تئاتر خیابانی با مضامینی غنی، افتخاری برای شهروندان لاهیجانی

همای گیلان: توجه به مباحث فرهنگی در شهرها، یکی از دهها وظایفی است که در قوانین متعدد برای شهرداری ها پیش بینی شده و انجمن های شهر و شوراها نیز برای نظارت بر امور فرهنگی در کنار دیگر وظایف خود دارای قوانینی در این زمینه می باشند، از سویی پیش بینی معاونت فرهنگی و اجتماعی در شهرداری ها و همچنین کمیسیون فرهنگی و اجتماعی در شورا که با حضور اعضای شورای اسلامی شهر تشکیل می شود و دارای شرح وظایف فراوانی  می باشد که با توجه به پیشینه و درجه شهرها و بافت فرهنگی و اجتماعی و مذهبی این وظایف در شهرهای مختلف متغیر است، که از جمله می توان به عناوین شرح وظایف کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان اشاره کرد که بالغ بر ۳۳ وظیفه را برای این کمیسون تدوین نموده است که توجه به مسائل فرهنگ عمومی شهر، امور مذهبی، تفریحی و گردشگری، مسائل ورزشی، آموزش عمومی، امور بهداشتی و درمانی، تعاون و امور خیریه، دفاع غیر نظامی، امور اصناف، اقوام و اقلیت های دینی، مسائل مربوط به انتخابات شوراها، امور مربوط به جشنواره ها و سوگواره ها، نمایشگاهها، امور هنری شامل حمایت از هنرمندان، گسترش آموزش هنر در میان نوجوانان و جوانان، تبلیغات شهری، آموزش ضمن خدمت کارکنان شهرداری، امورایثارگران و جانبازان، امور بانوان، امور از کارافتادگان( سالمندان و معلولین جسمی)، مبارزه با مفاسد اجتماعی، امور جشن و چند شرح وظایف دیگر که می تواند به الگویی برای دیگر شهرها تبدیل شود و این نشان از متنوع بودن اقدامات شورای شهر و شهرداری ها می باشد که در قانون برای تمامی این موارد پیش بینی های لازم انجام شده و شهر اصفهان که در سال ۲۰۰۶ به عنوان دومین پایتخت فرهنگی جهان اسلام پس از مکه معظمه از سوی وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی انتخاب شده با این شرح وظایف تمام توان خود را بکار بسته تا بتواند در زمینه هر چه مطلوب تر مباحث فرهنگی نقش ایفا کند که در کنار همه جشنواره های سالانه خود موفق شده جشنواره فیلم های کودک و نوجوان را در سطح ملی و بین المللی با شکوهی افزون برگزار نماید.

برگزاری جشنواره های تئاتر در مریوان، همدان و دیگر نقاط کشور، جشنواره گلاب گیری در کاشان و همایش های مختلف فرهنگی در شهرهای کشور نشان می دهد که با محوریت شهرداری ها و شوراها اهتمامی جدی برای حفظ هویت فرهنگی در شهرها وجود دارد که متولیان مدیریت شهری در کنار مباحث عمرانی به مسائل فرهنگی نیز توجه جدی دارند و پر کردن اوقات فراغت سنین مختلف و ایجاد شور و نشاط شهری در بین جامعه یکی از دهها اهداف اجرای این برنامه ها می باشد و از سویی در زمان برگزاری این جشنواره ها شهرها می توانند در مورد معرفی جاذبه های مختلف شهر خود در زمینه های فرهنگی، تاریخی، گردشگری، مذهبی، کشاورزی، صنعتی، ورزشی و… برنامه ریزی کنند و از رخداد های فرهنگی نهایت بهره برداری را برای برجسته کردن شهرها در سطح کشور و بین الملل انجام دهند و برای جذب سرمایه گذاران چه فرصتی نیکوتر از این که در زمان برگزاری یک رخداد فرهنگی بتوان زیر ساخت ها و ظرفیت های یک شهر را معرفی نمود.

شهر لاهیجان نیز با پیشینه بزرگ تاریخی و فرهنگی که دارد با برنامه ریزی و حمایت خوب شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر و نماینده شهرستان در مجلس و فرماندار و دیگر مسئولان موفق شده  است در سالهای اخیر در کنار زیبا سازی شهر و عمران و آبادانی که لاهیجان را به واقع بار دیگر عروس شهرهای شمال نموده است یک برجسته سازی دیگری نیز برای این شهر به ارمغان بیاورد که تنها یکی از شرح وظایف شهرداری و شورای شهر می باشد و برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی شهروند لاهیجان با هدف حمایت از هنر نمایش و فرهنگ سازی مباحث شهری و حمایت از هنرمندان و توجه به ایجاد نشاط شهروندان و ترویج تئاتر در دل محلات شهر و حضور هنرمندان سراسر کشور و پوشش گسترده جشنواره تئاتر لاهیجان در صدا و سیمای کشور و رسانه های گروهی و معرفی شهر لاهیجان و گفت و گو با مدیران شهری و مسئولان و شهروندان و بیان جذابیت های فرهنگی شهر از سوی هنرمندان کشور و گروههای میهمان خارجی بهترین تریبون برای تبدیل شدن یک شهر به قطب فرهنگی می باشد.

از سویی وضعیت بسیار بغرنج بودجه های فرهنگی در سطح کشور باعث افزون تر شدن مسئولیت دستگاههای عمومی غیر دولتی همچون شهرداری ها می شود که به کمک فرهنگ و هنر شهر خود و به کمک هنرمندان بشتابند، اینکه بودجه فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهری بزرگ مثل لاهیجان با جمعیت ۱۰۰ هزار نفری در طول سال فراتر از سه میلیون تومان نرود و همه هم توقع کار بزرگ فرهنگی و ساماندهی مباحث فرهنگی از ارشاد دارند با این بودجه های اندک  کاری بزرگ است که تنها با مدیریت جهادی و همچنین جذب حامی مالی و کمک شهرداری ها و شوراها امکان پذیر می باشد، از سویی برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی شهروند لاهیجان که با مشارکت مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل ارشاد گیلان و شهرداری و شورای شهر برگزار می شود باعث شده که بوجه ای که می شد شامل حال لاهیجان نشود را جذب کند و مرکز هنرهای نمایش و اداره کل ارشاد گیلان سال گذشته مبلغی بالغ بر ۵۰ میلیون تومان برای جشنواره لاهیجان اختصاص دهند که با اندکی حساب و کتاب می توان اینگونه تحلیل کرد که این مبلغ برابر است با حدود ۲۰ سال اعتبار فرهنگی ارشاد لاهیجان و شهرداری و شورا نیز مبلغی بالغ بر ۴۰ میلیون تومان برای این جشنواره هزینه کرده است که در مقابل هزینه های انجام شده برای دیگر امور از جمله ورزش و … بسیار بسیار ناچیز است.

از سوی دیگر امسال به نام سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی نامگذاری شده و به فرمایش مقام معظم رهبری فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است حال شما بگویید که با این بودجه های اندک فرهنگی چگونه می توان از فرهنگ حمایت کرد، اگر شهرداری ها و شوراها دغدغه فرهنگی نداشته باشند پس کدام ارگان با بودجه محدود می تواند کمک حال فرهنگ باشد، اگر خیلی راحت بخواهیم انگشت اتهام بزنیم به راحتی می توان هر همایشی را به نمایش متهم کنیم و اینگونه دلواپسی خود را اعلام نماییم، نباید ادعایی کرد که برای آن پشتوانه ای هم نباشد، هر کاری را باید آغاز نمود و در حین کار به برطرف کردن نقاط ضعف پرداخت اینکه سرجای خود بنشینیم و مدام به خاطر اختلاف نظرهای خود به اتهام افکنی به دیگران بپردازیم هیچ مشکلی را برای شهرما حل نخواهد کرد و باعث عقب افتادگی شهر هم خواهد شد چرا عادت کرده ایم به خاطر مثل هم نیندیشیدن به زیر سوال بردن یک حرکت خوب فرهنگی مثل تئاتر خیابانی بپردازیم، چرا اینکه خودمان هنر انجام کاری را نداریم به هنر شجاعت انجام کار دیگران حمله می کنیم، چرا نمی خواهیم مردم را باور کنیم، وقتی نمایش فرهنگ ایثار و شهادت در باغ ملی برگزار شد و در متن نمایش به حادثه بمباران شیمیایی شهرهای مان پرداخت و اشک مردم و حتی هیات داوران را درآورد آیا این هم جهت تضمین و تطهیر بود که این چنین همه چیز را زیر سوال ببرم، اینکه نمایش ایثار رزمندگان را در محلات شهر مردم با جان و دل پذیرا شدند، آیا مردم شهر هم برای تطهیر و تضمین گریستند، آیا نمایش تفحص شهدا که با هنرنمایی بازیگر این نمایش که برای طبیعی نشان دادن صحنه ها بر روی سنگ فرش جلوی ارشاد و صحن مسجد جامع بر روی زمین خود را پرت می کرد تا با بدنی خونین با جان و دل بازی کند هم نوعی تطهیر عملکرد بوده، اینکه کودکان شهرمان با نمایش های عروسکی دلبستگی پیدا کرده و محله به محله دنبال گروه نمایش بودند هم اسیر شعارهای توخالی شدند، اینکه فرهنگ آپارتمان نشینی در نمایش ها با زبان طنز برای مردم اجرا شود تا هم با مسائل آپارتمان نشینی و مشکلات آن آشنا شوند و هم با زبان طنز بازیگران هم کلام شده و با خنده های خود باعث بخشیدن روح به نمایش شوند دچار حاشیه های آنچنانی شده اند، مطمئن باشید که مردم آگاه تر از آنی هستند که فریب بخوردند، اینکه نمایش به دل مردم برود و در ۱۰ نقطه شهر مردم در محلات خود شاهد هنرنمایی هنرمندان باشند و ۴ روز باعث شود لاهیجان به پایتخت نمایش ایران تبدیل شود این بد است و اگر شهردار و اعضای شورای شهر و نماینده و فرماندار دست به دست هم بدهند و بودجه ای مضاعف برای لاهیجان برای فرهنگ و هنر جذب کنند و برای شادی و نشاط مردم برنامه ریزی کنند و برای همه عناوین فراخوان هم حرمت قائل شوند و عناوین را به تمسخر نگیرند، آیا اینها را به زد و بند های پشت پرده باید نسبت داد.

چرا این چنین باید بی پروا به کاری خوب حمله کنیم،شهرداری در کنار عمران و آبادانی شهر باید بر اساس قانون به مباحث فرهنگی توجه کند و این کار هیچ ربطی به کارهای بر زمین مانده ندارد، شهرداری باید برای فرهنگ سازی پسماند و زباله و شهرنشینی به کارهای فرهنگی بپردازد و این کار هیچ ارتباطی به دیگر وظایف ندارد و نباید کار فرهنگی را فدای اقدامات عمرانی نماییم.

شهرداری لاهیجان در سال های اخیر با وجود همه تنگناهای مالی دست به اقدامات بزرگی زد که توسط اعضای شورای شهر هم مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفت و در کنار تغییر چهره شهر که باعث معرفی لاهیجان جدیدی به ایرانیان شد باعث اقدامات خوب فرهنگی و اجتماعی شد که تا سالها در خاطر مردم خواهد ماند، اینکه برای نخستین بار شهرداری به برگزاری مسابقات محلات لاهیجان پرداخت و در ردیف شهرهای مطرح ایران قرار گرفت، اقدام کمی نبود، اینکه شهرداری لاهیجان با اعتقادات و تفکر شهردار خود برای نخستین بار به برپایی خیمه عزاداری آقا امام حسین(ع) در لاهیجان اقدام کرد که در استان گیلان بی نظیر بود، این اقدام کمی نبود، اینکه برای نخستین بار مدرسه فوتبال شهرداری به صورت رایگان برای نوجوانان و جوانان راه اندازی شد تا همه اقشار بتوانند بدون پرداخت ریالی از امکانات شهری استفاده کنند از هنر این عزیزان بود، اینکه فضای تاریک و برهم ریخته یک سوله قدیمی کارگاه تولید موزاییک به یک سالن بزرگ ورزشی برای بانوان تبدیل شد یک هنر و یادگاری تاریخی برای لاهیجان است، اینکه ساختمان مخروبه معروف به فرهنگسرا در باغ ملی به ساختمان شیک برای شورای شهر تبدیل شد و شهرداری لاهیجان برای اولین بار در تاریخ ۱۰۰ ساله خود دارای یک سالن آمفی تئاتر مدرن شد، این از افتخارات مدیریت شهری لاهیجان در زمینه توجه مسائل فرهنگی است، احداث پارک های محله و نصب ست های ورزشی در نقاط مختلف شهر و همچنین کمک به ادارات و نهاد ها برای برگزاری مراسم های مختلف شهر و برگزاری جشن در اعیاد و همچنین افطاری صلواتی و دهها برنامه دیگر از اقدامات شهرداری لاهیجان هست که در کنار اقدامات عمرانی از توجه به مسائل فرهنگی غافل نشده و جشنواره تئاتر تنها یکی از برنامه های فرهنگی شهرداری و شورا می باشد و این اقدامات باعث شده که شهرداری لاهیجان به عنوان شهرداری نمونه در سطح استان و کشور مطرح شود و باید به این نوع مدیریت شهری و شورای شهر بالید و از آنها حمایت کرد و اگر اختلاف سلیقه ای هم داریم با انتقاد سازنده مطرح کنیم نه اینکه همه اصول را به راحتی زیر پا بگذاریم و خیلی راحت به تهمت و افترا بپردازیم و عشق کسانی که برای شهر خود قدم می گذارند را به زد و بند و شعار توخالی دادن و غیر تطهیر بودن و… متهم کنیم.

هنرمندان شهر لاهیجان مظلوم ترین اقشار این شهر هستند که بودن ثانیه ای در کنار آنها و خدمتی حتی کوچک برای آنها باعث افتخار بزرگی است که خیلی ها از این نعمت بی بهره هستند، بودند کسانی که در طول سالهای گذشته به خاطر اینکه مجموعه فرهنگ و ارشاد مجموعه ای ضعیف از نظر مالی بود و بودجه این اداره کم است، شجاعت نداشتند برای خدمت به اهالی فرهنگ و هنر مسئولیت این اداره را بپذیرند.

هنرمندان لاهیجان با سرخ نگاه داشتند صورت خود تاکنون خدمتی بزرگ به فرهنگ و هنر لاهیجان کرده اند، اینکه هنرمندان ما بدون حمایت مالی و با امکانات اندک موفق به کسب عناوین برتر در جشنواره های داخلی و خارجی می شوند نشان از لیاقت هنرمندان دارد که باید برایشان به احترام ایستاد و از آنها حمایت کرد، نه اینکه کار خوب آنها را به حاشیه های مسأله دار تشبیه کنیم. هنرمندان لاهیجان در جشنواره های خارج از کشور با تابلوی شهر لاهیجان به معرفی فرهنگ غنی این شهر می پردازند و باعث افتخار در سطح بین الملل می شوند و ما خیلی راحت برای دعواهای شخصی خود حاضریم نهادی عمومی مثل شهرداری  که از مردم و برای مردم است از حمایت مالی از هنرمندان و برگزاری جشنوارهای کشوری و بین المللی دست بردارد. 

جشنواره تئاتر خیابانی شهروند لاهیجان با هزینه کم و مدیریت خوب در مدت کم چهار دوره به عنوان الگویی در سطح کشور تبدیل شده که توانسته به رغم فراکنی ها دستاوردهای خوبی داشته باشد، تجلیل از شهرداری و شورای شهر لاهیجان در جشن اردیبهشت تئاتر کشور و استان در حضور بزرگان تئاتر ایران و مدیران وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمع شدن اهالی فرهنگ و هنر لاهیجان در زیر یک سقف برای برگزاری پرشکوه این رخداد و معرفی شهر لاهیجان در سطح کشور و از همه مهمتر ایجاد شور و نشاط اجتماعی در سطح شهر و دهها دستاورد دیگر که اگر می خواستیم با پول بدست آوریم بالغ بر میلیاردها تومان می شد اما جشنواره تئاتر خیابانی لاهیجان با مبلغ ۵ میلیون تومان آغاز شد و اینک با مشارکت سه دستگاه مرکز هنرهای نمایشی و اداره کل ارشاد گیلان و شهرداری لاهیجان به ۹۰ میلیون تومان رسیده است و برای شهری که بیش از ۳۵ میلیارد تومان پیش بینی درآمدی آن است به نظر شما خرج کردن تنها ۴۰ میلیون تومان از سوی شهرداری برای تئاتر خیلی زیاد است، تازه این بودجه ربطی هم به بودجه عمرانی نداشته و دارای ردیف مجزایی می باشد.

لاهیجان برای پیشرفت و توسعه نیازمند دوری از اختلاف افکنی می باشد و همه باید برای پیشرفت این شهر از حاشیه دوری کنند، در غیر این صورت داشته های امروز ما  به تاریخ خواهد پیوست و روزی حسرت این روزها را خواهیم خورد که دیگر فایده ای نخواهد داشت.

تئاتر خیابانی لاهیجان با پیام های غنی خود به افتخاری برای این شهر تبدیل شده و شهروندان امسال و هر سال با فرهنگ بالای خود از هنرمندان کشور استقبال خواهند کرد.

شاهین جهانگیری بلورچیان