نگاه به دولت روحانی ازمنظر جامعه شناسی سیاسی / جلال میرزاآقایی

اختصاصی همای گیلان: ماکس وبر اعتقاد دارد که دولت مدرن و دولت رفاه و دولت دموکراتیک محصول جامعه ای آگاه و دموکراتیک است ,جامعه ای که از مرحله عقلگرایی مدرن و افسون زدایی از ساختار قدرت گذشته باشد و به مرحله ای از رشد و تکامل رسیده باشد که نخبگان و الیت سیاسی مدرن در کنشهای سیاسی و اجتمایی حول احزاب متمدن و نخبه گرا ,دولت را در دست بگیرند .

ما رگه هایی از نگاه تکنوکراتیک را در این دولت مشاهده می کنیم که در ذات خود به بازار مدرن و عقلانی کردن سیاست معتقد است امه هجوم نظریه پردازان چپ و راست در اردوی اقتدار گرایان و خصومت و مخالفت آنان با بروکراتیزه و دموکراتیزه کردن دولت و تصمیمات او که در ماهای اخیر بیشتر شاهدش بودیم مانند بهم زدن سخنرانیها و یا مخالفت با برگزاری کنسرت هنرمندان در شهر های مختلف و یا ….و هکذا.
ما از مزایایی که یک دولت دموکراتیک می تواند داشته باشد آگاهیم اما با فاکتور های تشکیل دهنده این دولست مدرن بسیار فاصله داریم .نبود احزای قدرتمند و یا عدم روحیه تشکل پذیری جامعه ما که ریشه تاریخی دارد .کشور های توسعه یافته سالها پیش این موانع را برداشته اند که یکی از بزرگترین پلیدیها در رشد اجتمایی بودند و نه فردی .دموکراسی محصول رشد اجتمایی است و نه فردی. فقر,فحشا,ناامنی اقتصادی,بردگی و بهرهکشی,فقدان فرصت آموزشی,تبعیض مذهبی و نژادی,اختلاف طبقاتی فاحش,فحشا,حقوق بشر,حرمت اخلاقی انسانی,دغدغه های دولت دموکراتیک در یک جامعه دمو کراتیک می باشند و نه چیزی دیگر.
علارغم همه کاستیهای این دولت و خطاهای بزرگ ,می تواند آخرین سنگر در برابر اقتدار گرایان و انحصار طلبان باشد و نه دولت اتوپیا و مدرن که آن مقوله دیگری است وآنچه که به ما مربوط میشود تحلیل و درک شرایط امروز ما که باید چند جانبه نگری کرد .شرایط امروز منطقه و آمدن دولت جدید آمریکا که هنوز مشخص نیست که راهبرد تاکتیکی و استراتژیک او در مورد خاورمیانه و حتی کشور ما چیست.این دولت ,در درک شرایط منطقه و جهان از نوعی عقلانیت مقبولی بر خور دار است و این باعث امید واری می باشد .بدیل این دولت هیچوقت یک دولت عقلگرا و دموکراتیک نخواهد بود وبه احتمال زیاد بناپارتیسم نظامیگرا خواهد بود که فاجعه می باشد .گستره انتخابات آینده بین پراگماتیسم عقلگرا و بناپارتیسم نظامیگرا خواهد بود در این شکی نداشته باشید ,جزء اینکه بخواهند یک طرف این بازی را حذف کنند که اون مقوله دیگری و تحلیل دیگری طلب می کند .شهر وندانی که حق بر خور داری از خدمات دولت رفاه را دارند در وهله نخست از طریق مشارکت سیاسی نیست که به دولت مرتبط میشود بلکه بیش از آن از طریق اختیار کردن آن بعنوان مطالبات اجتمایی پیگیری شود.نباید بعنوان توده های سیاسی و بی اعتنا ,وفقط متوقع باشیم .

//جلال میرزاآقایی