سوگ نامه ای بر رشت الکتریک؛ نگاهی به سقوط غول صنعتی گیلان در سایه نظارت ضعیف بر خصوصی سازی

سوگ نامه ای بر رشت الکتریک؛

نگاهی به سقوط غول صنعتی گیلان در سایه نظارت ضعیف بر خصوصی سازی

 

❌کارخانه الکتریک ایران رشت که یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌های ایران به حساب می‌آید، در سال ۱۳۳۴ تأسیس شد. این کارخانه که تحت لیسانس زیمنس آلمان بود، در دوران اوج خود بیش از دو هزار کارگر داشت و بیش از ۱۲۰ محصول باکیفیت را برای سالیان متمادی تولید می‌کرد. ‌این کارخانه تا سال ۱۳۵۶ چیزی حدود ۱۲۰۰ کارگر داشت.

 

⭕️مدیران نالایق کارخانه الکتریک ایران رشت، با تصمیمات اشتباه، مانند فروش تجهیزات و املاک کارخانه برای پرداخت حقوق کارگران، تیشه به ریشه این کارخانه زدند. شاید جالب باشد بدانید زمینی که اکنون خیابان رودباری از آن می‌گذرد، در گذشته بخشی از این کارخانه بود.

 

💢در نهایت، این کارخانه در سال ۱۳۸۲، در راستای اصل ۴۴ قانون خصوصی‌سازی واگذار شد. به‌رغم اینکه خریداران به هیچ عنوان اجازه تعطیلی شرکت را نداشتند، اما در عمل با فروش تجهیزات و ماشین‌آلات، روند نزولی این کارخانه را تشدید کردند و در نهایت، آن را به تعطیلی کشاندند.

 

❌چطور کارخانه‌ای با آن عظمت، اکنون زمین‌هایش به پاتوق معتادان تبدیل شده است؟ چرا دو کارخانه الکتریک ایران رشت و پارس خزر (توشیبا) که شرایط تقریباً مشابهی داشتند، دچار دو سرنوشت کاملاً متفاوت شدند؟ سرنوشت مدیرانی که با رابطه‌ بازی آمدند و بدهی به بار آوردند چه شد؟ چرا خبری از سرنوشت متهمان اصلی تعطیلی این کارخانه پس از دستگیری نیست؟ و مهم‌تر از همه، چه تضمینی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی وجود دارد؟/گیل خبر