رونمایی از فساد بزرگ اواخر دولت احمدی نژاد؛ میلیون‌ها دلار به‌خاطر تحریم در چمدان داده شد، ولی کالایی دریافت نشد!

همای گیلان:  هرروز خبری نو می‌رسد؛ خبری نو اما تأسف‌‌‌بار از سیاهی تحریم‌ها و رونق دلالی به‌واسطه جابه‌جایی پول‌ با چمدان. دیروز قائم‌مقام وزیر راه و شهرسازی در لابه‌لای گفت‌وگوی خود با «ایلنا»، خبر از جابه‌جایی چمدانی پول سوخت هواپیما از سوی ایران‌ایر در دوران تحریم‌ها داد.

به گفته اصغر فخریه‌ کاشان: «گویا عده‌ای یادشان رفته در دوران تحریم با چمدان، پول سوخت هواپیما را در فرودگاه‌های اروپایی جابه‌جا می‌کردیم». اشاره او به مشکلات صنعت هوانوردی است که به‌خاطر مسدود بودن شبکه بانکی در دوران تحریم، ایران‌ایر و دیگر خطوط هواپیمایی مجبور بودند به نقل‌وانتقال پول با چمدان اقدام کنند. به گفته او: «گاهی این مبلغ به سه میلیون دلار هم می‌رسید. جابه‌جایی پول به صورت نقد از صدهزار دلار شروع می‌شد و تا سه میلیون دلار هم انجام می‌شد».

پیش‌تر رستم قاسمی، وزیر نفت دولت احمدی‌نژاد هم جابه‌جایی پول با چمدان را تأیید کرده بود. به گفته او: «پمپ‌های ال‌پی‌جی فقط از یک شرکت آسیایی جنوب شرقی می‌آمد و ما پول را به صورت چمدانی به سازندگان می‌دادیم و آنها هم از ابتدا صددرصد پول را تحویل می‌گرفتند».

محمدرضا بهزادیان، رئیس اسبق اتاق بازرگانی، در گفت‌وگو با «شرق» با افشای چند قرارداد درباره جابه‌جایی سیاه پول در دوران تحریم‌ها، خطاب به فخریه‌کاشان می‌پرسد: «… در کشورهایی که هر فرد در هر پرواز تنها می‌تواند حداکثر ١٠ هزار دلار جابه‌جا کند، باید سؤال کرد، در فرودگاه‌هایی که هواپیمای ‌ایران می‌نشست و این پول نقد جابه‌جا می‌شد، فقط این پول را می‌گرفتند یا مسئولان فرودگاه برای نادیده‌ گرفتن این تخلف، پول دیگری هم دریافت می‌کردند؟».

بهزادیان در این گفت‌وگو به سه قراردادی اشاره می‌کند که در لوای تحریم‌ها و به بهانه دور زدن آن، به رونق دلالی منجر شده بود. نخست قراردادی که شرکت فرودگاه‌های امام‌خمینی با یک واسطه ایرانی در اواخر دولت دهم منعقد کرده بود.

به گفته او: «در این قرارداد، فردی سودجو به بهانه اینکه تحریم‌ شده و طرف خارجی، ال‌سی بازشده را قبول ندارد، از آقایان دولت وقت مجوز گرفته بود که این پول را به‌صورت چمدانی در تهران تحویل گرفته و برای طرف خارجی ببرد. نهایت آن شد که آن فرد، پول را به‌صورت نقدی گرفت، اما این پول طبق گفته طرف خارجی، هرگز به دست او نرسید و به همین واسطه، طرف خارجی هم هرگز آن کالا را به ایران تحویل نداد».

دیگری، انعقاد قراردادی برای حق دلالی و با سربرگ بانک مرکزی در دولت دهم بود. او در بیان جزئیات این قرارداد می‌گوید: «قراردادی چهارصفحه‌ای در دولت دهم و با سربرگ بانک مرکزی، منعقد ‌شد که اگر فردی بتواند پول نقد موردنظر را جابه‌جا کند، ۶ در ١٠٠٠ میزان پول منتقل‌شده را به‌عنوان کمیسیون دریافت خواهد کرد. برخی از افراد در پرواز خطوط مسافری به انتقال این پول‌ها مشغول بودند.

فردی را می‌شناسم که به‌ همراه دستیارانش با پرواز ماهان در نوبت صبح و بعدازظهر، دو تا ٣٠ میلیون دلار را به‌صورت نقد جابه‌جا می‌کرد و در فرودگاه امام خمینی تحویل می‌داد. او دو صندلی را یکی برای خود و یکی برای پالت تحویل می‌گرفت و در نهایت به هنگام تحویل، کمیسیون خود را دریافت می‌کرد».

مورد دیگر که بهزادیان به جزئیات آن اشاره کرد، مربوط به خبری است که اواخر سال ٩١، منتشر شده بود. بنابر ادعای روزنامه آلمانی بیلد ام سونتاگ، یکی از رؤسای اسبق بانک مرکزی [مظاهری] به‌ همراه چک ٣٠٠ میلیون بولیواری از بانک مرکزی ونزوئلا که ارزشی معادل ٧٠ میلیون دلار دارد، دستگیر شد و علت دستگیری وی، اظهار نکردن همراه‌داشتن این چک بوده است. البته او به‌سرعت این ادعا را تکذیب کرد. در نهایت چیزی برای اثبات آنچه رخ داده وجود ندارد. (شرق)

با کانال تلگرام همای خبر همراه باشید