پیروزی آیت الله رییسی آغاز راهی برای پاسخگویی به انتظارات فروخفته و مطالبات بر زمین مانده ی آحاد ملت. /آیا سهم خواهی ، آفت بزرگی ست که دولت جدید را تهدید خواهد کرد…؟! اجماع نیروی های انقلابی برای پرهیز از سهم خواهی، تنها راه موفقیت دولت آتی ست. تحلیلی از دکتر حسین کلهر، کارشناس مسایل سیاسی
مدیر خبر1 خرداد 30, 1400مقالهدیدگاهها برای پیروزی آیت الله رییسی آغاز راهی برای پاسخگویی به انتظارات فروخفته و مطالبات بر زمین مانده ی آحاد ملت. /آیا سهم خواهی ، آفت بزرگی ست که دولت جدید را تهدید خواهد کرد…؟! اجماع نیروی های انقلابی برای پرهیز از سهم خواهی، تنها راه موفقیت دولت آتی ست. تحلیلی از دکتر حسین کلهر، کارشناس مسایل سیاسی بسته هستند256 Views
اختصاصی همای گیلان/انتخابات به پایان و آیت الله رییسی به پیروزی رسید. نامزد موفقی که محور برنامه های خود را کارآمدی، عدالتخواهی، ظلم ستیزی، آرمانخواهی و مقابله با فقر، فساد و تبعیض قرار داده است. عملکرد این نیروی انقلابی در دستگاه قضا نیز جملگی گویای همین اندیشه بود. شخصیتی که خدمت خالصانه و صادقانه به آحاد ملت را بهترین شیوه ی تاسی از آرمانهای امامین انقلاب و شهدای عزیز این سرزمین دانسته و بر ضرورت اعمال رویکردی جدید برای ارتقاء بهره وری در ارکان مختلف جامعه ی اسلامی تاکید داشته است. بی شک این نوع نگاه بود که توانست مجموع نیروهای انقلابی و اصولگرا را گرد هم آورده و با قدرت اجماع سازی ، حرکتی هماهنگ را برای حمایت گسترده ی آحاد مردم از آیت الله رییسی در انتخابات ۱۴۰۰ شکل دهد. اینک که ماراتون انتخابات ریاست جمهوری با پیروزی آیت الله رییسی به پایان رسیده، نگاه افکار عمومی بویژه آحاد مردم عدالتخواه بسوی دولت انقلابی و اجماع ساز است. از اکنون نگرانی ها و سئوالات مردم این است که آیا دولت جدید به ریاست آیت الله رییسی، قادر به رفع مشکلات و رسیدگی به مطالبات بحق مردم در حوزه های مختلف بویژه اقتصادی و معیشتی خواهد بود؟ آیا این دولت می تواند مجموع توانمندی های کشور را بر اساس برنامه های انتخاباتی خویش برای رونق فضای کسب و کار، ایجاد اشتغال و تامین مسکن جوانان بسیج نماید؟ آیا لبیک به آرمانهای انقلاب و نظام را اینبار با رسیدگی دولت جدید به مطالبات بر زمین مانده ی شان، پاسخ خواهند گرفت؟ و بسیاری سئوالات دیگر که در پی بیدرایتی، بی توجهی ، تسامح و نبود اعتماد به نفس دولت پیشین و غفلت آن از اتکاء به توان ملی، همچنان بدون پاسخ مانده و امروز فرصت نهایی را به دولت جدید سپرده است.
با این توضیح حجت بر دولت جدید و حامیانش تمام است. جملگی باید نه روزها و ساعتها بلکه ثانیه ها را به غنیمت شمرند تا امید به آینده قوت قلبی باشد برای جامعه ی اسلامی. آحاد ملتی که تمامی توان خویش را برای مبارزه با غول گرانی و سختی معیشت بکار گرفته اند تا به امید زندگی در آینده ، امروز تنها زنده بمانند. از سوی دیگر حفظ و تداوم پیروزی آیت الله رییسی در انتخابات ۱۴۰۰، مستلزم بهره گیری از مجموع امکانات داخلی و منابع انسانی کارآمد و بی توقع برای نیل به اهداف پیش روست. اهدافی که تنها رسیدن بدان می تواند تهدیدات عدیده ی پیش پای، ملت و نظام را مرتفع نماید. در همین راستا به نظر می رسد، امروز ایران اسلامی در انتظار خلق حماسه است. حماسه ای در ردیف حماسه های ماندگار دوران دفاع مقدس اما با ماهیت سیاسی، اداری، مدیریتی، اجرای، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.
مجموع نیروهای انقلابی و اصولگرای حامی آیت الله رییسی بخوبی واقفند که خلق هر حماسه ای مستلزم روحیه ی ایثار و فداکاری در بستر اخلاص و معنویت است. اینکه مجموع نیروهای موثر در پیروزی ایشان نه تنها فکر سهم خواهی و گروه گرایی را از ذهن خود بیرون کنند، بلکه در بستر تفکر بسیجی خود را در راه رسیدگی به مطالبات آحاد ملت و تحقق عدالت و نیل به کرامت فدا نمایند….!؟ اگر مجموع حامیان آیت الله رییسی چنین رویکردی را در روند فعالیتهای آتی خود دنبال کنند ، بی شک دولت آتی در روند عمل به وعده ها و تحقق برنامه های انتخاباتی خویش موفق و سربلند و امید ملت به احیای دوباره ی آرمانهای بی بدیل انقلاب اسلامی مضاعف خواهد شد.
اینجاست که تامل و تعمق برای درک بهینه از شرایط امروز ایران و انقلاب، خود جلوه ی زیبایی از بصیرت و زمان شناسی تداعی می کند. بصیرتی که در انتخابات اخیر در پی منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی، از سوی آحاد ملت تجلی یافت و امروز تداومش را در سیره و منش نیروهای انقلابی یا اصولگرای حامیان آیت الله رییسی جستجو می کند.
بهوش و بگوش باشیم که پیروزی آیت الله رییسی آغاز راهی ست برای پاسخگویی به انتظارات فروخفته و مطالبات بر زمین مانده ی آحاد ملت و اجماع نیروی های انقلابی برای پرهیز از سهم خواهی، تنها راهی ست برای موفقیت یک دولت انقلابی…!
حال باور دارید که در طلیعه ی پیروزی آیت الله رییسی در انتخابات ۱۴۰۰، هر گونه سهم خواهی می تواند آفت و تهدیدی برای وجهه ی مردمی دولت انقلابی محسوب شود؟