همای گیلان: در هشت سال دولت احمدینژاد متأسفانه انحرافات فکری عدیدهای در دستگاههای اجرائی کشور رسوخ کرد. همین که قطعنامههای شورای امنیت کاغذپاره قلمداد میشد و همین که با وجود نرخ رشد منفی اقتصادی، در چشم ملت نگاه میکردند و از رشد نرخ اشتغال سخن میگفتند، خود بزرگترین انحراف بود.
حدود پنج تا شش ماه از دولت نهم گذشته بود که آقای احمدینژاد در یکی از جلسات هیئت دولت اعلام کردند شما وزرا از امروز دیگر وزیران ایران نیستید بلکه وزیران کل جهان هستید و این دولت هم یک دولت جهانی است؛ رئیس دولت سابق با همان تصور کاذب مدیریت جهانی میگفت مجلس در رأس امور نیست!
شما ببینید ما که در داخل کشور با مشکلات ساختاری عدیده مواجهیم، فردی به عنوان رئیس دولت این نوع تفکر را به قوه مجریه القا میکند و این نوع تفکر وقتی از مرحله نظر میخواهد به عمل درآید، آسیبزا خواهد شد.
رئیس دولت سابق با اعوجاج در مواضعش و با نطقهای هیجانیاش، در حوزههای مختلف سدی برای پیشرفت کشور بود؛ وقتی امنیت فضای کسبوکار با این قبیل مواضع و نطقهای هیجانی و تحریککننده و نابخردانه تهدید میشد، دیگر تمایل و رغبتی برای کارآفرینان و سرمایهگذاران باقی نمیماند.
همین تفکرات و هیجانات کاذب بود که امنیت روانی و شغلی و امید به آینده را در وجود جوانان کمرنگ میکرد و موجب شد در دولت سابق سالانه ۱۵۰ هزار نفر از افراد نخبه و تحصیلکرده ایرانی از کشور خارج شوند.
جلسات کابینه ژاپن ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است؛ این در حالی است که گاهی جلسات دولت سابق شش تا هفت ساعت به طول میانجامید و هیچ خروجی مشخصی هم نداشت؛ یا در سفرهای استانی دولت سابق کاری جز عوامفریبی صورت نمیگرفت؛ جمع کثیری از اعضای کابینه با صرف وقت و هزینه بیمورد به استانهای مختلف میرفتند تا رئیسجمهور همان موارد و ردیفهایی را که در بودجه سالانه تخصیص یافته برای مردم بازگو کند! گاهی هم در این سفرها وعده طرحها و پروژههایی داده میشد که بررسیهای لازم روی آنها صورت نگرفته بود و اصلا قابلیت عملیاتیشدن نداشت! وضعیت به گونهای بود که گویی میخواهند رکورد مصوبات سفرهای استانیشان را در کتاب گینس ثبت کنند! یا در این سفرها شاهد بودیم که با گونی نامههای مردم را جمعآوری میکردند و محتوای اکثر این نامهها نیز مطالبات و خواستههایی بود که ترتیباثردادن به آنها مغایر با قانون بود.
رییس دولت سابق زمانی گفته بود تیم فوتبال ما باید در جام جهانی جزء چهار تیم اول باشد!! اصلا در آن سال تیم فوتبال ما به جام جهانی نرفت؛ خب این عدم شناخت از واقعیتهای دنیا در مقوله ورزش است؛ شما در نظر بگیرید که این دوری از واقعیت در سایر موضوعات و مقولهها نیز نمود داشت و موجد آثار زیانباری برای کشور بود.
قاطعانه میگویم احمدینژاد با عنایت به منع صورتگرفته از جانب رهبری و همچنین کارنامه عملکردیاش که خسارتهای ناشی از آن روز به روز بیشتر مشخص میشود؛ دیگر فردی تمامشده است.