اختصاصی همای گیلان:حضرت امام خمینی دو دسته آثار منثور و منظوم دارند . آثار منظوم در قالب های دیوان که شامل غزل ، مسمط ، رباعی و مثنوی می باشند و آثار منثور از جمله ، سرّالصلاه ، مصباح الهدایه ، شرح چهل حدیث و شرح دعای سحر می باشند.
نگارنده درصدد است در این نوشته شرح چهل حدیث امام که اثر منثور عرفانی است را به طور خلاصه توضیح دهد.
سنّت اربعین نویسی از قرن چهارم هجری قمری توسط ابوبکر کلا باذی (۳۸۰ هجری قمری) متداول شده است که در آثار ادبی به آن اصطلا حات کتب الاربعینات گفته می شود هر یک از نویسندگان در اربعین خود موضوعی را مدنظر قرار داد ، مثلا فردی احادیث مربوط به توحید را جمع آوری و شرح کرده است و دیگری درباره عبادات همین روش را انجام داد ، شرح چهل حدیث حضرت امام نگاه و رویکردی عرفانی دارد .
این کتاب در مدارس فیضیه و ملا صادق شهر قم در قالب تقریرات حضرت امام برای شاگردان بیان شده است و سپس با اصلاحاتی در سال ۱۳۵۸ هجری قمری به عنوان کتابی مستقل منتشر شده است ، این اثر هفت حدیث پیرامون مباحث اعتقادی و معارف است و سی وسه حدیث دیگر آن اخلاقیات ، مهلکات و منجیات است . شیوه کار حضرت امام چنین بود که ابتدا حدیث را نقل می کرد سپس آن را به زبان فارسی ترجمه می کردند و در نهایت به توضیح کلمات اصلی و تعابیر حدیث می پرداختند و بعد از نگاه تبیینی به شرح و بسط آن حدیث مبادرت می ورزیدند ، در سی وسه حدیث که مربوط به مباحث اخلاق است ایشان درباره صفات و ذمایم اخلاقی مانند تکبّر،ریا و حسد با استفاده از آیات قرآنی مطالبی را مطرح می فرمودند بویژه آنکه شاهدمثال هایی را نیز از مرحوم شاه آبادی– که معلم اخلاق حضرت امام بودند بیان می داشتند. این کتاب پیش وپس از پیروزی انقلاب چندین بار چاپ شده است و مورد استقبال پژوهش گران بویژه آنان که در مباحث اخلاق بررسی می نمایند قرار گرفته است.