همای گیلان: مدتی است در اکثر سایت ها ,علاقه مندان و مشتاقان توسعه, برای شهرستانهای خویش برنامه و راهکار ارائه داده ودر حال بر نامه ریزی هستند .
به یقین در سایر شهرستا نها و شهر های کوچک و بزرگ کشور این پروسه دنبال میشود و باید آنرا به فال نیک کرفت.اما اقتصاد دانان تعریف علمی مشخصی از توسعه دارند وآن رشد متوازن در ساختار و کلان فاکتور ها و اِ لمانهای اقتصادی می باشد. معنی دیگر این گزاره این است که بدون توسعه پایدار در سطح کلان ,صنعت توریسم و گردشگری ,توسعه صنایع دستی غیر ممکن می باشد.سرمایه گذاری و حمایت های مالی از لایه های پایین مشتا قان صنایع دستی که معمولا در روستاها و شهر ها و بخش های کوچک تراکم دارند و محروم بودن آنها از تسهیلات بانکی و حمایت های مالی در این نظام دیوانساری و اداری فرسوده که بیشترامتیازات آنها متعلق به بخش دلالی و مافیای اقتصادی که حیات و شریان اقتصاد ما را از کار انداخته ,روی دیگراین معضل می باشد.
ترمیم بافت فرسوده نظام اداری الزامی می باشد چون شاهراه مبادلات پولی و مالی و اعتبارات دولتی و تزریق آن بر پیکره و اندام واحد های کوچک و بزرگ اقتصادی برای رشد و توسعه ,حیاتی می باشد.
رونق صنایع دستی واقناع بخشهای مرتبط با آن برای ماندگاری در روستا ها و بخشها و شهر های کوچک مستلزم ,امکانات اولیه از جمله بهداشت و اماکن تحصیلی حد اقلی و آب اشامیدنی سالم و بر ق و گاز و احداث گار گاههای کوچک مرتبط با صنایع دستی مورد نظر و بیمه سلامت در مانی و انواع حمایتهای انسانی وحیاتی ,ضروری می باشد. برداشتن عوامل چند وجهی در سطح کلان که بزرگترین مانع و رادع ,برای هر گونه توسعه ای است اولین گام می باشد .تسخیر بازا رهای منطقه و پیرامونی ما بدون روابط متقابل سیاسی خوب و ایده آل با همسایگان ,غیر ممکن است و بدون این بازار ها ,رونقی در کار نخواهد بود .یاد آوری این نکته ضروری می باشد که در جریان مناقشه روسیه و ترکیه که منجر به سقوط هواپیمای روسی شد , با تحریم محصولات باغی ترکیه از طرف روسها ,این باغداران میوه ترکیه بودند که متضرر شدند و بازار روسی به دست هندیها افتاد.ایجاد شهرک های صنایع دستی در استانها کشور مستلزم همکاری و هماهنگی و علی الخصوص بخش خصوصی ما می باشد که در اینمورد وجود خارجی ندارد چون سر مایه خود را در پروژه های سود ده وزود بازده خوابانده که این امر حتی خیل عظیم شر کت های بزرگ صنعتی را به تعطیلی کشانده است.
دوستان! بدون توسعه کلان اقتصادی ,هیچ توسعه ای و در هر شکل و شمایلی ودر قالب هر بافت و اقلیمی , متصور نیست وبه انتظارات در حد معقول و توانایی بیندیشیم تا استعدادی و سر مایه ای به هدر نرود و گامها و نگاها را آگاهانه بر داریم.
اگر زیر ساخت های توسعه در سطح کلان در هر کشوری پی ریزی نشود و از استعداد های مالی و اعتباری و تکنولوژیکی و صنعتی جهانی با توجه به هماهنگی و حقظ فرهنگهای بومی در چارچوب عقلانیت در فهم درست آن تکیه نکنیم ره به جایی نبر ده ایم.عزم ملی نیاز است تا هم آوایی و هم نوایی توسعه بومی را در کلان آن بجوییم و تجربه برزیل و ترکیه و هند و کره جنوبی و مالزی و..پیش رو است و حصار های وهم و خیال و جزیره ای توسعه را کنارگذاشته, و همگام با مدار توسعه جهانی ,برای توسعه پایدار کشور بکوشیم.
جلال میرزا آقایی دانشجوی دکترای علوم سیاسی