اختصاصی همای گیلان: آمفتامین ها ممکن است به اشکال خوردنی، تدخینی، (smoking) و استنشاقی (snorted) مصرف می شوند. آمفتامین ها در شکل پودری آن، معمولاً به شکل بلعیدن یا استنشاقی مصرف میشوند. شکل کریستالی آمفتامینها شبیه شیشه بوده و اغلب به آن «آیس = ice» گفته میشود که معمولاً آن را میکشند. زمانی که «آیس» کشیده یا تزریق می شود، به سرعت به مغز میرسد که احتمال وابستگی در این حالت، زیاد است. زمانی که کریستال به شکل تدخینی مصرف شود در مقایسه با سایر اشکال مت آمفتامین، اثرات روانی بدتری در پی دارد.
علاوه بر این، مت آمفتامین گاهی اوقات با داروهای دیگر مخلوط شده و به عنوان «اکستازی» فروخته می شود. اکستازی یک داروی توهم زا است و غالبا در باشگاه ها و مراکز سرگرمی و تفریحی استفاده می شود. برخی از افراد به طور منظم (روزانه و یا تقریبا هر روز) از مواد محرک آمفتامینی استفاده می کنند که باعث وابستگی جسمی و روانی می شود. استفاده همزمان از چند ماده در مصرف کنندگان مت آمفتامین بسیار شایع است. این افراد به طور مکررالکل، حشیش و داروهای محرک (نظیر اکستازی) مصرف می کنند. آمفتامین باعث آسیبهای متعددی در افراد می شود. بعضی از این آسیبها عمدتاً وابسته به دوز آمفتامین است در حالی که بقیه پیامدها به ترکیبی از دوز و طول مدت استفاده مرتبط است.
پیامدهای جسمانی استفاده از آمفتامین با دوز کم:
تعریق، مسمومیت، تپش قلب، درد در قفسه سینه، سردرد، گرگرفتگی و یخ گرفتگی، کاهش اشتها، افزایش فشار خون، سرخوشی، هوشیاری، کاهش خستگی، پرحرفی، افزایش کاذب و گذرای عملکرد فیزیکی
پیامدهای جسمانی استفاده از آمفتامین با دوز بالا
مسمومیت، فشار خون بالا، تشنج، تهوع، استفراغ، خونریزی مغزی و مرگ
پیامدهای جسمانی استفاده کوتاه مدت آمفتامین:
مسمومیت، کم شدن آب بدن، مشکلات قلبی عروقی (تند شدن ضربان قلب، نامنظمی ضربان قلب، افزایش فشار خون و مرگ به علت مسایل قلبی)، تشنج، کاهش اشتها و کاهش وزن، مشکلات پوسسات و دندان، اختلالات خواب، افزایش رفتارهای پرخطر (تماس جنسی غیر ایمن)
پیامدهای جسمانی استفاده طولانی مدت آمفتامین:
وابستگی دارویی، تغذیه نامناسب و تغذیه ناچیز، کم خوابی، افزایش احتمال ابتلا به بیماری از جمله مشکلات قلبی – عروقی و مرگ به علت آریتمی یا سکته قلبی و یا سکته مغزی
سایر پیامدهایی که در اثر استفاده از مواد محرک آمفتامینی دیده می شوند عبارتند از:
مشکلات روانی، اختلالات خلقی، کنفوزیون (سردرگمی)، پارانویا (بدبینی به ویژه به همسر یا شریک جنسی)، اضطراب، افسردگی، افکار خودکشی، حملات عصبی، وسواس و سایکوز (روان پریشی)، اختلالات خواب، خستگی، بیقراری، پرخاشگری و خشونت، اختلاف و شکست خانوادگی و بیکاری، توهم بسیار شایع است، توهم های بینایی، شنوایی (بیشتر احساس تحت تعقیب بودن).
زمانی که مت آمفتامین همراه با الکل، کوکایین یا مواد مخدر مصرف شود مسمومیت حاصله بیش تر است.