نقد حکایتش از مخالفتِ برآمده از غرض متفاوت است. هر کس کار می‌کند، ایراداتی هم دارد که باید مورد نقد و بازنگری قرار بگیرد. این امری طبیعی است؛ اما اینکه فقط ایرادات را ببینیم، نه تنها بی‌انصافی کرده‎ایم بلکه نقدی هم صورت نگرفته است. ما نباید فقط به پاره‌ای از خلل‌ها بسنده کنیم. کسی که نقد می‌کند باید توان دیدن خوبی‌ها و بدی‌ها را در کنار هم داشته باشد. متأسفانه در لاهیجان و سیاهکل، گروهی نوپا، طوری رفتار می‌کنند که انگار گذشتگان از جای دیگری آمده و دشمن مردم هستند و باید اقداماتش را مدام زیر سؤال برد. اینجاست که مردم باید توجه داشته باشند که چه چیزی را در حکم نقد تلقی کنند و چه چیزی را تسویه حساب شخصی، جناحی و سیاسی بدانند. کسی که فقط در کار اشکال و ایراد می‌بیند، معلوم است که کارش نقد نیست و عناد است.

می‌گویند حضرت عیسی به همراه تعدادی از حواریون‌شان در مسیری می‌رفتند که ناگهان مرداری را سر راه‌شان می‌بینند. هر کدام از حواریون یک جنبه زشت و نامطلوب مردار را برمی‎شمارد. یکی می‌گوید چه بوی بدی، یکی می‌گوید چه تصویر کریهی و … اما حضرت عیسی به دندان‌های آن جسد اشاره می‌کند و می‌فرماید: چه دندان‌های سفیدی. یعنی در یک مردار هم می‌توان زیبایی دید. اینکه در هیچ پدیده‎ای نقاط مثبت نبینند و فقط به طور یکسویه بر بدی‌ها و اشکالات تأکید کنند، ملاکی است برای مردم که آنها را غرض‌‍ورز بشناسند و مرزشان با کسانی که منتقد هستند، مشخص شود.

همه می‌دانیم که ایرادهای ریز و درشت در اکثر پروژه های عمرانی کشورمان فراوان است. از عدم تکمیل ۱۱ کیلومتر از آزادراه قزوین – رشت بعد از افتتاح آن گرفته تا عدم هم طرازی تقاطع غیرهمسطح میدان جانبازان رشت و صدها پروژه دیگر در همین کشور و استان و شهرستان. با این حال امری مانند «پروژه سراوان – سنگر – سیاهکل» را با همه اشکالاتی که داشت و دارد، اقدام بزرگی می‌دانیم که عملیاتی شد. ضعف‌های یک پروژه، نباید باعث شود که ما کاری مانند «محور سراوان – سنگر – سیاهکل» را نادیده بگیریم. یا مثلاً به ویژگی های مثبت این پروژه مانند «خارج کردن سیاهکل از بن بست و اتصال آن به جاده ترانزیت کشور و …» اشاره نکنیم. اینها نشان می‌دهد که در این پروژه عظیم هم می‌توان نقاط مثبتی یافت. اینکه یک عده با هدفی خاص! هیچ نقطه مثبتی در یک پروژه عمرانی نبینند، معنای قطعی آن این است که با حقیقت عناد دارند. با کسی معاند حقیقت باشد، چه می‌توان کرد؟ به قول مولوی: «چون که ذهن او خیال‌اندیش شد/ چون دلیل آری، خیالش بیش شد».

خوشبختانه مردم می‌دانند و تشخیص می‌دهند که چه چیزی نقد است و چه چیزی از غرض‌های شخصی و تسویه‌حساب‌های سیاسی می‌‎‌آید. منتقد محاسن و معایب را با هم می‌بیند و معاند فقط بدی‌ها را برجسته می‌کند. هدف منتقد اصلاح و بهبود وضع است و هدف معاند بیرون کردن رقیب از صحنه. مردم نوع رفتارها در قبال اشخاص را ملاک قرار می‌دهند و موافقان منتقد را از مخالفان معاند تمییز می‌دهند و این جای شکر دارد.

تصادفات رانندگی در ایران
از سال ۱۳۰۵ خورشیدی که «غلامحسین درویش» معروف به «درویش خان» در اثر برخورد درشکه اش با اتومبیل وارداتی خیابان های تهران جان خود را از دست داد، فاجعه یی به نام «تصادفات جاده ایی» در ایران کلید خورد که سالیانه هزاران نفر از مردم کشور را به کام مرگ می فرستد و ده ها هزار نفر را معلول و مجروح می کند.
-از نظر آمار تلفات جاده ای در بین ۱۹۰ کشور، رتبه ۱۸۹ را داریم

آمارها نشان می دهد در دنیا به ازای هر ۱۰ هزار خودرو حدود ۹ نفر کشته می‌شوند، در حالی که در ایران به ازای این تعداد خودرو، ۳۷ تن کشته می شوند. اگر میانگین ۲۳ تا ۲۷ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین ۲۵۰ هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هر سال در ایران یک زلزله بزرگ با این مقدار کشته و زخمی اتفاق می‌افتد. هم‌چنین تعداد تلفات جاده‌ای کشور در سال با تلفات یک جنگ تمام عیار برابری ‌می‌کند.

وضعیت نامناسب حوادث جاده‌ای کشور ما باعث شده بانک جهانی در بررسی و مطالعات خود، وضعیت حوادث جاده‌ای ایران را بحرانی عنوان کند. بر اساس اعلام پژوهشکده بیمه مرکزی ایران، کشور ما از نظر تصادفات ناایمن رانندگی در بین ۱۹۰ کشور جهان، رتبه ۱۸۹ را به‌ خود اختصاص داده و از این جهت، تنها کشور سیرالئون در غرب قاره آفریقا است که وضعیت نامناسب‌تری نسبت به ایران دارد.

در مقایسه با برخی از کشورهای آسیایی می‌توان گفت میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران ۲۵ برابر ژاپن و ۲ برابر ترکیه است. بر اساس آمارهای موجود، خودروهای سبک و سنگین در ایران تا ۱۰۰ برابر بیش‌تر از برخی کشورهای دنیا با یکدیگر برخورد می‌کنند. به عنوان مثال در انگلستان با وجود اینکه تا سه برابر بیشتر از ایران خودرو وجود دارد، میزان بروز تصادفات تا ۳۲ برابر کمتر است. یعنی می‌توان گفت به نسبت خودروهای موجود در ایران، حدود ۱۰۰ برابر بیش‌تر از انگلستان تصادفات رانندگی رخ می‌دهد.

آمار نهایی کشته شدگان در تصادفات رانندگی کشور در سال ۹۷
معاون اجتماعی پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی گفت: تا پایان سال ۹۷، ۳۳ میلیون وسیله نقلیه در کشور وجود داشت و ۱۷ هزار نفر در تصادفات جاده‌ای کشته شدند و این آمار نشان می‌دهد که شاهد کاهش تصادفات رانندگی هستیم، البته باز هم زیاد است و باید کمتر شود.

جهانی تصریح کرد: ۶۰ درصد از فوتی‌های سوانح ترافیکی در ۳۰ کیلومتری ورودی شهر‌ها رخ می‌دهد که علت اصلی آن خواب آلودگی رانندگان است و این افراد قصد دارند که هر چه سریع‌تر به مقصد خودشان برسند.

وی ادامه داد: در ۳۰ کیلومتری ورودی شهر‌ها عابران پیاده معمولا تردد می‌کنند و رانندگان باید مراقب آنان باشند؛ وقتی خانواده‌ای موتور سیکلت برای فرزندش می‌خرد باید حتما کلاه ایمنی مناسبی را نیز به او هدیه دهد.

معاون اجتماعی پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا بیان کرد: پلیس راهنمایی رانندگی ناجا به موضوع آموزش همگانی رانندگان توجه ویژه‌ای دارد و ما در نظر داریم کلاس‌های آموزشی نیم ساعته را برای مردم برگزار کنیم.

فرهنگ غلط رانندگی یا استاندار نبودن زیر ساخت ها؟
در بروز حوادث مختلف رانندگی و تصادفات جاده یی کارشناسان دلایل مختلفی را بیان کرده اند. یکی از مهمترین و اصلی ترین دلایل مربوط به حرکات خطرناک راننده است؛ راننده یی که مهارت زیادی در زمینه ی آشنایی با خودرو و نحوه ی کنترل آن ندارد، می تواند موجب حوادث مرگ باری در جاده ها شود. اما تنها نبود مهارت نیست که به بروز تصادف منجر می شود، بلکه مصرف مواد مخدر، داروهای خواب آور و مشروبات الکلی که انسان را از حالت عادی خارج می کند، از مهمترین دلایل بروز سوانح رانندگی است.

در تصادفات رانندگی نباید از نقش عابر پیاده به راحتی چشم پوشی کرد. زیرا برخی از عابران پیاده در شرایط مختلف رفتارهای پرخطری از خود بروز می دهند؛ به عنوان نمونه به جای عبور از خط عابر پیاده و پل های مخصوص عابران، از وسط خیابان رد می شوند و با این کار می توانند حادثه ساز شوند.

افزون بر عوامل مورد اشاره، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که یکی دیگر از دلایل افزایش حوادث رانندگی، فشار زیاد کاری بر رانندگان ‏است. زیرا به دلیل مخارج کمرشکن زندگی، تورم و گرانی، بسیاری اوقات شاهدیم که افرادی که رانندگی می کنند، چند شغله ‏هستند تا از این طریق بتوانند معاش زندگی خود را تامین کنند. در این شرایط خستگی و خواب بر فرد غلبه می کند و تعادل وی را در رانندگی به هم می زند. رفتارهای پر خطر در رانندگی، علاقه مندی به سبقت های غیر مجاز، نداشتن تمرکز، خودنمایی و تلاش برای جلب توجه دیگران از اساسی ترین دلایل رفتاری در وقوع تصادفات به شمار می روند.

رییس پژوهشکده ی بیمه کشور پیش از این در گفت و گویی با اشاره به نقش عوامل انسانی در حوادث رانندگی، گفت: بر اساس پژوهش هایی که ما در مرکز پژوهش بیمه انجام داده ایم علت ۸۵ درصد از حوادث جاده یی کشور عامل انسانی و رفتارهای رانندگان است. وی همچنین توجه نکردن به آموزش های لازم در زمان گرفتن گواهینامه و فرهنگ غلط رانندگی را مهمترین دلیل رفتار پرخطر راننده ها دانست.

عوامل انسانی به تنهایی نمی توانند دلیلی برای وقوع سوانح جاده یی باشد. نباید فراموش کرد که استاندارد خودروهای تولید داخل و برخی از خودروهای وارداتی در سطح پایینی قرار دارند و تا زمانی که این نقص های فنی برطرف نشود نمی توان انتظار داشت که حوادث رانندگی کاهش پیدا کند. هر چند که در سال های گذشته طرح هایی برای جایگزین کردن خودروهای فرسوده در کشور اجرا شد ولی مشاهده می شود هنوز برخی از خودروهای ناوگان حمل و نقل جاده یی فرسوده است. در کنار فرسودگی خودروها، مجهز نبودن آنها به کسیه ی هوا، ترمزهای ضد قفل، کمربندهای ایمنی مناسب و مقاوم نبودن بدنه ی خودروها از دیگر عوامل خطر آفرین در رانندگی است که نباید نقش آنها را در کنترل یا رخ دادن سانحه ی جاده یی نادیده گرفت.

رییس پژوهشکده ی بیمه در این زمینه باور دارد که خودروهای فرسوده و وجود یک سری نقص فنی می تواند عاملی برای تصادف در جاده ها باشد ولی آنچه از همه مهمتر است، عوامل انسانی در بروز چنین حوادثی است.

در کنار رفتارهای رانندگان و استاندارد نبودن خودروها یکی دیگر از مهمترین دلایل تصادف وضعیت نامناسب جاده ها است. ظرفیت کم این راه ها و پایین بودن سطح استاندارد فنی آنها می تواند یکی از عوامل اصلی وقوع حوادث جاده یی باشد.  البته سانحه های جاده یی تنها مربوط به جاده های برون شهری نیست بلکه خیابان ها و پیاده روهای ایران نیز به محلی برای حادثه آفرینی تبدیل شده است. یکی از مهمترین مشکلات شهرها کیفیت نامناسب سطح خیابان ها و استفاده ی موتورسواران از پیاده روهای شهری است که حوادث گوناگونی ایجاد می کند. در کنار عوامل مورد اشاره، نمی توان از نقش شرایط آب و هوایی، صحبت کردن راننده ها با تلفن همراه، حرکت در شب با چراغ خاموش، نحوه ی آموزش رانندگی در کشور و قطعات بی کیفیت و وارداتی خودرو در تصادفات رانندگی چشم پوشی کرد.

چند عامل مهم تصادفات در ایران
در بررسی علل تصادفات و تلفات عده ای بر این نظر هستند که باید برای جلوگیری از بروز سوانح ، ایمنی جاده ها و خودروها را مورد توجه قرار داد و پلیس هم باید به کنترل رانندگان اهمیت دهد. نکته مهم بعدی که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است بررسی علل سوانح یا تصادفات است که در حال حاضر در ایران رعایت نکردن سرعت مطمئنه و خستگی رانندگان است . بررسی‌ها نشان می دهند برخی از دلایل وقوع تصادفات رانندگی از سایر عوامل مهمتر هستند. این موارد شاید بدیهی و ساده به نظر برسند اما در ۲۰ سال گذشته بیش از نیم میلیون نفر از هموطنانمان به دلیل رعایت نکردن این موارد در تصادفات رانندگی جان خود را از دست داده‌اند در اینجا به چند مورد از مهمترین آن ها خواهیم پرداخت.
– صحبت کردن با تلفن‌همراه: برخلاف تصور همگانی ، دلیل اصلی تصادفات رانندگی عبور از چراغ قرمز یا داشتن سرعت غیر مجاز هنگام رانندگی نیست ؛ رتبه اول تصادفات رانندگی متعلق به رانندگانی است که در هنگام رانندگی تمرکز کافی ندارند ، اغلب این رانندگان در هنگام تصادف در حال صحبت کردن با تلفن‌همراه ، فرستادن پیامک ، خوردن یا آشامیدن هستند.
– سرعت غیرمجاز: بسیاری از رانندگان به تابلوی حداکثر سرعت مجاز بی‌توجه هستند و اغلب سرعت‌ شان ۲۰ تا ۳۰ کیلو متر در ساعت بیشتر از حد مجاز است ، تصادفات ناشی از سرعت غیر مجاز می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری مثل مرگ‌ و میر و معلولیت دایم به همراه داشته باشد ، هر چقدر سرعت بیشتر باشد ، کنترل راننده در متوقف ‌کردن خودرو کمتر است.
– نداشتن دقت و تمرکز کافی: رانندگان بی‌دقت افرادی هستند که بسیار سریع و بدون استفاده از راهنما، خط رانندگی خود را تغییر می‌دهند و در بیشتر مواقع نسبت به تابلوها و علایم رانندگی بی‌توجه هستند ، این دسته از رانندگان احتمال دارد در یک تصادف ساده جان خود را از دست بدهند ، سایر رانندگان باید در مواجه ‌شدن با این دسته از رانندگان با احتیاط بیشتری رانندگی کنند.
– رعایت نکردن فاصله مجاز: رانندگانی که هنگام رانندگی فاصله مجاز با خودروی جلویی را حفظ نمی‌کنند قادر نخواهند بود در مواقع مورد نیاز سریع عکس‌العمل نشان دهند و ترمز کنند ، این فاصله به این خاطر است که اگر به هر دلیلی خودروی جلویی ترمز کرد و ایستاد ، بتوانید از وقوع تصادف جلوگیری کنید.
– تغییر ناگهانی خط رانندگی: تغییر ناگهانی خط رانندگی بدون استفاده از چراغ راهنما یکی دیگر از دلایل تصادف رانندگی است ، قبل از تغییر مسیر حتماً از چراغ راهنما استفاده کنید و با کمک آینه‌های بغل از امن بودن مسیر مطمئن شوید.
– نداشتن تجربه: برای رانندگی در جاده‌های بین شهری نیاز است تا رانندگان بین یک تا ۲ سال تجربه رانندگی در شهر داشته باشند.
– سبقت غیر مجاز: یکی دیگر از دلایل اصلی وقوع تصادفات سبقت غیرمجاز است ، بیشتر تصادفات جاده‌ای زمانی رخ می‌دهد که راننده دید کافی در پیچ جاده‌ها ندارد و اقدام به سبقت می‌کند.

هزینه های اقتصادی و اجتماعی تصادفات
حوادث رانندگی موجب شکل گیری مشکلات فراوانی در زمینه های روانی، اجتماعی و اقتصادی در جامعه می شود. هر چند در نگاه اول مرگ پایان حیات یک فرد یا خانواده در سانحه ی رانندگی است ولی آثار روحی و روانی از دست دادن عزیزان یکی از مشکلاتی است که سال های سال می تواند بازماندگان آنها را رنج دهد. تصادفات رانندگی همیشه به مرگ ختم نمی شود؛ یکی از مهمترین پیامدهای این حوادث معلولیت و خانه نشینی افراد است که هزینه های زیادی برای خانواده و جامعه دارد. نگهداری معلولان، مشکلات روحی و روانی آنها و دور ماندن افراد آسیب دیده از کار و تحصیل از دیگر پیامدهای تصادف در کشور است.

عامل انسانی علل بروز بسیاری از تصادفات
سردار محمدرضا مهماندار معاون عملیات ترافیک پلیس راهور ناجا و از اعضای شورای سیاست‌گذاری چهارمین کنفرانس بین‌المللی حوادث رانندگی و جاده‌ای در این باره معتقد است: در مجموع علل حوادث رانندگی و جاده‌ای به سه عامل بر می‌گردد که به عنوان عوامل وقوع حوادث به حساب می‌آیند. انسان، راه و وسیله نقلیه این سه عامل هستند. مهمترین عامل تأثیرگذار در بروز حوادث رانندگی و جاده‌ای که در تحقیقات مختلف به آن پرداخته شده، عامل انسانی است که درصد بالایی از تصادفات به این عامل برمی‌گردد.

این در حالی است که عوامل ایجاد تصادفات رانندگی و جاده‌ای همان‌طور که می‌توانند شرایط را بهبود ببخشند، از طرف دیگر می‌توانند باعث تشدید خسارات شوند و خطر را افزایش دهند. برای نمونه، اگر انسان خطا کند، یک راه ایمن می‌تواند خسارت وارده و به ویژه خطرات جسمی را کاهش دهد. خلاف این امر نیز می‌تواند اتفاق بیفتد. گاهی ممکن است وسیله نقلیه یا راه، ایمن نباشد که در این حالت، هوشیاری راننده و عامل انسانی می‌تواند احتمال بروز تصادفات را کاهش دهد. در نتیجه باید ابزار لازم در ایمنی راه و وسیله نقلیه بیش‌تر مورد استفاده قرار بگیرد و در راستای پوشش خطای انسانی باشد، اما از آن طرف نباید از تأثیر آموزش و فرهنگ‌سازی در عامل انسانی غافل شد.
-لزوم توجه به زیرساخت های جاده ای

بر اساس نظر کارشناسان به طور کلی هر تصادفی که صورت می‌گیرد بر اثر ۴ عامل انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط صورت می‌گیرد. جاده‌ها و راه‌های کشور ما در بسیاری از مناطق کشور به خصوص در مناطق کویری، جنگلی و کوهستانی با ایرادهای بسیار جدی ساختاری مواجهند که برخی از  این مشکلات اصلاح‌پذیر نیست و نیازمند تغییر زیر ساخت‌ها است. در حالی که باید بدانیم جزای یک اشتباه رانندگی مرگ نیست و جاده باید فرصت جبران اشتباه را به راننده بدهد. بر اساس آمار و بررسی میزان عوامل تاثیرگذار در تصادف‌های کشور، ۵۲ درصد انسان،۳۰ درصد مشکلات جاده‌ای و ۱۳ درصد نقص فنی خودروها در تصادفات رانندگی نقش دارند.

بر اساس تحقیقات به عمل آمده توسط کارشناسان اداره راهور پلیس راهنمایی و رانندگی در سال ۹۳ نزدیک به ۱۵۶ هزار تصادف در جاده‌های کشور ثبت شده که ۵۴ هزار مورد تصادف که نزدیک به یک سوم کل تصادفات را تشکیل می‌دهد مربوط به عوامل ناشی از مشکلات مربوط به جاده‌ها بوده است. در این میان حدود ۸۱ هزار تصادف که نزدیک به نیمی از کل تصادفات جاده‌ای سال ۹۳ را شامل می‌شود ناشی از اشتباهات انسانی بوده است. کارشناسان معتقدند که وضعیت هندسی جاده‌ها یکی از اصلی‌ترین عوامل تصادفات جاده‌ای است و رسیدگی به این موضوع خارج از کنترل پلیس و در حوزه اختیارات و فعالیت‌های وزارت راه است.

یکی دیگر از مشکلات جاده‌ای در کشور ما مربوط به مشکلات جاده‌های روستایی است. به این مفهوم که بیش‌تر جاده‌های فرعی روستایی نیازمند تسطیح و شن‌پاشی است و راه‌های اصلی روستایی نیازمند عملیات بهسازی و آسفالت است. متاسفانه جاده‌های بخش قابل‌توجهی از راه‌های روستایی و حتی برخی از شهرهای کوچک کشور نامناسب و دسترسی به آنها بر اثر تغییرات محیطی و آب و هوایی از جمله بارندگی، سرما، توفان و باد شدید یا مه‌گرفتگی امکان‌پذیر نیست. به گونه‌ای که در فصل‌های مختلف سال ارتباط این مناطق با جاده‌ها و شهرهای بزرگ کشور قطع می‌شود و افراد در حال تردد در این جاده‌ها در راه می‌مانند.

مشکل بزرگ دیگر وجود مشکل در روشنایی جاده‌ها است. کمبود یا نبود علایم رانندگی و شب‌نما نبودن بسیاری از آنها، نبود یا وجود اشکال در گارد ریل و استفاده نکردن از گارد ریل فنری، نبود امکانات جدا کننده مسیرهای رفت و برگشت در تعدادی از جاده‌های کشور و مشکلات آسفالت و آب گرفتگی از جمله مشکلاتی است که موجب نا امن شدن جاده‌های کشور می‌ شود.

۱۰ جاده خطرناک ایران + تصاویر
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که با افرادی روبه‌رو شوید که همواره از وضعیت جاده‌ها، خیابان‌ها و… شکایت می‌کنند. در این موضوع که جاده‌های ایران تا حد زیادی نیاز به بهبود دارند، هیچ شکی وجود ندارد و همه می‌دانیم که لازم است به مسیرهای داخل و خارج شهری کشورمان اهمیت بیشتری بدهند. با این حال جالب است بدانید که افرادی وجود دارند که به جاده‌های خطرناک با نگاه دیگری می‌نگرند، آنها مسیرهای چالش برانگیز را دوست دارند و عاشق هیجان هستند. امروز می‌خواهیم ۱۰ مورد از خطرناکترین و مرگبارترین جاده‌های ایران را به شما عزیزان معرفی کنیم، جاده‌هایی که همه‌ساله عابرانشان را با چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌رو می‌کنند.

۱٫جاده کیاسر: کیاسر محوری است که ساری را به سمنان متصل می‌کند. شاید در نگاه اول تصور کنید که این جاده خطرناک نیست اما باید بدانید بزرگترین معضل این مسیر بارش برف است. هر سال برفی که در کیاسر می‌بارد عابران این محور را دچار حادثه کرده و خساراتی جبران ناپذیر را به بار می‌آورد. ماموران امداد و نجات این مسیر گفته‌اند که محور کیاسر به صورتی است که اغلب در آن حادثه‌ای رخ نمی‌دهد اما اگر تصادفی در آن رخ بدهد بسیار وحشتناک خواهد بود. بر اساس گفته‌های این ماموران بسیاری از کسانی که در مسیر کیاسر تصادف کرده‌اند، از ناحیه‌ی نخاع آسیب دیدند.

۲٫جاده چالوس: این روزها سفر به شمال ایران از مهمترین و محبوبترین تفریحات ما ایرانی‌ها به حساب می‌آید و حتما همه‌ی شما نیز با جاده‌ی چالوس آشنایی دارید. شاید تصور کنید که جاده‌ی چالوس خطری ندارد اما لازم است ذکر کنیم که این جاده به دلیل داشتن عرض کم و عدم توجه برخی رانندگان به علائم راهنمایی و رانندگی از خطرناکترین محورهای ایران به شمار می‎‌‌آید. ماموران راهنمایی و رانندگی در تلاش هستند که با جریمه‌ کردن رانندگان خاطی و نصب دوربین در مسیر از میزان وقوع حوادث بکاهند اما معضل این جاده‌ی کوهستانی تنها راننده‌ها نیستند، بلکه ریزش سنگ یا بهمن و لغزندگی مسیر در زمان بارش برف و باران نیز از دیگر مشکلاتی است که در گذر از چالوس باید با آن‌ها دست و پنجه نرم کنیم.

۳- جاده تهران مشهد: مسیر تهران-سمنان- مشهد نیز یکی دیگر از محورهای حادثه‌ساز ایران است. طول این مسیر ۹۰۰ کیلومتر می‌باشد که به دلیل تردد زیاد اتومبیل‌ها و یکنواخت بودن جاده حادثه‌ساز می‌شود. در حقیقت علت اصلی قرار گرفتن این محور در فهرست امروز، خواب‌آلودگی و خستگی رانندگان از یکنواخت شدن و طولانی بودن محور تهران، سمنان، مشهد است. متاسفانه تا به امروز حوادث زیادی در این جاده رخ داده و جان افراد بسیاری را گرفته است.

۴- جاده تهران – شیراز : یکی از پرترددترین مسیرها برای رفتن از تهران به شیراز، عبور از شهر قم است اما جاده‌ی تهران، قم، شیراز همه روزه شاهد حوادثی ناگوار می‌باشد. علت حادثه ساز بودن این جاده، نامناسب بودن مسیر نیست بلکه دلیل اصلی این موضوع سرعت بالای رانندگان و عدم توجه به هشدارهای ماموران راهنمایی و رانندگی است. توصیه می‌کنیم برای دوری از گرفتار شدن در حوادث رانندگی این جاده، از حرکت با سرعت غیرمجاز در این محور بپرهیزید.

۵- محور تهران – خوزستان: اگر تا به حال از تهران به صورت زمینی به خوزستان رفته باشید، حتما می‌دانید که این محور از خطرناکترین و مرگبارترین مسیرهای ایران است. علت اصلی حادثه‌خیز بودن این جاده گردنه‌های پرپیچ و خم چهارمحال و بختیاری می‌باشد که سبب می‌شوند با کمی غفلت راننده فاجعه‌هایی جبران ناپذیر به وقوع بپیوندد. پیشنهاد ما این است که از مسیر جایگزین شیراز به اهواز یا آبادان بروید که از نظر امنیت در وضعیت بهتری دارد. البته ناگفته نماند که تونلی در این محور ساخته شده و امنیت جاده را بهبود بخشیده است اما در گذشته این مسیر بسیار خطرساز بوده است.

۶- جاده وهن آباد: وهن آباد منطقه‌ای نزدیک به رباط کریم تهران است. یکی از مسیرهای پرتردد این ناحیه آن گذرگاهی‌ست که به شهر قم می‌رسد و متاسفانه از پرحادثه‌ترین جاده‌های کشورمان محسوب می‌شود. نور نامناسب، عدم وجود دید کافی رانندگان، عرض کم جاده و نیمه کاره ماندن برخی از قسمت‌های این محور از اصلی‌ترین دلایل وقوع حوادث خطرناک هستند. پیشنهاد می‌کنیم که تنها در صورت ضرورت از این محور عبور کنید و شب‌ها از مسیرهای دیگری استفاده نمایید.

۷- محور بندرعباس – لار: این مسیر ۳۰۰ کیلومتر طول دارد و جالب است بدانید که هیچ گونه آبادی، پمپ بنزین، استراحتگاه و یا تعمیرگاهی در نزدیکی آن به چشم نمی‌خورد. بعضی از قسمت‌های این محور از وضعیت بدی برخوردارند و حتی خط‌کشی و علائم راهنمایی نیز ندارند؛ همین عوامل باعث شدند که محور بندرعباس به سمت لار یکی از مرگبارترین محورهای ایران برای رانندگی در شب باشد. توصیه‌ی ما این است که حتما پیش از ورود به این محور اتومبیل خود را چک کرده و به تعمیرگاه مراجعه کنید و از داشتن بنزین کافی نیز مطمئن شوید.

۸ – گردنه اسدآباد همدان: در میان دو شهر همدان و کرمانشاه گردنه‌ای به نام گردنه‌ی اسدآباد همدان وجود دارد. با دیدن این گردنه متوجه خطرساز بودن آن خواهید شد زیرا این گردنه ارتفاعی ۲۰۰۰ متری دارد و همین موضوع باعث شده تا رانندگی به هنگام شب در آن پرچالش باشد. همچنین بارش برف و باران نیز در فصول سرد سبب می‌شوند تا این گردنه‌ی کوهستانی لغزنده و خطرناک شود. توصیه‌ی ما این است که پیش از وارد شدن به این محور، حتما شرایط آب‌وهوایی منطقه را بررسی کرده و در صورت مناسب بودن وضعیت جوی از این محور استفاده کنید.

۹٫ جاده سلفچگان: سلفچگان یکی از شهرهای استان قم محسوب می‌شود. این شهر اهمیت زیادی از نظر ارتباطات دارد زیرا راه‌ آهن‌های شمال به جنوب و شرق به غرب از این شهر می‌گذرند همچنین آزاد راه‌های تهران-ساوه-اصفهان و تهران-اراک هم از همین شهر عبور می‌کنند. از دلایلی که جاده‌ی سلفچگان یکی از خطرناکترین محورهای ایران به شمار می‌آید می‌توان به وجود چاله‌های فراوان در آن و سرعت بالای رانندگان اشاره کرد. جاده‌ی سلفچگان به هیچ‌وجه برای رانندگان آماتور مناسب نیست و همواره توصیه می‌شود که پیش از استفاده از آن حتما وضعیت آب‌وهوایی را بررسی نمایید.

۱۰٫ جاده شهر بجنورد: در شهر بجنورد جاده‌ای به نام گلستان وجود دارد که بسیار خطرناک و مرگبار است. بومیان مناطق اطراف بیان کرده‌اند که هر هفته حوادثی مرگبار در این جاده رخ می‌دهند و دیدن اتومبیل‌های واژگون و آسیب دیده در این محور برای آنها امری عادی است. عدم وجود روشنایی کافی و ساخت نادرست و اشکالات هندسی موجود در این محور از مهمترین دلایل مرگبار بودن این مسیر هستند.

چه باید کرد و راهکار چیست؟
حوادث جاده یی و خسارت های ناشی از آن یک موضوع ملی است که باید با نگاهی خاص به آن توجه شود زیرا ادامه ی این روند افزون بر اینکه موجب مرگ یا معلولیت افراد زیادی در جامعه می شود، هزینه های اجتماعی و اقتصادی فراوانی برای کشور دارد.  یکی از مهمترین راهکارها برای کاهش تلفات جاده یی بالابردن فرهنگ رانندگی در کشور است؛ در ایران که بیشتر نقاط آن از فرهنگ سنتی برخودار است ورود خودرو به زندگی خانواده ها موجب شد که فرهنگ استفاده از این وسیله ی نقلیه به درستی در کشور جا نیفتد. یکی از مهمترین راهکارها برای بالا بردن فرهنگ رانندگی در جامعه، فرهنگ سازی در کنار اعمال قانون است؛ زیرا تنها فرهنگ سازی نمی تواند رفتار غلط برخی از افراد را اصلاح کند و لازم است از طریق اعمال قانون نیز فرد را وادار به رفتارهای منطقی در رانندگی کرد.

از آنجا که عوامل انسانی تنها عامل تصادف نیست باید متغیرهای دیگری که خطر آفرین هستند نیز شناسایی و نسبت به بر طرف کردن آن تلاش شود. یکی از این متغیرها بالا بردن سطح استاندارد خودروهای کشور است تا زمانی که خودروهایی که شرکت های ماشین سازی به مردم تحویل می دهند از استانداردهای مهم جهانی برخوردار نباشند نمی توان انتظار داشت که شاهد کاهش نرخ سانحه های جاده ایی باشیم.

در کنار افزایش استاندارد خودروها ضروری است که افزایش کیفیت راه های کشور نیز در دستور کار قرار بگیرد. راه اندازی رشته های دانشگاهی در زمینه ی مددکاری اجتماعی و ترافیک، استفاده از تمام ظرفیت های موجود در جامعه برای اطلاع رسانی و فرهنگ سازی در زمینه ی ترافیک و حوادث جاده یی از دیگر راهکارها برای کاهش نرخ مرگ میر در جاده های کشور است.

محور سراوان –  سنگر  –  سیاهکل
گیلان به دلیل قرارگیری در کریدور شمال – جنوب و شرق به غرب و گردشگر پذیر بودن از مناطق پر ترافیک کشور است. فاز نخست این راه اصلی به‌طول ۱۷٫۵ کیلومتر از ۲۲ کیلومتر با هزینه ۴۸۰ میلیارد ریال در ایام دهه فجر سال ۹۴ توسط رئیس جمهور دکتر حسن روحانی افتتاح شد و گفته‌ها بر این مبنا بود که با بهره‌برداری از این مسیر، حد فاصل تقاطع سراوان در محور بزرگراه رشت- امام‌زاده هاشم تا شهر لاهیجان به میزان ۳۰ کیلومتر کاهش می‌یابد و با برون‌آوری شهرستان سیاهکل از بن بست فعلی با افتتاح این طرح و قرار گرفتن در جوار کریدور شریانی و دسترسی مستقیم مردم منطقه به شبکه آزادراهی کشور، امتیازاتی را برای مردم سیاهکل پدید می‌آورد.

نبود گاردریل در قسمت‌های زیادی از این جاده، جدا نبودن دو مسیر جاده از یکدیگر، نبود روشنایی در طول مسیر، تعداد اندک علائم راهنمایی و رانندگی، نبود زیر گذر در تقاطع این محور با جاده های روستایی با وجود روستاهای زیاد در مسیر محور سراوان – سنگر – سیاهکل موجب شد که خطر همواره در کمین رانندگان و روستائیان این مسیر باشد که متأسفانه از سال ۹۴ هیچ اقدامی در جهت رفع مشکلات این محور صورت نگرفت. براستی چرا !؟