همای گیلان:محمدرضا برجی ظهر امروز در جمع دوستداران محیطزیست گیلان با اشاره به نخستین دوره شمارش مرال براساس شمارش تعداد شاخهای انداخته شده توسط مرال نر امسال از ۲۰ تا ۳۰ فروردین ماه آغاز شده است، اظهار کرد:جنگلهای انبوه گیلان همواره یکی از زیستگاههای مهم مرال، بزرگترین گوزن ایران، محسوب میشود.
وی افزود: مرال (Cervus elaphus) یا گوزن یا گاوکوهی بزرگترین علفخوار جنگلهای شمال ایران محسوب میشود که در حال حاضر به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بیرویه در معرض تهدید قرار دارد.
مدیرکل حفاظت محیطزیست گیلان گفت: زیستگاههای این گونه، جنگلهای انبوه و کوه پایههای پوشیده از درخت در مناطق سیاهکل و تالش و شفت و فومن است.
برجی تصریح کرد: به دلیل اهمیت اکولوژیک بالای این حیوان و برای به دست آوردن اطلاعات در خصوص جمعیت این گونه امسال برای نخستینبار در دو نوبت به سرشماری از این گونه اقدام میشود.
وی افزود: نوبت نخست اواخر فروردین ماه و نوبت دوم اواخر شهریور و اوائل مهر ماه است، در نوبت نخست زمانی که شاخهای مرالهای نر به دلایل فیزیولوژیکی میافتد تا با آغاز فصل تازه برای رویش مجدد شاخ آماده باشند، از روی تعداد شاخهای افتاده و تعداد شاخکهای آن میتوان به سن و تعداد مرالهای نر و جمعیت تقریبی آنها پیبرد.
مدیرکل حفاظت محیطزیست گیلان گفت: این اتفاق همه ساله از اواخر اسفند تا اواخر فروردین اتفاق میافتد و از این رو پیدا کردن شاخ و شمارش آنها میتواند معیاری برای برآورد حداقل تعداد این گونه در هر منطقه باشد.
برجی افزود: در نوبت دوم سرشماری نیز از نیمه دوم شهریور ماه تا دهه اول مهر ماه درست در فصل تولید مثل که موسوم به گاو بانگی است از روی تعداد آواهای شنیده شده از گوزن نر نسبت به تخمین تعداد مرالها انجام میشود.
وی خاطرنشان کرد: امسال برای نخستینبار اداره نظارت بر حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان از تاریخ ۲۰ تا ۳۰ فروردین با تشکیل گروههای کارشناسی اقدام به سرشماری جمعیت مرالها با توجه به تعداد شاخ های مشاهده شده در سطح جنگل کرده است.
مدیرکل حفاظت محیطزیست گیلان تصریح کرد: در این سرشماری ، سابقه مکانهای پیدا کردن شاخ در سالهای گذشته و مشورت با افراد مطلع به ویژه دامداران ، بهترین مسیر را برای سرشماری پیش روی کارشناسان حیات وحش قرار میدهد.
برجی افزود: موقعیت جغرافیایی محل پیدا کردن شاخ و طول ترانسکت نیز با استفاده از GPS ثبت میشود، در این سرشماریها از جابجایی شاخها پرهیز میشود زیرا مرالهای نر برای تأمین عناصر معدنی مورد نیاز بدن خود نظیر روی ، کلسیم و سایر موارد اقدام به لیسیدن شاخهای افتاده خود میکنند./تسنیم