحلیل اقتصاد دانان مطرح و بی طرف کشور کمترین توسعه را از لحاظ کیفیوکمی داشته ایم ،  با در آمد های میلیاردی فقر در جامعه نه تنها کاهش نیافت ،بلکه افزایش هم یافت ، نه تنها شغلی ایجاد نشد بلکه شغل های ایجاد شده نیز از بین رفت ، جوانان تحصیل کرده نه تنها جذب کارنشدن بلکه به دلیل عدم ایجاد شغل دست به مهاجرت های وسیعی زدند(سالی ۱۵۰هزارنفر).

درآمدهای نفتی کشور را برای خرید کالاهای وارداتی لوکس و غیر ضروری چینی هزینه کردیم ، درآمدها را در کشورهای فقیر چپ گرای امریکای لاتین سرمایه گذاری کردیم، کارخانه های صنعتی و تولیدی ما یکی پس از دیگری یا بسته شدن یا نیمه تعطیل رها گردیدند ، جوانان روز به روز بیکارتر شدند ، در صد بیکاری بهبالای ۳۰در صد رسید ،  بیشترین قطنعامه ها در سازمان ملل بر علیه کشور ما تصویب کردند، جوانان به دلیل بیکاری هر روز به اعتیاد کشیده شدند ، سحر و جادو خرافات توسط دولت درهمه ارکان های جامعه گسترش یافت ،کشاورزی به حالت رکورد در آمد و جوانان به شهرهای بزرگ مهاجرت کردند،  و هزاران ناگفته دیگردر این کشور به وقوع پیوست که در آن زمان در میان مسئولان اجرایی کشوربه غیر از مطهری و تا حدودی لاریجانی کسی صدایش در نیامد !حال که دولت عقلاییسعی دارد به هر نحوی شده  با بهره گیری  از شخصیت های متخصص در جهت بهبود اوضاع کشور بخصوص  اقتصادی همت کند، توپخانه مخالفان از هر طرف به سوی دولت روانه شده،که چرا گرانی حل نشده ؟چرا وعده صد روزه در اقتصاد رخ ندادهاست ؟چرا بیکاری رفع نشد ؟و چراهای زیاد ،آیا تاختن به دولت سه ساله باکمترین در آمد وبیشترین بدهی به بار مانده از گذشته به نفع منافع ملی است؟آیا تاختن به دولتی که  رفتارش و گفتارش شفاف و مشخص است عقلایی است ؟چرا مخالفاندر دولت گذشته از بابت بیکاری ،تورم ،و اختلاس فریاد نزدند ؟آیا از دولتی که تنها سه سال مستقر شده نه ۸ سال با همه امکانات ، انتظار معجزه باید داشت یا با نقد سازنده ودادن راهکار از حالت رکود خارج نمود؟ 

سوالی که باید پرسید این است که گفتگو و مذاکره  با قدرت های جهانی برای دور کردن  جنگ نا خواسته جهت ویرانه شدن  زیر ساخت های کشور موفقیت نیست ؟ رفع ایران هراسی که در دولت گذشته به بار نشسته موفقیت نیست ؟ رفع تحریم و صادرات دو میلیونی نفت و میعانات گازی پس از برجام موفقیت نیست ؟ فضای ایجاد شده برای مخالفان دولت که هر سخنی را بگویند ودر روزنامه های خود هرتیتر تندی را نثار دولت کنند  موفقیت نیست ؟ حضور ایران به عنوان یکی از طرف های گفتگو در تعاملات جهانی ،بخصوص سوریه موفقیت نیست ؟ علاقه ایرانیان خارج از کشور برای سرمایه گذاری در داخل موفقیت نیست ؟ امنیت ایجاد شده در داخل با حضورداعش در خارج ،بواسطه دولت عقلایی در راس قدرت موفقیت نیست ؟ نزدیک کردن بخش زیادی از جناح های سیاسی در تعامل با همدیگر در طول سه سال گذشتهبرای دفاع از منافع ملی کشور موفقیت نیست ؟چه چیزی از دیدگاه مخالفان دولت موفقیت است ؟جنگ با همه کشورها؟بستن همه نشریات و روزنامه ها؟دادن وعده هایدروغین که تا پایان  دولت بیکاری وگرانی به صورت کامل رفع خواهد شد؟ (مصاحبه دولت گذشته در تلویزیون به صورت زنده) فقیر تر کردن مردم به دلیل قطع رابطه تجاری با همه کشورها ؟ باز نگه داشتن دست اختلاس کنندگان ؟(مانند زنجانی) و ده های سوال دیگرکه باید از مخالفان که هر روز عرصه را بر دولت تنگ می کنند پرسید ،البته  فراموش نکنیم که دولت فعلی نیز نقاط مثبت و منفی دارد که قابال بحث است ،اما همه می دانند که این دولت فارغ از شعارها و وعده ها ،هدفش را سازندگی در زیر ساخت ها ی کشور قرار داده ،اگر چه این امر زمان بر است و نیاز به تلاش شبانه روزی و همراهی همه جریان ها دارد ،مخالفان  می دانند  که دولتدر عرصه خارجی به موفقیت های بزرگی دست یافته ،که شاکله آن از میان برداشتن  تحریم ها و سایه شوم جنگ از کشور ما بوده، اما نمی توانند آن را ابراز کنند. .

دولت درعرصه داخلی گام های هر چند لرزان برداشته، اما راه های زیادی مانده تا بتواند به موفقیت بزرگی دست یابد ،انباشت بدهی سنگین دولت گذشته و از بین بردنزیر ساخت های کشور با وجود درآمد کلان ، در یک سال ویا  چهار سال قابل جبران نیست ، اما رسیدن به رشد معقول درفرایند زمان در صورت همراهی وهمفکرییک پیروزی است ،بخصوص اینکه مجلس نیز از یک جناح خارج شده ومی تواند با حضور عارف دور اندیش و یاران هم اندیش در رسیدن به اهداف از پیش تعین شدهگام های برداشت ،روحانی باید تلاش کند در اندک  زمان باقی مانده دررفع شرایط سخت معیشتی واقتصادی سرعت بیشتری دهد ، وگرنه  شعاردروغین یارانه ۲۵۰هزار تومانی ، بخشی از فرودستان جامعه را جذب و کشور را به سوی فاجعه پیش بینی نشده سوق خواهد داد .

دولت درسال های باقی مانده نباید با خلف وعده ،زمینه ساز حضور و ظهور چنین ادبیاتی شود، روحانی باید بااستفاده از همه پتانسیل ها یک سال باقی مانده را بهایستادگی کندو اجازه ندهد که مخالفان برنامه های او را مختل نمایند ،وگرنه ما  شاهد بازگشت افکارهای احساسی و غیر عقلایی در کشور خواهیم بود، که باز سازی آن و بازگشت به چنین دوره ای شاید سال ها طول بکشد ،همه ما وظیفه داریم دولت را درمدت باقی مانده حمایت کنیم ،کمک های روانی ،قلمی و قدمی ما می تواند آینده کشور را در فرو افتادن به چالش های جدید باز دارد ، واین پیام را به همه برساند که هرگاه دولتی عقلائی در راس کار بوده کشوراز هرگونه تنش و اختلاف که مغایر با منافع ملی باشد دور بوده و توانسته  درعرصه های داخلی و خارجی به موفقیت های که شایسته ملت ایران است دست یابد .پاینده باد ایران و زنده باد ملت ایران.

رضا بژکول  دانش آموخته علوم سیاسی