عطیه نصرتی اسفند 20, 1398مقالهدیدگاهها برای خیانت به واژه ها/جلال میرزااقایی قاضی محله بسته هستند342 Views
اختصاصی همای گیلان، شاید برای بشریت ، هیچ اختراعی ، حیاتی تر از زبان تکلم و ترجیع بند آن ، واژه ها جهت ارتباط متقابل نباشد .زیبایی مکتب های فلسفی و ادبی و هنری و علمی ، خارج از مفهوم ذاتی مطالب ، بیشتر به بکار بردن واژه ها در جای اصلی و مناسب خویش ، بستگی دارد تا جاییکه جایگاه ادبیات در هیچ زبانی ، بدون واژه ها و کلمات مناسب ، مفهومی نخواد داشت .
آشنایی با تاریخ و آگاهی از همه ی مناسبات بشری در طول همین تاریخ ، آنجایی واقعی تر و مناسب تر به نظر می رسد که از واژه های بهتر و رساتری استفاده شود و گاهی اوقات این واژه ها آنچنان دقیق و زیبا در جای مناسب چیده شده اند که احساس می کنی که در همان قرن و در بطن همان حادثه قرار داری و این است قدرت واژه ها در ارتباط و تکلم تاریخی بشر با یکدیگر .
شناخت و آگاهی از عرفان شرقی که دایره و گستره ی آن از قرن دوم هجری و با همه ی فرازو نشیب ها در لهجه ها و گویش ها ، بدون واژه های مناسب و کلمات آهنگین در ادبیات زبان فارسی ، تقریبا غیر ممکن بود و حافظ و مولانا و سعدی ووفارغ از روح نهفته در ذات وجود ، به شیوه ی کلمات وجودی در نثر و سجع آهنگین کلمات و واژه ها بود که آنها را بر تارک تاریخ نشاند .
پیوند ها ،وصلت ها ، تمدن ها ، فهم و فحص و غور و تکامل بدون آمایش و آرایش و گشایشِ واژه ها ، غیر ممکن بود و هست و زبان مشترک دنیای مدرن ، همین فهم متقابل دنیای واژه می باشد .
در طول تاریخ ، بزرگترین خیانت در همین حوزه ی جامعه شناختی واژه ها صورت گرفته است تا جاییکه بخش هایی از تاریخ به کژراهه کشیده شده است .همه ی انحرافات در مسیر تکامل و همه ی بن بست های تاریخی و همه ی جنگ ها و نیرنگ ها ، ابتدا با تغییر واژه ها در غیر معانی حقیقی خود ، صورت گرفته است و دنیای بنگاه های خبر پراکنی و امپراطوری های دروغ و فریب و پروپاگاندای تبلیغات مسحور و مخمور کننده ، با دستکاری در واژه ها و کلمات ، در مفهوم غیر واقعی خود بکار رفته اند.
همه ی حکومت ها و حکمرانی های غیر مردمی و غیر دموکراتیک ابتدا بر پایه ی تغییر واژه ها ، برای همراهی و گمراهی در مسیر خواسته های آنها شکل گرفته است .تبلیغات استعماری و اندیشه های گوبلزی و همه ی دارالخلافت ها و دار الخرافات ها ، بدون خیانت به واژه ها و انحراف فهم و درک مخاطبان ،غیر ممکن بود .
اسطوره سازی های تاریخی و افسانه سرایی های مریخی و قدیس پروری های خیالی و اتو پیایی همه و همه در راستای خیانت به فهم درست واژه ها ، صورت گرفته و بخش خونین تاریخ در همین حوزه جهل و جعل واژه ها، صورت گرفته است .
بیهوده نبوده و نیست که صف اول قربانیان درطول تاریخ و هم اکنون،نویسندگان ، ادیبان،هنرمندان، شاعران ، خبرنگاران مستقل بوده اند ونوک لبه ی تیغ مستترو مستمر در تاریکی ، بسوی این چراغداران و طلایه داران می باشد چون اینان ، هر گز به واژه ها خیانت نمی کنند و آنرا در معانی غیر واقعی ، بکار نمی برند و بری از قدیس سازی با الگو و اسلوب واژه ها می باشند .