ضعف مدیریتی و برنامه ریزی در مدیریت ارشد صنایع در گیلان ، عقب ماندگی تکنولوژی، بهره وری پایین نیروی کار/ مشکلات صنایع با دادن پول نقد (یارانه تولید) به تولید کنندگان حل نمی شود
عطیه نصرتی اردیبهشت 5, 1398اخباردیدگاهها برای ضعف مدیریتی و برنامه ریزی در مدیریت ارشد صنایع در گیلان ، عقب ماندگی تکنولوژی، بهره وری پایین نیروی کار/ مشکلات صنایع با دادن پول نقد (یارانه تولید) به تولید کنندگان حل نمی شود بسته هستند164 Views
مشکلات بخش تولید با دادن یارانه رفع نخواهد شد و اینکه بخواهیم پول نقد را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهیم که به همان ناکارآمدی خود ادامه دهند و تلاشی در راستای تغییر تکنولوژی، کاهش مصرف انرژی و افزایش بهرهوری نیروی کار انجام ندهند، اقدامی بیهوده و بیفایده است. احیاکردن صنایع یعنی رفع مشکلات صنایع از نقطه نظر تولید، بهره وری و کارایی و… نباید از طریق دادن پول نقد به تولیدکنندگان به فکر حل مشکلات صنایع باشیم. کجای دنیا چنین سیاستی را اتخاذ میکنند. چراکه بخش تولید باید بتواند روی پای خود بایستد. صنعتی که بخواهد از پول نفت استفاده کند تا به حیات خود ادامه دهد محکوم به فناست.
همای گیلان، به نقل از گیلان بهتر نوین / دادن یارانه به بخش تولید اقدام اشتباهی است و کمکی به بخش تولید نخواهد کرد. مشکلاتی که بخش صنعت و تولید با آن درگیر هستند شامل؛ عقب ماندگی تکنولوژی در تولید ، ناکارآمدی مدیریتی و بهرهوری پایین نیروی کار است و حتی صنایع ما به شدت انرژیبر هستند. بهگونهای که حتی در کشورهای دیگر که قیمت حاملهای انرژی در بخشهای تولیدشان چند برابر کشورماست، یارانه دریافت نمیکنند. کشورهایی مثل ترکیه، مالزی، کرهو…. لذا یارانه دادن به بخش تولید روش مناسبی نیست. بهتر این است سیاستهایی اتخاذ شود که اگر قرار است یارانهای هم به بخش تولید اختصاص یابد، در راستای تغییر و به روز نمودن تکنولوژی بخش صنعت و تولید باشد و به سمت صرفهجویی در مصرف انرژی حرکت کند. کاری کنیم که بهره وری کار و سرمایه در بخش صنعت افزایش یابد. در غیر اینصورت دادن یارانه به بخش تولید به جز ادامه این وضعیت وخیم، هیچ کمکی به بخش صنعت و تولیدی نخواهد کرد. مشکلات بخش تولید با دادن یارانه رفع نخواهد شد و اینکه بخواهیم پول نقد را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهیم که به همان ناکارآمدی خود ادامه دهند و تلاشی در راستای تغییر تکنولوژی، کاهش مصرف انرژی و افزایش بهرهوری نیروی کار انجام ندهند، اقدامی بیهوده و بیفایده است. احیاکردن صنایع یعنی رفع مشکلات صنایع از نقطه نظر تولید، بهره وری و کارایی و… نباید از طریق دادن پول نقد به تولیدکنندگان به فکر حل مشکلات صنایع باشیم. کجای دنیا چنین سیاستی را اتخاذ میکنند. چراکه بخش تولید باید بتواند روی پای خود بایستد. صنعتی که بخواهد از پول نفت استفاده کند تا به حیات خود ادامه دهد محکوم به فناست. صنایع ما طی چندین دهه که از انرژی رایگان استفاده میکردند به فکر تغییر تکنولوژی یا به فکر صرفهجویی در مصرف انرژی هم نبودند. چنانچه قرار است یارانهای هم به بخش تولید داده شود باید از طریق سیستمهای مالیاتی یا حقوقی باشد. چرا که این نوع کمکها شبیه این میماند که بخواهیم یک اتومبیل خاموش شده را به زور هل دادن به حرکت درآوریم. این درحالی است که موتور این اتومبیل باید به خوبی کار کند تا به حرکت درآید و به مسیرش ادامه دهد. با این اوصاف هل دادن بخش تولید از طریق یارانه کارآمد نخواهد بود و این نگاه غلطی است و البته تولیدکنندگان هم از گرفتن یارانه و پول بدشان نمیآید. متاسفانه بخش صنعت ما از نظر تکنولوژی دچار عقبماندگی است. ببینید حتی مصرف انرژی اتومبیلها در کشور ما نسبت به دیگر کشورها چقدر بالاست. همه اینها نشاندهنده این است که صنعت ما مشکلات ساختاری دارد. صنعت کشورمان از طریق بالابردن کیفیت، افزایش کارایی و بالابردن بهرهوری است که میتواند رشد داشته باشد و به حیات خود ادامه دهد. در غیر اینصورت شما در هیچ کجای دنیا مشاهده نمیکنید که بخش تولید از طریق دریافت یارانه بتواند به حیات خود ادامه دهد.
انتقاد از وضعیت موجود صنعت نافی تلاشها برای ساماندهی وضعیت موجود نیست
با توجه به شرح مشکلات مبتلا به صنایع در گیلان که به نظر می رسد بخشی از این مشکلات به علت وجود معضلات در برخی ساختارها کشوری باشد. علی ایحال فعلا صنایع در وضع معمولی هم قرار ندارند که ضرورت دارد در یک اقدام ملی و همه جانبه همه ی دست اندرکاران، چه مسئوولین و چه صاحبان صنایع بخش خصوصی برای رفع و کاهش مشکلات موجود باید پای کار به صورت عملیاتی و با رعایت موازین علمی باشند. این قلم اعتقاد دارد که انتقاد به هیچ عنوان نگاه سیاه و سفید و یا سیاه نمایی از وضعیت موجود نیست و هم معتقد است تلاش های بی وقفه در این زمینه در استان گیلان توسط مدیریت ارشد استان و کارگروه رفع موانع تولید انجام می شود، قابل تامل و قدردانی است. تاکید بر این است برای اینکه همه با هم بتوانند فرآیند تولید و اشتغال را در استان به وضع معمولی و در صورت امکان به وضع مطلوب برسانند ضرورت دارد هم از تجربیات عملی در سایر ممالک دنیا و هم از تجربیات علمی صاحب نظران و کارشناسان برای رفع مشکلات استفاده واقعی صورت گیرد. آنچه مسلم است تاکنون فرهنگ آمار سازی که از سنوات گذشته به ارث رسیده نتوانسته است راه گشای مشکلات صنعت و صنعتگران، اشتغال و تولید باشد. باید نگاهی عالمانه تر و همه جانبه گرایانه تر به مقوله توسعه داشت.