در هر شرایطی؛ حداقل با خودمان صلح خویش را بر هم نزنیم
مدیر خبر1 دی 23, 1400مقالهدیدگاهها برای در هر شرایطی؛ حداقل با خودمان صلح خویش را بر هم نزنیم بسته هستند189 Views
اختصاصی همای خبر/در هر شرایطی؛ حداقل با خودمان صلح خویش را بر هم نزنیم /سروش فرخان
– مراقب امضاهای خود؛ امضاهای روحی و عاطفی خود باشیم که می تواند در آنی از واحد؛ بر عمیق ترین گوشه های
” ضمیر ناخود-آگاه و نا-هوشیار ”
ما نقش ببندد و در طول مسیر زندگی به طور پنهان و نا-پیدا تاثیر گذار باشد.
– مراقب باشیم آن آهنگی (خا-ث) پاپ یا کلاسیک یا رَپ و لاتین و ترکی و…
در شُرُفِ یک رابطه (خا-ث)؛ ما را آنچنان درگیر و ( پرگیر ) خود نکند که با کوچکترین ارتعاشش از خود خراب شویم و حال و زارمان به اصطلاح نا-مطلوب شود !!! البته نمیتوان عکس همین موضوع را هم نادید گرفت و اشاره نکرد. ممکن است دقیقن چنین آهنگی چنین امضای منحصر به روح و قلب مان؛ چنان درمانگر دِل پریشان حالمان از دوری آن کسی که نیست و یادش هست؛ دچار این که از یاد ( نَرَوَد )؛ آنچه که از دیده رود؛ نشویم و زنده بماند – یاد و یادمان یار به طور کاملن اختصاصی !!!
– مراقب امضاهای روحی و عاطفی خود باشیم که میتواند تعیین کننده مسیر و خط فکری مان شود. مراقب آن خط عمیقی که هنرمندان و فرهیختگان هر کشور بر بالین اعتقاداتی که ما را تعریف میکنند و شکل میدهند، باشیم.
– مراقب مهران مدیری ها؛ مسعود فراستی ها یا هر هنرمند و نا-هنرمندی باشیم که با ( قاب جادویی ) میخواهد ( قلب هایمان را جادو ) کنند باشیم.
– این ها همان امضاء هایی هستند که کوچکترین پازل ها و اپسیلُن های ضمیر نا-هوشیارمان را شکل و ( پِکل ) میدهند و تاریخ شفاهی تک تک مارا میسازنند.
– صحبتم این است که توانایی حداقل مدیریت شخصی خودمان را داشته باشیم و با یک مثلن ( موج فیک مجازی ) خود را وا ندهیم و بدانیم به کدامین سو و جهت در حال ساری و جاری شدن هستیم.
– اگر اعتقاد بر این باشد که:
” هیچ اتفاقی؛ اتفاقی نیست!!! ”
در نتیجه بیایم بجای اینکه همچون دنبال کنندگانی احمق جلوه و نمایش داده شویم؛ خود ( تقویمی و ادبیات ) منحصر به خودمان را داشته باشیم. کار دشواری نیست؛ تو اصلن باش یک نانوایی که در فضای مجازی سِیر و ( پِیر ) میکند. نمی خواهد تولید محتوا کنید اما حداقل مصرف کنندگان فرهیخته ای باشیم. نمیگویم فقط پر باشیم از فضای آموزشی نه آنجا پادگان نیست و ما هم سربازانش نیستیم. مقصد این باشد اگر بر فرض بلاگری رو دنبال میکنیم؛ آن دوست مجازی خودش حداقل شاُن و منزلت زیبایی داشته باشد نه که خودش، یک سر-احمق بلاتکلیف باشد که خود در خیالِ اربابی بر همان امضاء های عاطفی و احساسی شماست؛ اما غافل ازین که خود؛ اسیری مفلوک اربابان دیگر است که خود در حال؛ خالی کردن
( جیب فرهنگی ) جوامع چه عقب مانده یا جلو زده هستند.
– خلاصه ختم کلام اینکه؛ چه مجازی چه حقیقی؛ چه معروف و چه غیر معروف؛ چه پوشالی و فیک؛ چه دوست داشتنی و باوقار؛ در هر صورت وظیفه ما حفظ فردیت و سکوت ذهنی در این دنیای بسیار صنعتی و بسیار شلوغ و پر سرعت است. در نتیجه دوباره تاکید میکنم که مراقب پرچسب ها و امضاء های این سبکی که بر پیکره وجودیمان معنایی عمیق یا برعکس، آبکی می بخشد باشیم.
تمام.
? اولین آکادمی مجازی بنام:
جهش یافتگان قرن ۲۱ ?
✅ در قالب:
رهاورد عرفان سروش(فرخانیسم)
پلی است مطلوب و ماندگار
مابین:
” عرفان شرق و صنعت غرب “