حل مشکلات کشور در لوای حل مشکلات آموزش و پرورش/مقایسه آموزش و پرورش ایران با برخی کشورها ✍️علی علیپور مدیر مسئول همای خبر

اختصاصی همای گیلان/ باخود گفتم چگونه کشورها به رشد و توسعه می رسند لابد به خاطر تلاش، پشتکار، تعصب و پشتوانه علمی به آن رسیده اند البته همه اینها را کسی به آنها تعلیم داده است

انها کسی نیستند مگر معلمان و قطعا آموزش و پرورش هر کشوری توسط معلمان اداره می شود اما چرا یک کشور از حیث توسعه ژاپن، امریکا، ترکیه، انگلیس می شود و یک کشور دیگر ایران. هر چند از سالهای اخیر آمارهای جامعی نداشتم، اما به دو آمار که مربوط است به سرانه معلمان در اموزش و پرورش در سال۹۲ و دیگری مربوط به سرانه دانش اموزی در سال۹۴ می باشد می پردازیم

در ابتدا مقایسه درآمد سالیانه معلمان کشور ایران با چند کشور دیگر:

انگاه سرانه دانش اموزی کشورها
(ایران ۷۰۰ دلار- آفریقای جنوبی ۲۳۸۶ دلار – آلمان ۱۵۰۶۲ دلار – ترکیه ۱۸۰۴ دلار – روسیه ۴۲۸۱ دلار- هند ۳۴۸ دلار – ژاپن ۱۹۵۹۵ دلار – سوئد ۳۰۳۴۶ دلار- کره جنوبی ۹۶۹۳ دلار – کانادا ۸۰۱۸ دلار – مالزی ۲۹۱۴ دلار – امارات ۸۶۸۲ دلار)

با انتشار این دو آمار به دلایل توسعه یا عدم توسعه آموزش و پرورش کشورها پی خواهیم برد و متوجه خواهیم شد سی چهل سال پیش تمام مدارس ژاپن دارای استخر، چمن ورزشی، هتل و گارگاه اموزشی بودند اما هنوز برخی از مدارس کشور ما در روستاها در سال ۹۶ فاقد اب آشامیدنی، مکان مناسب و حتی عاجز از پرداخت بهای حامل های انرژی می باشند.
در کشور ژاپن معلمان دغدغه مالی ندارند اما در کشور ما درصد زیادی از معلمان زیرخط فقر زندگی میکنند.
کشور ما دارای منابع خدادادی فراوانی همچون نفت و گاز، اما کشور ژاپن فاقد هر گونه منابع طبیعی و خدادادی می باشد که اعتقادشان به تعلیم نیروی انسانی است و همانا منابع خدادادی انها مغز و فکر است که از هر منابع طبیعی ای ذی قیمت تر می باشد که می تواند آینده کشور را عوض کند و لذا توسعه همگانی کشور را در گرو توسعه اموزش و پرورش می دانند به همین خاطر است که سرانه آن در اموزش و پرورش  ۱۵برابر سرانه اموزش و پرورش ایران است و یا به همین دلیل است که اموزش و پرورش و وزارت علوم یک وزارتخانه هستند (از اول ابتدایی تا پایان دانشگاه) و در مدارس خود مهارت اموزی ، تعلیم زندگی گروهی ، نظافت و بیش از هر چیزی پرورش را در کنار اموزش تعلیم می دهند.
در کشور ما در سالهای گذشته به دلیل تحریم ها و کاهش درآمدهای ارزی و تولید ناخالص ملی و در پی آن کاهش درآمد سرانه ، میزان سرانه آموزشی نیز کاهش پیدا کرده است که این کاهش خود را در افت کیفیت و خدمات آموزشی نشان داده و از سویی باعث کاهش امکانات ، خدمات و شرایط شغلی معلمان گردیده است.

در کشور ژاپن در ادبیات توسعه به توسعه انسانی اعتقاد دارند و تربیت افراد جامعه را بزرگترین خدمت به جامعه می دانند اما کشور ما نگران بودجه آموزش و پرورش است به طوریکه وزیر آموزش و پرورش از عدم کفاف بودجه ۳۱ هزار میلیاردی سال  ۹۶ می گوید که با این بودجه فقط می توانیم حق و حقوق کارکنان را پرداخت کنیم و در پرداخت عیدی با کسری بودجه مواجه می شویم.
۹۰درصد بودجه آموزش و پرورش کشور ما، در پرداخت حق و حقوق خلاصه می شود معلوم است که با ۱۰ درصد باقی مانده نمی توانیم امکانات را برای مدارس فراهم نماییم و معلوم است با این بودجه نمی توان تحصیل رایگان برای دانش اموزان فراهم نمود و به ناچار باید از اولیا به جهت تامین هزینه های مدرسه پول گرفت.
البته راه حل این است حال که سرانه آموزش و پرورش با دخل و خرج مطابقت نمیکند دولت با تسهیلات کم بهره، مدارس را در ساخت هتل ، رستوران، استخر، فروشگاه ها و هر نوع فعالیت درآمدزا یاری کند انکه با شناسایی استعداد دانش اموزان و اموزش عملی در مدارس و تولیدات داخل آموزشگاه و نهایت فروش آنها، هم اموزشگاه ها را در تامین هزینه های بی نیاز نماید و هم نقشی در ایجاد اشتغال ایفاء کنید.
و اعتقاد داشتن به این موارد یعنی اعتقاد به آینده کشور و حل چالش های حال و آینده کشور می باشد.
واقعیت این است که ما طی سی سال گذشته در خصوص ایجاد و فراهم نمودن شغل برای جوانان و آیندگان جرت زده ایم و هیچ برنامه ای برای ایجاد اشتغال نداشته ایم اگر می خواهیم مدیران قوی یا به طریق دیگر از سرمایه های اصلی کشور استفاده اساسی ببریم و چرخ اقتصاد ما بی دردسر و روان بگردد باید به آموزش و پرورش توجه اساسی نمود زیرا حل مشکلات دیگر وزارتخانه ها در گرو اصلاح این وزارتخانه است.

علی علی پور نیاول مدیر مسئول سایت همای خبر و هفته نامه همای گیلان

با کانال همای خبر همراه باشید.