مقاله

اختصاصی همای گیلان: ساختمان های تجاری، اداری و مسکونی زیادی نیز در اختیار بنیادها قرار گرفت که به تحقیقی دیگر نیاز دارد به شرطی که آمار آن در دسترس باشد که نیست! ممکن است بگویید که این مصادره ها سبب شده که برخی از سرمایه گذاران مانده سرمایه شان را برداشته …

اختصاصی همای گیلان: سکولاریسم ,محصول عقل نظری می باشد. اندیشید ن ما،فکر کردن ما، خبر گرفتن ما از این عالم،وداوری ما درباره حوادث، همه محصول این نظریه سکولاریسمی می باشد. به این معنا که این جهانی را که درآن زندگی می کنیم مستقل از جها نهای دیگر بر پای خود ایستاده …

همای گیلان: سال‌هاست که اهالی خیابان اشرفی اصفهانی (آبیاری)، خیابان فردوسی، خیابان فرهنگ و حتی ساکنان انتهای خیابان استقلال و … از کمی تردد تاکسی در مسیرهای مزبور در رنج بوده و به بهانه نبود میدان یا دوربرگردان در کمربندی شهر، این سختی عبور و مرور بعضاً از سوی رانندگان …

اختصاصی همای گیلان: در فعا لیت سیاسی,انسان ها بر دریایی بیکران و بسیار ژرف می رانند,نه بندری هست و نه سر پناهی نه لنگر گاهی,نه مبدایی و نه مقصدی.غرض شناور ماندن و حفظ تعادل می باشد.دریا هم دوست است و هم دشمن,دریا نوردی یعنی استفاده از همه امکانات شیوه های بایسته …

اختصاصی همای گیلان: تعریف فساد : در مباحث فلسفی، الهی یا اخلاقی، فساد به انحراف معنوی یا اخلاقی از یک ایده آل گفته می شود . فساد شامل رشوه و اختلاس می باشد . فساد دولتی یا سیاسی، زمانی اتفاق می افتد که یک مسئول یا کارمند دولتی از ظرفیت های رسمی …

اختصاصی همای گیلان: پول مانند شمشیر است،در دست انسان منصف وسیله اى براى احقاق حق و استقرار عدالت _ مانند ذوالفقار امام على (ع) _ و در دست زنگى مست ، عامل تخریب ، ویرانى و قتل . ضرب المثل معروفى مى گوید: ” انسان اشرف مخلوقات است و پول اشرف …

همای گیلان: روایت می کنند سرگالشی به نام هادی در منطقه اشکورات بود که در فصل زمستان براحتی راه های کوهستانی صعب العبور اشکور را در سرمای شدید و طاقت فرسای آن پشت سر می گذاشت و در گیلان در زمینی که ملک اربابی بود سکونت داشت . کار اصلی وی …

همای گیلان: حکایت شهر ما هم شده مصداق این ضرب‌المثل قدیمی که: «سال‌به‌سال، دریغ از پارسال!» بگذریم که هرچه فکر می‌کنم می‌بینم که حکایت نوشته‌ی من این بار، دست‌کمی از تف سربالا نخواهد داشت! چون علیرغم میل باطنی، دوست ندارم که چاقویی شوم و دسته خودم رو ببرم ولی آن‌قدر …