غالیان یا غُلات(نیز غُلاه)/علی رحیم پور دکتری اقتصاد

اختصاصی همای گیلان، جمع غالی به معنای کسانی
است که از حد تجاوز کرده باشند.
?در مصر قدیم مردم،
فرعون را خدای خورشید
و پسر خدا وخدا می‌گفتند.
?در هند باستان خورشید
و کوه و ماه و..را می
پرستیدند.
?چینیان باستان ابتدا
روح پرست بودند و ارواح
اجداد خود پرستش می‌
کردند و ژاپنی‌ها امپرا
طوران خود را(میکادو)
از جنس بشر نمی ندانستند.
?یونانیان نیز مظاهر
طبیعت رامنشأ قدرت می‌
دانستندو رب النوع‌های
ساخته و می‌پرستیدند.
?اعراب علاوه بر بت
‌پرستی موجوداتی مانند
آفتاب و ماه و…را نیز
پرستش می‌کردند.
❇️در قرآن در سوره‌های
مانند:توبه آیه ۳۰(و قالت
الیهود عزیر ابن الله)
[عزیز پسر خداست] و سوره مائده آیات
۱۷ و ۷۲ دربارهٔ عیسی
که او را خدا می‌دانند
(لقد کفر الذین قالوا ان
الله هو المسیح ابن مریم)[۴] ?از غالیان در<<اهل
سنت>>ابتدا قائل به
الوهیت منصور،خلیفه
عباسی و نبوت ابومسلم
شد.زمانی که منصور
ابومسلم را در سال ۱۴۱
ه‍.ق کشت،شوریدند و
منصور دوانیقی به اتهام
زندقه،آنان را در آتش
سوزانید.
?از این فرقه ابومسلمیه
که قائل به امامت ابومسلم
بودو رزّامیه که قائل به
حلول خداوند در ابومسلم
بودند .
?همین‌طور خرمّیه یا
خرمدینان،از پیروان بابک
خرمدین را از طرفداران
ابومسلم دانسته‌اند.
?<<اهل سنت>>تمامی
این فرق[فرقه ها]را کافر
دانسته و از خود رانده‌اند.
?اما <غالیان>در صفات
بسیارند که از طرق
حدیث یا غیر آن به زیاده
‌روی دربارهٔ شخصیتهای
اهل سنت پرداخته‌اند.
?به عنوان مثال عبیدی
مالکی در”عمدت التحقیق”
می‌نویسد:
الم در اول سوره بقره؛
«الف»،ابوبکر «لام»،الله
و«میم»،محمد است.
?از ابن مسعود درباره
ٔ علم <<عمر>>[عمر بن
خطاب]چنین نقل می‌کنند
که:علم<<عُمر>> بر علم
عرب فزونی دارد.برخی
نیز به جای عرب گفته‌اند
بر علم اهل زمین فزونی
دارد؛یا کرامات بسیاری
را برای عمر نقل می‌کنند
که برای پیامبر نقل نمی
‌کنند وحتی برخی برای
معاویه،کراماتی نقل می
‌کنند که برای دیگران نیست،
از آنجمله از ابوهریره از
قول پیامبر نقل می‌کنند
که«امین‌ها نزد خداوند
سه نفرند:من،جبرئیل و
معاویه»یا «من شهر
علمم و علی درب آن
شهر و معاویه حلقه
آن درب»
❇️در شیعه❇️
?برخی معتقدند تفکر
مافوق بشربودن محمد
بن عبدالله بلافاصله پس
از درگذشت وی آغاز شد،
اما به‌نظر می‌آید که
<<غلات>>در زمان
<علی بن ابی‌طالب>به
‌طور آشکار پدید آمدند،
آن‌ها صفات فوق بشری
و در حد خداوند برای علی
ذکر می‌کردند و برخی نیز
وی را خدا می‌دانستند.
?اما علی بن ابیطالب در
زمان خود،آنان را منع می‌
کرده و در این باره از او
نقل شده‌است:
«دو گروه دربارهٔ من به
راه خطا می‌روند و هلاک
می‌شوند،دوستداری که در
دوستی غلو کند و دشمنی
که در بغض و کینه با من
افراط کند.»[۶][ویکی پدیا] ▶️سرشک▶️
۲۳اردیبهشت۱۳۹۹