پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر|پایگاه خبری و تحلیلی همای گیلان|پایگاه خبری و تحلیلی استان گیلان|اخبار گیلان| اخبار روز گیلان | خبرهای گیلان| با اخبار گیلان همراه شوید|
اختصاصی همای خبر/خبرنگاران صدای مردم هستند. این قشر زحمتکش موتور محرک جامعه به حساب می آیند و همواره تلاش می کنند با انعکاس مشکلات جامعه از زبان مردم پل ارتباطی بین مردم و مسئولین باشند .شیخ احمد شیخ شعربافان هرچند گاهی به مشکلات جامعه می پردازد این بار هم در مورد گرانی های افسار گسیخته و تورم غیر قابل وصف با خبرنگار همای گیلان به گفت‌وگو پرداخت است با هم آن را می خوانیم:
این جانباز جنگ تحمیلی گفت: من همواره پاسدار بودم و خواهم ماند پاسداری از حقوق مردم. در زمان جنگ حسب وظیفه خود ۸۰ ماه به جبهه جنگ اعزام شدم و توفیق جانبازی ۵۰ درصد را پیدا نمودم .بعد از جنگ هم ضمن پاسداری از آرمان‌های انقلاب ،هیئت داری کرده‌ام. به افراد زیادی هر ماهه کمک نقدی نمودیم و از این راه توفیق ده ها خدمت‌رسانی نصیب بنده گردید. اما وقتی به یاد شعارهای اول انقلاب می افتم که هدف اصلی آن ، رسیدگی به محرومین، کم کردن فاصله طبقاتی،حذف رانت و پارتی بازی در جامعه بود اما امروز فقیر، فقیرتر و غنی ،غنی تر شده است. برخی مسئولین کشور اشرافی زندگی می کنند اما یکسری مردم باید دست در زباله ببرند تا نان به دست آورند .آقازادها وام میلیاردی بدون ضامن می گیرند و بدبخت بیچارها با هزار مکافات وامی جور می کند و شرط آن هم داشتند ضامن کارمند است (مگر کشور ما چند کارمند دارد؟). بر خود واجب می‌دانم لب به سخن گشایم و طریق همین رسانه‌های داخلی حرفم را بدون هیچ اغماضی بزنم وبه مسئولین بگویم که این طریقه کشورداری نیست. کشور ایران کشور پهناور با هزاران سرمایه که می تواند دوبرابر این جمعیت را به بهترین شکل اداره کند چه شده است که فقط چند درصدی از مردم در رفاه و آسایش زندگی می کنند؟
*گرانی های افسارگسیخته کارمندان را هم به طبقه نیازمند جامعه تبدیل کرده است*
شرم می آید بگویم امروز دخل کارمندان کشور ما با خرجشان تطابق ندارد. امروز کارمندان به طبقه فقیر جامعه تنزل پیدا کردند.
آیا می شود حرف از سلامت اداری زد درصورتی که قریب به اتفاق کارمندان ما با مشکل معیشت دست وپنچه نرم می کنند (حرف این نیست که که خدا ناکرده کارمندان ما سلامت نفس ندارند )،مشکل اشتغال فرزندان خود را دارد. تمام فکر و ذکرشان این است که آخر ماه کی فرا می رسد که حداقل پنج روز از ماه را شرمنده زن و بچه خود نباشند و بدتر ازاین قشر، موتور محرک تولید جامعه که همانا کارگران هستند می باشد. تورم در جامعه ما به بالای ۵۰ درصد رسیده است اما هنوز حقوق پایه یک کارگر ۵ میلیون تومان است. در مورد کدام مسئله حرف بزنم که به خود ببالم که خدا را شکر در این حوزه مشکلی نداریم یا آن مشکل را مرتفع نموده ایم.
چند درصد از شعارهای دولت محقق داشته است؟
