اختصاصی همای گیلان: اعتیاد به بازیهای اینترنتی برای گروههای سنی کودک و نوجوان به تهدید جدی تبدیل شده و در وضعیت فعلی بسیار نگران کننده است. بازیهای اینترنتی اثرات مخربی در کودکان میگذارد و تأثیرات مخرب این بازیها بر کودکان بیشتر از بزرگسالان است. کودکان از کودکی تنوع طلبی در این بازیها را میآموزند و اگر نظارتی از سوی والدین بر کودکان صورت نگیرد اثرات مخرب و مسائلی در این بازیها مطرح می شود که تأثیرات نامطلوبی بر کودکان میگذارد و هر قدر که کودکان سن کمتری داشته باشند تأثیراتی را که از این بازیها میپذیرند بیشتر است زیرا که سن، سن الگو پذیری در کودکان است و گاهی اوقات کودکان نمیتوانند توهم و واقعیت را با انجام این بازیها تمییز دهند و در دنیای واقعی سعی میکنند به جنگ با والدین و همسالان بپردازند و اگر از این کار از سوی والدین منع شوند در خفا به این کار میپردازند.
این روزها بازی های رایانه ای جزو محبوب ترین بازی ها برای بچه ها لقب گرفته است اما باید توجه داشت که این بازی ها می توانند به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت روح و روان و جسم کودکان و نوجوانان به حساب بیایند.
هرچند به اعتقاد برخی کارشناسان، تعدادی از بازی های فکری و معمایی می تواند سلول های مغزی را به فعالیت واداشته و فکر کودکان را تقویت کند و در رشد خلاقیت و بالندگی ذهنی کودکان تاثیر داشته باشد، اما والدین باید در انتخاب نوع بازی برای گروه های سنی و تاثیر این بازی ها در جسم و روح فرزندان خود نهایت دقت را داشته باشند.
کودکان و نوجوانان معتاد به اینترنت مانند رانندگانی هستند که بی اعتنا به علائم راهنمایی و رانندگی، اتومبیل اسقاطی خود را در جاده های خاکی به هر سو می رانند تا آنکه بالاخره وارد تونل افسردگی می شوند.
افرادی که ساعت های متمادی در اینترنت پرسه می زنند و به بازی های رایانه ای می پردازند معمولأ برای درس خواندن و فراگیری نکات و مباحث آموزشی، وقت کم می آورند.
آسیب های اخلاقی و از بین بردن رابطه فکری و عاطفی فرزندان و والدین از دیگر آسیب های بازی های رایانه ای است که کودکان را تهدید می کند.
اختصاص ساعات زیاد برای بازی های رایانه ای، آسیب های جسمانی فراوانی از جمله بروز تیک ها و فشارهای عصبی، سردرد، چشم درد، چاقی، کمردرد، دردهای مفصلی انگشتان و مچ دست، کم خوابی و بی خوابی، اختلال در اشتها و خارج شدن ستون فقرات از حالت طبیعی را نیز می تواند به همراه داشته باشد.
به جرات می توان گفت امروز کمتر بچه ای به سراغ بازی های سنتی و محلی رفته و برای گذراندن وقت خود با دوستان در محله ها و پارک ها بازی می کند. اکثر بچه ها ترجیح می دهند بیشتر وقت خود را در دنیای فناوری و دیجیتال بگذرانند و با بازی های رایانه ای سرگرم شوند. با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی در دنیا، بسیاری از حوزه ها از جمله حوزه بازی ها نیز متحول شده است.
در همین حوزه وسایل و فناوری های متعدد وارد شده و به مرور کنار رفته و ابزارهای جدید جایگزین آنها شده است. اما شاید کمتر کسی به واقعیتی در این بین توجه داشته و آن اینکه سازندگان و پشتیبانان غربی خلق این بازی ها توانسته اند در فرهنگ و نگرش کشورهای هدف، تاثیر گذار شوند. جدای از اینکه برخی از بازی های رایانه ای با اهداف مشخصی تولید و روانه بازار می شوند، خانواده ها نیز نباید از تاثیرات روحی و روانی این نوع بازی ها غافل باشند. زیرا برخی از بازی های رایانه ای به گونه ای طراحی و ساخته می شوند که مخاطب را مجبور می سازد تا به هر شکل ممکن خود را به پایان بازی برساند و در نهایت خود را قهرمان بلامنازع این بازی بداند. همین گمان اولیه –قهرمان بلامنازع- آغازگرحملات بسیاری به کودکان می شود، که استرس و اضطراب ناشی از قهرمان شدن و برتری جویی از همان لحظه آغازین بازی به ذهن و روح کودک آسیب می رساند.
امروزه بازی های رایانه ای خواسته یا ناخواسته وارد خانواده ها شده است و اگر بخواهیم آن را نادیده بگیریم و فرزندانمان را از داشتن این بازی ها محروم کنیم، به حتم در آنها حرص و ولع بیشتری برای پرداختن به چنین بازیهایی ایجاد کرده و آنها را وادار میکنیم تا به دور از چشم ما این کار را بکنند. از سوی دیگر اگر بخواهیم در این زمینه، نظارت کافی را نیز بر فرزندانمان نداشته باشیم به حتم آنان با خطرهای روحی، روانی و جسمی فراوانی تهدید می شوند.
برخی از کودکان در ساعات تحصیل در مدرسه برای تعطیل شدن و بازگشت به منزل لحظه شماری می کنند تا هرچه زودتر خود را در عالم بازی های رایانه ای غرق کنند، گاهی حتی از رفتن به مهمانی های فامیلی یا دوستانه مرسوم سرباز می زنند تا برای بازی و وب گردی وقت کم نیاورند.
گرچه راهکارهای قانونی و فیلترینک برخی سایت ها توسط دولت، در عمل تا حد بسیاری سودمند بوده است و شرط لازم محسوب می شود اما باید به دنبال راهکارهایی باشیم تا بتوانیم این آثار منفی و مخرب را کاهش دهیم که در این بین والدین نقش عمده ای ایفا می کنند.
والدین حتی الامکان باید با فعالیت های اینترنتی و آنچه فرزندانشان در این فضا می توانند انجام دهند، آشنا شوند و راه های مقابله با آن را فرا گیرند و کامپیوتر را در منزل در جایی قرار دهند که امکان استفاده خصوصی از آن وجود نداشته باشد و همچنین درباره قواعد و مقررات استفاده از اینترنت در منزل بحث و تبادل نظر کنند و در نهایت مقررات خاصی را در این زمینه به فرزندان خود ابلاغ نمایند و موضوعات و موارد مربوط را به آنها تذکر دهند.