پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر|پایگاه خبری و تحلیلی همای گیلان|پایگاه خبری و تحلیلی استان گیلان|اخبار گیلان| اخبار روز گیلان | خبرهای گیلان| با اخبار گیلان همراه شوید|
اختصاصی همای گیلان: نزار قبانی(۱۹۹۸- ۱۹۲۳ م) دیپلمات و شاعر سوری است که در دهه های۶۰ و۷۰ میلادی رایزن فرهنگی و سفیر سوریه بود و در کشورهای مصر، انگلستان، لبنان و اسپانیا زندگی کرده وزبان آن کشورها را می دانست .
نزار قبانی بی گمان پرنفوذترین شاعر معاصر عرب است که آثارش به بسیاری از زبان های جهان ترجمه شده است. قالب های شعری او قصیده، غزل و بویژه شعر نو هستند.
بن مایه و زبان شعری قبانی را می توان دردو مجموعه ی مستقل تحلیل کرد:
۱_ او در آغاز فقط اشعار عاشقانه سروده است و به شاعر زن و عشق شهرت یافت و اعتبار اولیه ی او در جهان مرهون همین اشعار است.
در این دسته از شعرها تأثیر مرگ دلخراش همسرش در بمب گذاری سفارت عراق در بیروت _ در ۱۹۸۱ م توسط یکی از گروه های مخالف حکومت عراق _ مرگ پسر نوجوان و خودکشی خواهرش را می توان کاملاً آشکارا دریافت، بویژه این که شاعر مرگ همسرش را دستمایه ی محکوم کردن فتنه ها و تفرقه های بین اعراب قرار داد.
۲_ در دسته دوم؛ با اشعار کاملا سیاسی مواجه هستیم، قبانی بعد از شکست اعراب در مساله فلسطین به سرودن این گونه اشعار روی آورد و بخشی از آثارش در این حیطه است.
مسافرت ها نیز نقش مهمی در اندیشه شعری شاعر دارند، او خود مدعی است :
بیشتر اشعارم را به سفر مدیونم، اگر مانند میخ خیمه در خاک وطنم فرو مانده بودم چهره شعرم به چه حالی در می آمد؟
از قبانی آثار متعددی به زبان فارسی ترجمه شده است از جمله؛
قصیده بلقیس (سوزناک ترین شعر او در فراق همسر مقتولش)، عشق ما عشق من، دختر سبزه رو به من گفت و نقاشی با واژه ها.
سه نمونه شعری قبانی در زیر می آید :
“یک مرد برای عاشق شدن
به یک لحظه نیاز دارد
برای فراموش کردن به یک عمر”
***
و عشق تو به من آموخت
غم غربت دو چندان می شود
شب ها
***
دوستم داشته باش
از رفتن بمان
دستت را به من بده
که در امتداد دستانت
بندری است برای آرامش.
/دکتر محمد تقی یونسی رستمی
