زندگی به من آموخت که برعکس آنچه که ما فکر میکنیم جواب ها دقیقا همان هایی هستند که اصلا برای ما در ظاهر مهم نیستند./سروش فرخان
مدیر خبر1 شهریور 22, 1399مقالهدیدگاهها برای زندگی به من آموخت که برعکس آنچه که ما فکر میکنیم جواب ها دقیقا همان هایی هستند که اصلا برای ما در ظاهر مهم نیستند./سروش فرخان بسته هستند360 Views
اختصاصی همای گیلان:به عنوان مثال پاورقی های هر نوشته کم ترین اهمیت را برای ما دارند اما من، جواب های خود را در این پاورقی های کم اهمیت یافتم.
این موضوع اینگونه در زندگی روزمره ما رخ می نماید که می بینیم هر چه که ما از مرکز توجه هات امورات زندگی به دوریم، به همان اندازه هم راه خودمان را گم کرده ایم باید برای رسیدن به نقطه آغازین-سیصد و شصت درجه منفی به پیش رویم تا از نقطه آغاز، آغاز کنیم!!
پدیده های طبیعی نظیر طوفان و زلزله و آتشفشان و غیره، مارا از نظم طبیعی خود دور میسازند در آنی از ثانیه- این دنیای مدرن پس چه دردی از انسان صنعتی امروز را میتواند کم کند؟!
-پدیده های اجتماعی و به طبع آسیب های این جریان به قشر عظیم جوامع بین المللی خود یک سیل و سیر نامطلوب است که روزنه ای نیز به انگار وجود ندارد. یکی در غرب به علت بی دردی خودکشی میکند و یکی در شرق به علت گرسنگی بیداد میکند و می میرد.
این در حالی است که آسیب یکی است و آن آسیبی است که جوامع هر کدام به تلخی پذیرایش هستند.
چاره این بحران ها چیست ؟!
منابع بسیار است و می بایست در بستر فراوانی نسبی در هر کشور برای آن چاره جویی کرد. بطور مثال اگر روح جامعه بتواند مقداری انگیزه را در ملت خود به وجود آورد که قابلیت انسان مصرف گرای امروز چیزی جز اینهاست میتوان، دریچه ای به آینده ای پویا گشود و از آن در راستای ابتدا اقلیم محلی و سپس اقلیم های فرا محلی و در نهایت فرا-ملی استفاده کرد.
چگونگی تحقق یافتن این مبادی و مبانی، واحدهای فراوان آکادمیک است که امروز باید به کمک نظام و سیستم های “دانش بنیان”، مورد جمع آوری مجدد قرار بگیرد و با ایزوله سازی اطلاعات بدست آمده از “کلان اجتماع” و تحلیل آن، به خروجی های مطلوب حداقل امیدوار بود.
این یک مقیاس جهانی است و فرقی نمیکند تولید معدن مس و یا طلا باشد و یا تولید یک برند تجاری و یا تولید یک محصول کشاورزی. در کل میتوان پتانسیل های موجود هر منطقه را شناخت و در همان مسیر گام برداشت.
اما آنچه مهم است توانایی ایجاد یک فضای تجارت آزاد و ارتباط بینابینی بین افراد جامعه است که باید در ابتدای امر آن را در نظر داشت و با استفاده از آن به افق آینده امیدوار بود.
یاداشت از: سروش فرخان
به تاریخ:
۵شهریور۱۳۹۹خورشیدی
۶محرم۱۴۴۲قمری
۲۶آگوست۲۰۲۰میلادی