راهکارهای رئیس جمهور برای برون رفت از وضعیت فعلی کدامند؟/  جلال میرزا آقایی

اختصاصی همای گیلان: بیشک ادامه وضعیت فعلی مطلوب اقتدار گرایان می باشد زیرا هم به انتخابات آینده چشم دوختند و هم با ناتوان جلوه دادن رئیس جمهور همه کاسه و کوزه ها ی گذشته که خود عامل آن بودند را بر سر ایشان خواهند شکست .مخالفت سریع و زود هنگام پس از انتخابات و حرکت های ساز مان یافته جریان تند رو و تنش زایی در روابط بین الملل و تحریک کشور های تحریم کننده و شاخ و نشان کشیدن نظامیان در حوزه سیاست و اقتصاد و فرهنگ و…همه و همه از یک سناریوی دقیق جهت فلج کردن برنامه های رئیس جمهور در مر حله نخست و سپس حذف و به محاق بردن جنبش مردمی که در انتخابات و حرکتهای ملی و دانشجویی و کارگری و صنفی ظهر و بروز دارند می باشند.اما راهکار رئیس جمهور چه می تواند باشد؟ایشان با اصرار بر حقوق مردم و پیگیری مطالبات مردمی و احقاق حق ضایع شده توسط نهادهای انتصابی از جمله فشار بر شورای نگهبان برای تایید رای مردم اصفهان و سرکارخانم مینو خالقی و حقوق معلمان و کار گران و روز نامه نگاران و….و در صحنه نگه داشتن جنبش مردمی و پناه بردن به آن جهت تقویت متقابل ودر میدان نگه داشن آن و افشای دستان مافیای اقتصادی و پشت صحنه دزدی های هشتصد میلیارد دلاری وهمه موانع توسعه اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و ….و شفاف و سریع گفتن حقایق با مردم ،میتواند منجر به عقب نشینی اقتدار گرایان و همچنین تقویت جامعه مدنی و مردمی باشد .
آنها وضعیت وخیم اقتصادی که خود مسبب آن بودند را پاشنه اشیل دولت روحانی میدانند که به ان امید بسته اند وهمه این فضا سازیها در جهت این اهداف می باشد .در نبود احزاب قوی ورسانه های قوی حامی دولت ،انان فشار وتنگنای اقتصادی را برای تحریک مردم بهانه می کنند ودر راستای اهداف سیاسی خود بهره برداری می کنند .همیشه از دل هرج ومرج چه سیاسی وچه اقتصادی ویا فر هنگی ،پوپولیسم و لمپنیسم بیرون کشیده میشود مانند ناپلئون بعد از انقلاب فرانسه ویا دولت قبل در کشور خودمان.دولت اقای روحانی وعلی الخصوص شخص محترم ایشان باید همه موانع برای سرمایه گذاری خارجی و یا داخلی را صادقانه با مردم در میان بگذارد تا مردم هم بدانند چه کسانی مانع رشد و سر مایه گذاری اقتصادی ورونق زندگی مردم میشود تا همین جا هم برای اطلاع رسانی دیر کرده است این حجم نا رضایتی اقتصادی ؛ امروزه برای اوردن شخصی مانند جلیلی کفایت میکند !میدان واقعی تنازع وجنگ در حوزه اقتصادی میباشد که دلواپسان ونیروهای پشت صحنه انها بطور قاطع به ان پی برده اند.بلوای سیاسی فقط وفقط برای جلوگیری از سرمایه گذاری اقتصادی انجام می گیرد.انان مشکلی برای رابطه با امریکا ندارند منتها باید میدان دار خودشان باشند زیرا به منا فع اقتصادی باندی ویا خانوادگی مثل حکومت عربستان که امروزه سنگ مخالفت درو غین به سینه میزنند فکر میکنند بنابر این با میدان داری امثال سید محمد خاتمی و یا حسن روحانی که نگاه اقتصادی شبیه ماهاتیر محمد مالزی دارند مخالفت می کنند و بطور متوسط هر نُه روز یک بحران ایجاد میکنند تا زمینه را برای امثال احمدی نژاد دیگری اماده کنند وبا اخلال در روابط دیپلماتیک بین ما وهمسایگان علی الخصوص عربستان زمینه هر گونه ثبات پایدار را در منطقه از بین می برند واین بر دولت مردان وشورای عالی امنیت ملی است که بداند که بدون همکاری وهماهنگی ایران وعربستان در معا دلات منطقه ای ,هیچگونه ثباتی در منطقه متصور نخواهد بود فارغ از دید گاه حقوق بشری ویا نگاه مجامع بین المللی به وضعیت داخلی دو کشور ومیزان پای بندی انها به کنوانسیونهای جهانی در مورد حقوق مخالفان ویا اقلیتهای مذهبی,این دوکشور با پتانسیلهای استراتژیک وژئو استراتژیک توان برهم زدن هرگونه معادلات امنیتی در صورت لحاظ نشدن منافع خود را دارند.در تبیین معدلات برای حفظ منافع در روابط بین المللی اصل واقع بینی است نه شعاری واحساسی عمل کردن است که بیشتر مصرف داخلی دارد.هم ایران وهم عربستان با توجه به موقعیت ممتاز وپدرخوانده بودن برای بعضی کشورهای کوچک اقماری توان برهم زدن معادلات امنیتی درمنطقه را دارند نمونه اش لبنان وسوریه ویمن و…. .امروزه یکی از سیاست های راهبردی صهیونستها ایجاد تنش وحتی نزاع بین دو کشور است که موفق هم شده اند زیرادر هردو کشور مبانی اندیشه های تئوریک در حوزه سیاست خارجی را بر اساس نگاه ایدئولوژیک افراطی قرار دادند که بیشتر مصرف داخلی دارد که دستاویز خوبی برای افراط گرایان داخلی دو کشور است.

 جلال میرزا آقایی