اختصاصی همای گیلان: جمعیت هلال احمر سازمانی ناسودبر و مردم نهاد است که با اهداف بشردوستانه شکل یافته است. در این جمعیت بیش از یک میلیون و هفتصد هزار نفر در عضویت سازمان جوانان و هفتصد هزار نفر در عضویت سازمان داوطلبان قرار دارند. و چهارصد هزار نفر نیز به عنوان امدادگر متخصص با سازمان امداد و نجات بطور داوطلبانه همکاری می نمایند.
هدف جمعیت هلال احمر این است که: در مواقع بروز بحران و حوادثی چون: سیل، زلزله، جنگ و… در داخل و خارج از کشور به امداد رسانی و خروج مصدومان و قربانیان بپردازد. امروزه هلال احمر به نوعی با زندگی فردی و اجتماعی مردم پیوند یافته است.
پیشینه ی تشکیل این جمعیت به ۱۲۹۱ ش (۱۸۷۴ م) و به دوره ی ناصرالدین شاه قاجار باز می گردد. در آن سال برای اولین بار، ایران مصوبات کنوانسیون ژنو را پذیرفت ولی غیر از اعزام عبدالصمد ممتازالسلطنه به کنفرانس بین المللی صلیب سرخ، اقدام عملی دیگری انجام نشد.
در ۱۳۰۱ ش با کوشش دکتر امیر اعلم_ موسس چندین بیمارستان مدرن و به اسلوب غربی_ مقررات صلیب سرخ ترجمه و در اختیار احمد شاه قاجار قرار گرفت و مقدمات تشکیل جمعیت هلال احمر فراهم شد و در ۱۳۰۲ ش اولین نشست کمیته مرکزی تشکیل گردید. زلزله خرداد ماه همان سال در شرق خراسان و سپس زلزله شهریور ماه در سیرجان و کرمان و در نهایت بروز سیل های وسیع در استان های شمالی کشور، گیلان و مازندران و خسارت بی شمار ناشی از آن حوادث، باعث شد ارتش برای نخستین بار، به کمک آسیب دیدگان بشتابد وهمین امر ضرورت تشکیل جمعیت را تسریع کرد.
در نهایت در ۱۳۰۴ ش عملاً با راه اندازی مجله ای به عنوان ارگان رسمی جمعیت با نام شیر و خورشید سرخ جمعیت فعال شد و در ۱۳۰۷ ش جمعیت نسوان شیر و خورشید نیز به آن منضم شد.
در ۱۳۲۵ ش اساسنامه جدید آن نگارش یافت و دکتر خطیبی به عنوان مدیر عامل جمعیت مشغول به کار شد.
از آن تاریخ تا امروز، به ویژه بعد از سالهای پیروزی انقلاب اسلامی، در اساسنامه تغییراتی به وجود آمده است، اما بن مایه اصلی تشکیل جمعیت تقریباً ثابت باقی مانده است.
اهداف کلی جمعیت هلال احمر را می توان در بندهای زیر برشمرد:
_ حمایت از زندگی و سلامت انسان ها بدون در نظر گرفتن هیچگونه تبعیض میان آنها
_ تلاش برای تسکین آلام بشری
_ تلاش برای تأمین احترام انسان ها
_ کوشش در جهت برقراری دوستی و تفاهم متقابل و صلح پایدار میان همه ملت ها
زینب حسین نیای سلیمی